Objectivering van jonge vrouwen is geen nieuw probleem, maar tegenwoordig is het volgens conservatief Amerika blijkbaar ook een politiek statement tegen woke om gewoon te bestaan als witte blondine.
De controversiële HBO-reeks Euphoria is een fabriek voor nieuwe Hollywoodsupersterren gebleken. Zendaya kende uiteraard al langer succes als Disneysterretje, maar door de drugsverslaafde Rue te vertolken bewees zo ook donkerdere rollen aan te kunnen. Ook Jacob Elordi, die de toxische hunk Nate speelt, rijgt de laatste jaren de spannende rollen aaneen. En het broodje van Sydney Sweeney, die de wat naïeve en zelfdestructieve Cassie speelt, lijkt eveneens gebakken te zijn. Mocht u haar niet kennen van Euphoria, zag u haar onlangs misschien aan het werk in Madame Web of in de gehypete romcom Anyone But You.
Als u een internetverbinding heeft, kent u Sydney Sweeney misschien ook van iets anders.
We hoeven er niet flauw over te doen: Sydney Sweeney ziet er erg conventioneel aantrekkelijk uit. En dat maakt het niet altijd makkelijk om een jonge vrouw op het internet te zijn. Elke keer wanneer Sweeney een nieuw video-interview heeft afgelegd of poseerde voor een fotoshoot, kan ik twitter niet openen zonder dozijnen posts te zien die appreciatie voor haar looks uitdrukken. U kan vast al voorspellen dat het merendeel van die berichten niet gaat over hoe lief ze lacht. Ik word overspoeld door geile mannen die in weinig subtiele termen fantaseren over alles dat ze met de volle boezem van Sydney Sweeney wilden doen, en dat op een schaal die ik sinds voor #MeToo niet meer gezien heb.
Er valt een hele discussie te voeren over de mate waarin Sweeney die reacties zelf voedt. Kiest ze er niet vrijwillig voor om topless te gaan in Euphoria? Stemt ze zelf niet in om die erotiserende fotoshoots te doen? Maakt ze niet gewoon slim gebruik van die mannelijke aandacht om haar carrière een boost te geven? Maar eerlijk gezegd kan dat me allemaal bitter weinig schelen. Wanneer duizenden mannen geen schaamte voelen om een jonge vrouw openlijk tot haar borsten te reduceren, vind ik dat in eender welke context een ongemakkelijke zaak.
De laatste dagen heeft het, euh, debat over Sweeneys boezem echter een veel raardere wending genomen. Haar borsten maken haar blijkbaar niet alleen een lustobject, maar ook de doodsteek voor de zogenaamde wokebeweging.
Ter context: afgelopen weekend maakte Sweeney haar debuut in de in Amerika razend populaire sketchshow Saturday Night Live. Daarin toonde ze zich zeer zelfbewust over de manier waarop vaak naar haar gekeken wordt. Zo noemde ze haar borsten haar backup-plan mocht acteren toch niet werken en speelde ze in een sketch waarvan de hele punchline neerkwam op de grootte van haar borsten. En daar heb ik voor de duidelijkheid allemaal geen problemen mee. Het is haar lichaam en zo lang ze zelf in controle is en zich overal comfortabel bij voelt mag ze ermee doen wat ze wil.
Veel van de reacties op het internet vielen te voorspellen. Ik heb honderden screenshots uit de Saturday Night Live-aflevering gezien met daarbij opmerkingen van mannen die in verbloemde of minder verbloemde verwoordingen zaten te dagdromen. Maar er was één, ondertussen virale, tweet die me nog veel harder deed fronsen.
Richard Hanania, een rechts-conservatief commentator, deelde een korte video van Sydney Sweeney die giechelend haar afscheidsmonoloog gaf in een jurk met nogal diepe inkijk. Daar plaatste hij geen hitsige commentaar bij, maar drie veel verwarrendere woorden. ‘Wokeness is dead.’
Eerst lachte ik het gewoon weg. Het woord woke is aan alle kanten van het politieke spectrum ondertussen zodanig hard doodgeslagen dat het toch geen enkele betekenis meer heeft. Ook deze tweet, die het lichaam van een jonge vrouw plots aan de huidige cultuuroorlog linkte, zette ik dus weg als inhoudsloze onzin om snel weer te vergeten.
De laatste dagen zijn er echter meerdere opiniestukken verschenen die gretig inpikken op de tweet van Hanania en er wel degelijk een zinnige opmerking in zien.
Op The Spectator schrijft Bridget Phetasy dat Sweeney een archetype terugbrengt dat iedereen onder de 25 wellicht nog nooit gezien heeft: ‘de giechelende blondine met een geweldige boezem’. Volgens Phetasy een ‘wezen dat uit schaamte bijna tot uitsterving werd gedwongen’. De algemene teneur van het artikel is dat borsten fantastisch zijn, en dat mensen sinds #MeToo hun lusten jammer genoeg niet meer kunnen botvieren. De verschijning van Sydney Sweeney zou de slinger weer iets dichter naar ‘normaliteit’ kunnen brengen. Al gebiedt de eerlijkheid me erbij te zeggen dat Phetasy de discussie zelf vrij banaal noemt en wat lacherig doet over conservatieven die het hele gebeuren meteen politiseren.
Wie dan weer helemaal niet terugdeinst om de borsten van Sweeney politiek te maken, is de freelance schrijfster Amy Hamm. Op National Post schreef ze een opiniestuk met als titel ‘woke maakt geen schijn van kans tegen de ontegensprekelijke schoonheid van Sydney Sweeney’. In dit artikel schrijft ze hoe schoonheid de laatste jaren een politieke zaak is geworden, bijvoorbeeld doordat we onrealistische schoonheidsidealen proberen te doorprikken door ook mensen met een maatje meer op magazinecovers te zetten.
Hamm verwijst naar een incident van twee jaar geleden, toen de controversiële psycholoog Jordan Peterson een cover van het magazine Sports Illustrated deelde. Daarop poseerde Yumi Nu, een plus-size model, in badpak. ‘Sorry. Niet mooi. En geen enkele hoeveelheid aan autoritaire tolerantie kan dat veranderen.’ Voor mensen als Peterson zijn onze strakke schoonheidsidealen helemaal prima, en elke poging om die in vraag te stellen is woke en dus slecht. In Sydney Sweeney, een conventioneel aantrekkelijke vrouw die zich er niet voor schaamt haar troeven uit te spelen, ziet Hamm het tegengif. Als we allemaal naar de borsten van Sydney Sweeney gapen, wordt de maatschappij weer normaal.
Zelf vind ik het een beetje grappig, maar vooral schrijnend. Je zal maar een vrouw zijn die nu eenmaal in een lichaam is geboren en daar helemaal niets mee kan doen zonder becommentarieerd te worden. Sydney Sweeney zal zich heus wel bewust zijn van haar sex appeal en daar slim mee spelen, maar ik betwijfel dat ze daarmee een statement over woke wilde maken. En mocht ze geen witte, blonde vrouw zijn die voldoet aan onze schoonheidsidealen, dan zouden dezelfde mensen die haar nu de hemel in prijzen wellicht weer klagen over hoe die diversiteit op televisie nu echt wel doorgeschoten is. Hopelijk komt er ooit een dag waarop lichamen gewoon kunnen bestaan, zonder meer.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier