Tv-tips van de week: Miley Cirus, Chief of War, Untamed en meer

Wat mag u niet missen op televisie? Knack Focus gidst u door de nieuwe reeksen en programma’s van die eraan komen, tot 30 juli. Dit keer: Untamed, Miley Cirus, Chief of War en Zomergasten.

‘Chief of War’ duikt in de epische geschiedenis van Hawaï

SERIE – Chief of War is het epische relaas van de bloederige eenmaking en kolonisatie van de Hawaïaanse eilanden. In hun passieproject richten Thomas Pa’a Sibbett en Jason Momoa, respectievelijk showrunner en coscenarist, de camera op de Kānaka Maoli, de oorspronkelijke bevolking van hun thuisland Hawaï. Een unicum: met uitzondering van Disney’s Moana diende Hawaï voordien bijna uitsluitend als achtergrond voor vakantieromcoms (50 First Dates) of dinodystopieën (Jurassic Park). Nooit eerder voor een waargebeurd historisch bigbudgetdrama, in het Hawaïaans, met een cast die bijna uitsluitend uit Polynesische acteurs bestaat. (Lien Delabie)

Lees hier het volledige artikel.

Miley Cyrus maakt een film

SERIE – Wat hebben Harmony Korine, Gaspar Noé en de visuele adaptatie van Miley Cyrus’ laatste album Something Beautiful met elkaar gemeen? Meer dan u denkt. Allereerst: Benoît Debie, de Belgische cinematograaf die geldt als Noés rechterhand, Korines neonkleurige nachtmerrie Spring Breakers vormgaf, en nu dienstdoet als Cyrus’ director of photography. Daarnaast hebben ze alle drie een voorliefde voor psychedelica, de eersten in visuele stijl, Cyrus dan weer qua klankpalet. Of dat was toch de ambitie: op haar conceptuele plaat moest zij een ‘menselijk psychedelicum’ zijn dat onze ‘zieke cultuur’ geneest. Haar bijbehorende film moest ‘The Wall maar met betere kleren’ worden. Gezien de recente nieuwskoppen – en de gemengde albumreviews – zal er meer nodig zijn om de mensheid te helen, maar wie wil trippen, krijgt straks van Disney+ deze glitterende paddo aangeboden. Sympathiek! (Lien Delabie)

Griet Op de Beeck presenteert dit jaar ‘Zomergasten’

TALKSHOW – In mei ontving Griet Op de Beeck nog de Skeptische Put, een weinig benijdenswaardige award die Skepp, een organisatie die ijvert voor kritisch denken, elk jaar uitreikt aan iemand die pseudowetenschap verspreidt. Al sinds ze vorig jaar Het wordt beter uitbracht, een non-fictieboek over trauma waarin ze onder meer de betwiste Internal Family Systems-therapie promoot, oogst ze kritiek, niet in het minst omdat ze zonder erkende opleiding zelf therapie aanbiedt. Dat de VPRO net haar aanstelde als host van Zomergasten – het Nederlandse voorbeeld van Alleen Elvis blijft bestaan – viel daarom ook bij de Vlaamse Vereniging voor Klinisch Psychologen in slechte aarde. Aan de gasten zal het alvast niet liggen: met onder meer Amsterdams burgemeester Femke Halsema, auteur Herman Koch en Financial Times-journalist Simon Kuper schuiven enkele boeiende gesprekspartners aan tafel. Nu maar hopen dat ze niet op haar bank belanden. (Lien Delabie)

Adam Sandler is weer helemaal zichzelf in ‘Happy Gilmore 2’

Het moet een van de vreemdste momenten tijdens de Oscars geweest zijn dit jaar: Adam Sandler, die in een lichtblauwe hoodie de show onderbreekt om ruzie te maken met Conan O’Brien over zijn kledingkeuze, iedereen uit te nodigen voor een potje basketbal en vervolgens ‘Chalameeeeet’ in Timothée Chalamets gezicht te brullen. Een goeie skit, maar vooral ook uitstekende reclame voor de sequel van Happy Gilmore. Het is in die ninetiesklassieker, waarin een hockeyspeler met dezelfde naam leert golfen, dat de wereld voor het eerst kennismaakte met de meest iconische versie van Sandler: de chagrijnige manbaby die al eens insinueert dat zijn rivaal shit eet als ontbijt. In het vervolg is hij noch volwassener geworden, noch beter in golf. Het enige verschil: dit keer houden ook Bad Bunny, Travis – Taylor Swift – Kelce, Margaret Qualley en Benny Safdie (Oppenheimer) een golfstick vast. (Lien Delabie)

‘Washington Black’: de slaaf die uitvinder werd

SERIE – Nog een passieproject dat deze zomer tot bij u komt: Washington Black, de adaptatie van de gelauwerde roman van Esi Edugyan, met Sterling K. Brown (Paradise, This Is Us) in een nevenrol en als executive producer. Nieuwkomer Ernest Kingsley Junior speelt George Washtington ‘Wash’ Black, een genie en kunstenaar die in de 19e eeuw als slaaf geboren wordt op Barbados. Wanneer een witte wetenschapper Wash’ talent ontdekt, mag hij op zijn elfde voortaan meebouwen aan een experimentele vliegmachine in plaats van katoen te plukken. De reis naar de vrijheid is evenwel nooit rechtlijnig: Wash ontsnapt, maar spendeert de jaren nadien – ook na de afschaffing van slavernij – op de vlucht voor een premiejager. Geen nieuwe 12 Years a Slave dus, wel deels een sociaal drama, deels een episch avontuur langs het Arctische noorden, Marokko en industrieel Londen. (Lien Delabie)

‘The Institute’ is het antwoord van Stephen King op ‘Stranger Things’

SERIE – Een tienergenie heeft telekinetische krachten, wordt ontvoerd door wetenschappers naar een laboratorium vol kinderen met andere buitengewone gaven, en moet vervolgens gruwelijke experimenten doorstaan. Als The Institute klinkt als Stranger Things in een ander jasje, dan is dat omdat het dat ook een beetje is. Met die nuance dat als iemand het recht heeft om inspiratie te halen uit Netflix’ blockbusterreeks, het wel Stephen King is, de auteur van The Institute. King was per slot van rekening zelf een van de grootste inspiratiebronnen voor de Duffer Brothers, die Stranger Things bedachten. Bovendien doet King dienst als uitvoerend producent van deze adaptatie, wat doet vermoeden dat hij zijn kenmerkende stempel op deze paranormale thriller gedrukt heeft. Wat zo veel wil zeggen als: verwacht veel dode tieners, samenzweringen en politiek commentaar. En ook: een beetje angstzweet. (Lien Delabie)

Yosemite Park ligt vol lijken in ‘Untamed’

SERIE – Netflix is stilaan hoofdleverancier van de neowestern. American Primeval trok begin dit jaar naar de brute Utah War uit 1857. Ransom Canyon was deze lente het romantische antwoord op Yellowstone. Vervoegt nu ook de catalogus: Untamed, over het elitekorps van het Yosemite National Park dat de menselijke wet wil laten gelden in de wilde natuur. Eric Bana (Troy, Munich, ooit ook nog de Hulk, voor Mark Ruffalo het stokje overnam) speelt Kyle Turner, een getormenteerde special agent. Terwijl toeristen tussen de rotsformaties dartelen, weet Turner dat er achter iedere stokoude sequoia gevaar kan schuilen. Of een lijk. Inventief zult u ons het plot niet horen noemen, maar we gokken ons laatste paard erop dat dit moordmysterie u alsnog op sleeptouw kan nemen: de bedenker is Mark L. Smith, de doorgewinterde cowboy die ook al The Revenant en American Primeval neerpende. (Lien Delabie)

‘Squid Game’ komt tot zijn bloederige sluitstuk

SERIE – Aangezien het tweede, in december geloste seizoen van de Zuid-Koreaanse hitserie Squid Game samen met het derde werd opgenomen (het betreft dan ook één verhaallijn), hoefden we maar een half jaar te wachten op wat nu het sluitstuk belooft te worden. Welke ontknoping dat ook oplevert, het staat al lang vast dat de makers televisiegeschiedenis hebben geschreven. Zo’n enorme impact had dat eerste, in feite aardig afgeronde, seizoen dat we toch bereid waren om massaal voor een minder geïnspireerd vervolg in de zetel neer te ploffen. Seizoen twee haalde in 93 landen de eerste plaats in de kijkcijfers. Net als bij het eveneens dit jaar afsluitende The Handmaid’s Tale draaien de slotafleveringen om de vraag of het systeem van binnenuit kan worden vernietigd. Maar ook: wat ervoor in de plaats komt. Cynisme is op dit punt toegestaan, want in de echte wereld heeft Squid Game zijn niet-dodelijke doorslagjes al gekregen, met de eigen realityshow Squid Game: The Challenge en het sadistische Beast Games van youtuber MrBeast op Prime Video. Gedaan met Squid Game? Waarschijnlijk begint het pas.

Lees hier het volledige artikel.

De keuken van ‘The Bear’ opent nogmaals zijn deuren

SERIE – ‘Slachtoffer van zijn eigen succes.’ ‘Halfbakken.’ ‘Extréém frustrerend.’ Na twee succesvolle seizoenen leek The Bear in zijn derde seizoen plots platgekookt. Critici namen vooral aanstoot aan het slabakkende verhaal: aan het einde van seizoen twee had Carmen (Jeremy Allen White) wel een fancy restaurant, maar zag hij zijn relaties met Claire (Molly Gordon) en cousin Richie (Ebon Moss-Bachrach) spaak lopen. Seizoen drie sloot min of meer op hetzelfde punt af, na tien afleveringen waarin onze geliefde reeks over dysfunctionele families even al zijn subtiliteit verloren leek te hebben. Al was er voor ieder dieptepunt ook een culinair hoogstandje. Zoals Ayo ­Edebiri’s regie­debuut Napkins, een ode aan Tina (Liza Colón-Zayas) die licht scheen op wat The Bear zo uitzonderlijk maakt. Nog iets om naar uit te kijken in dit seizoen: Edebiri kroop samen met Lionel Boyce (Marcus, de patisseriechef) opnieuw in de pen voor een aflevering. Als die even goed smaakt, staan we op zijn minst toch voor één Michelinsterwaardige gang. (Lien Delabie)

Natasha Lyonne mag weer een levende leugendetector spelen in ‘Poker Face’

SERIE – Puur comfortfood, zo omschreef Rian Johnson, de man achter Knives Out, zelf zijn eerste televisiereeks. Dat is geen zelfspot: Poker Face was een soort hedendaagse, uiterst entertainende Columbo, waarbij Natasha Lyonne (Russian Doll) als Charlie haar beste rokersstem bovenhaalde om de case of the week op te lossen met haar uitzonderlijke neus voor ‘bullshit’, als een menselijke leugendetector. Het tweede seizoen belooft dan ook – godzijdank! – weinig nieuws te brengen: Charlie is nog steeds op de vlucht voor huurmoordenaars met haar gammele wagen, en en route liggen de moordmysteries wederom voor het oprapen. Mogen dit seizoen onder meer misdaden begaan/ondergaan: Cynthia Erivo (Wicked) die vijf (!) identieke zussen speelt, Giancarlo Esposito (Breaking Bad) als begrafenisondernemer die zijn funerarium uitleent aan een horrorfilmproductie, Steve Buscemi, die enkel zijn stem leent als trucker Good Buddy, en een rat genaamd Joseph The Gerbil. Voor wie meent plezantere dingen op zijn watchlist te hebben staan, kent Lyonne maar één woord: bullshit. (Lien Delabie)

De Black Panther-spin-off ‘Ironheart’ verdient uw aandacht

SERIE – Sceptisch over alweer een nieuwe tv-reeks om het Marvel Cinematic Universe verder op te vullen? U staat niet alleen. Disney stelt de release van Ironheart al sinds eind 2023 telkens opnieuw uit, fans reageerden verbolgen op de trailer (‘Denkt die zwarte meid écht dat ze naast Tony Stark kan staan?’) en de hele wereld wacht al zes jaar op een Marvel-release die nog eens écht memorabel is. Maar misschien moeten we haar toch een kans geven? Riri Williams of Ironheart maakte haar opwachting in Black Panther: Wakanda Forever (2022), toen ze een pak ontwikkelde waarmee ze Iron Man het nakijken gaf. In haar eigen reeks wordt ze tegenover The Hood geplaatst, een superschurk met toverkrachten en een cape die hem onzichtbaar maakt. Magie tegenover wetenschap dus, in een reeks die op minder iconische Marvel-personages inzoomt, maar net daarom een kans maakt om ons nog eens aangenaam te verrassen. En in het slechtste geval is Ironheart een goeie zoethouder tot deze zomer The Fantastic Four: First Steps in de zalen komt. (Nicolas Quaghebeur)

Ook in zijn derde seizoen is ‘The Gilded Age’ onversneden streambaar escapisme

SERIE – De kaart waarmee HBO’s luxueuze kostuummelodrama The Gilded Age zelfs The White Lotus overtroeft? U trekt er in de eigen woonkamer fluks een decor van bladgoud, zilverwerk en kristallen kroonluchters mee op. Bovendien laten de soapy intriges rond grootkapitaal en status u eventjes de al te gezapige koers van uw ETF’s vergeten. Streambaar escapisme, dus. Downton Abbey-schrijver Julian Fellowes maakt het snobistische gekrakeel tussen oud geld en nouveaux riches in het New York van de jaren 1880 ook niet intellectueler dan nodig. De kapstok waaraan seizoen twee was opgehangen, was pure, potsierlijke high-societyporno: een opbod tussen twee operahuizen om het meeste aanzien, en juist welk gefortuneerd mens zich daar uiteindelijk in de meest gegeerde loge mocht neervlijen. In de nieuwe reeks likken de verliezers hun wonden en krijgen de winnaars het nog hoger in hun bol. O ja, en Phylicia Rashad maakt haar opwachting – voor de gen X’ers onder u: dat is Clair Huxtable uit The Cosby Show. (Kurt Blondeel)

In ‘Smoke’ speelt Taron Egerton een mysterieuze pyromaanjager

SERIE– Dennis Lehane schreef scenario’s voor onder andere The Wire en Boardwalk Empire. Van romans als Mystic River en Shutter Island werden succesvolle Hollywoodfilms gemaakt. En sinds het op ware feiten gebaseerde Black Bird (2022), waarin een veroordeelde crimineel het vertrouwen van een seriemoordenaar wint in ruil voor strafvermindering, maakt hij ook zelf tv-reeksen. In Smoke wordt David Gudson (Taron Egerton), een expert in het onderzoek van branden, gedwongen om samen te werken met politie-inspecteur Michell Calderon (Jurnee Smollett) in de jacht op een pyromaan. Maar wat als we u vertellen dat ook deze reeks in de realiteit is geworteld, en dat inspiratiebron John Leonard Orr, die verdacht wordt van bijna 2000 brandstichtingen tussen 1984 en 1991, naast brandweerman ook een expert was in het onderzoek van branden? Trekt u dan meteen de conclusie dat hoofdpersonage David Gudson in dit zenuwslopende kat-en-muisspel een perfide dubbelrol speelt? Wie het werk van Dennis Lehane een beetje kent, weet dat het antwoord op die vraag vast niet zo voor de hand liggend is. (Nicolas Quaghebeur)