Boris Van Severen geeft gestalte aan Ben Schotz, het hoofdpersonage van Moresnet dat plots tegen de tijd moet racen om het noodlot van zijn vrienden af te wenden.
Wat sprak je aan om mee te werken aan Moresnet?
Boris Van Severen: Toen ik de eerste scenario’s mocht lezen, zag ik meteen dat het enorm goed geschreven was. Tegelijk voelde ik enige schrik. Moresnet was zeer ambitieus, en ik vroeg me af of we zoiets hier wel konden waarmaken. Toch heb ik lang gezaagd om mee te mogen spelen en veel audities doorlopen, want ik wilde meevliegen op die trip. Bovendien was ik meteen verkocht aan het personage Ben. Geen simpele man, maar prachtig in al zijn kwellingen.
Daarnaast is Moresnet ook een indrukwekkende locatie. Het laat België op een heel ongerepte manier zien. Vooral het gigantische treinviaduct, met daaronder het kerkhof. Een heel mooie achtergrond voor een serie.
In de serie zien we Ben worstelen met een gokverslaving. Is dat een poging om wat willekeur in het universum toe te laten?
Van Severen: Die gedachte snap ik, maar volgens mij is het vooral zijn manier om een beetje te voelen dathij leeft, om een kleine endorfinepiek te ervaren. Gokken spreekt tot de verbeelding, omdat het een heel eenzame bezigheid is. Het is ook een vorm van zelfbedrog: je maakt jezelf wijs dat je leven gaat veranderen als je die ene som wint. Als dat niet lukt, ga je op zoek naar de volgende kick, zonder dat je verlangen naar iets beters ooit vervuld wordt.
Heb je zelf al eens een tijdcapsule begraven?
Van Severen: Ik ben te nieuwsgierig om dat langer dan twee maanden te kunnen verstoppen. (lacht) Maar het is een heel boeiend idee. Onlangs las ik dat ze binnenkort op een Amerikaanse school een capsule uit de jaren zestig gaan openen. Het lijkt me interessant om te zien welke voorwerpen ze daar destijds hebben ingestoken, wat ze toen belangrijk vonden.
Iets gelijkaardigs: ik zag onlangs een post op het internet over een oude portefeuille die ergens achteraan in een schoolkluisje was gevonden. Die zat vol fascinerende aandenkens aan vroeger, zoals oude bowlingkaartjes of cinematickets van vijftig cent.
Hoe zou jij reageren mocht je, net als Ben, zo’n dagboek vol doodsvoorspellingen vinden?
Van Severen: In de eerste plaats zou ik het niet geloven, om dan bij het eerste sterfgeval met mijn neus op de feiten gedrukt te worden. Ik denk dat ik mezelf dan zou opsluiten en niet meer buiten zou komen. Al zou ik de voorspelling op die manier misschien net doen uitkomen door te verhongeren. (lacht)
Voorbestemming is een belangrijk thema van de serie. Hoe kijk jij daarnaar?
Van Severen: Ik geloof niet dat mijn sterfdatum al vastligt. Volgens mij maak je permanent keuzes die het traject van je leven beïnvloeden. Vaak maak ik die keuzes wel vanuit een soort buikgevoel dat ik moeilijk kan omschrijven. Dus misschien is dat gevoel toch een soort lot dat voor jou beslist.
Boris Van Severen
Geboren in 1989 in Gent.
Studeert af in 2013 aan de afdeling kleinkunst van het Koninklijk Conservatorium Antwerpen.
Breekt door met zijn rol in Belgica (2016).
Te zien in onder meer F*** You Very, Very Much, Een goed jaar, Arcadia en Skunk.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
