Jaren nadat ze samen in het kostuumdrama A Little Chaos speelden, staat Matthias Schoenaerts opnieuw tegenover Kate Winslet. Hij vertolkt in The Regime Herbert Zubak, de al even getormenteerde minnaar en rechterhand van de kanselier.
Zubak is een complex en beangstigend personage. Hoe heb je hem benaderd?
Matthias Schoenaerts: Ik heb een hele weg afgelegd. De rol moedigde me aan om diep in mijn psyche te graven. Gelukkig is het script van Will Tracy enorm veelzijdig. Al maakt dat het voor een acteur ook moeilijk: hoe kun je élk aspect van een personage verkennen en controleren? Je kunt alleen maar proberen de rol oprecht neer te zetten. En dat was een hele klus. Maar ik ga mijn geheimen niet prijsgeven. Dan wordt het te persoonlijk, denk ik. (lacht)
Laten we het dan maar over zijn militaire verleden hebben. De slachtpartij die aan Zubak wordt toegeschreven, weegt op hem.
Schoenaerts: Dat is de bron van het personage. Dat is wat hem definieert, wat hem drijft. Vanaf het begin van het verhaal moet duidelijk worden dat het verleden aan hem vreet. Dat moet je voelen. Ik heb er lang over gedaan om het me voor te stellen en om het over te brengen. De manier waarop hij uiteindelijk met zijn verleden leert omgaan, zal doorslaggevend zijn.
De relatie tussen kanselier Elena Vernham en Zubak illustreert hoe aantrekkelijk macht in al haar vormen kan zijn.
Schoenaerts: Voor sommige mensen is macht erg erotisch. Macht, of het nu artistieke, financiële of intellectuele is, is aanlokkelijk. Vernham en Zubak zijn, elk op hun eigen manier, erg machtige mensen die tot elkaar worden aangetrokken. Maar nog belangrijker is dat Zubak het goede in Vernham ziet. Hij ziet in haar een soort zuiverheid die hij miste in zijn donkere verleden. Hij is ervan overtuigd dat ze de mens in hem kan wakker maken, dat ze hem uit zijn zelfdestructieve spiraal kan halen en dat ze hem van zijn schuldgevoelens kan verlossen.
De chemie tussen de twee personages is even vreemd als krachtig. Hielp het dat je jaren geleden al eens tegenover Kate Winslet hebt gespeeld, in het kostuumdrama A Little Chaos?
Schoenaerts: Ja. Het was een geweldig weerzien, jaren na die eerste ervaring samen. We waren een beetje zoals twee kinderen die elkaar ontmoeten in hun favoriete speeltuin. We hadden plezier, we verrasten elkaar en we zetten onze angsten opzij. Dat vind ik ook zo leuk aan Kate: ze is brutaal, moedig, vrolijk en intelligent. Tijdens het draaien is ze altijd open en ontvankelijk en geeft ze je veel vertrouwen. Ze is een plezier om mee te werken.
‘Kate is brutaal, moedig, vrolijk en intelligent. Ze is een plezier om mee te werken.’
Terwijl hij zich sterk houdt tegenover de kanselier en de andere bewoners van het paleis, heeft Zubak een heel andere relatie met Agnes (Andrea Riseborough), de huishoudster. Hoe komt dat?
Schoenaerts: Vanaf het moment dat haar oog op Zubak valt, ziet Agnes wat er in hem omgaat. Ze is waarschijnlijk de enige persoon bij wie hij zich veilig voelt, aan wie hij zijn vermoeidheid en zijn littekens, lichamelijke en psychologische, kan laten zien. Bij anderen kan hij bedreigend, gewelddadig of beschermend zijn, maar bij haar laat hij zich zien zoals hij echt is.
Zubak is een slechterik, maar zijn verleden als slachtoffer is voelbaar. Wat is het doel van zijn parcours?
Schoenaerts: Hij belichaamt de condition humaine. Wanneer mooie mensen worden misbruikt en getraumatiseerd, zoals hij, verandert verdriet in pijn en pijn in geweld. Het is een cyclus die zich tot in het oneindige herhaalt. Dat is zowel fascinerend als tragisch. Ik vond Zubak een heel goed personage: hij is de ultieme schurk die precies het tegenovergestelde blijkt te zijn van wat iedereen dacht.
The Regime is een satire. Heeft het genre je in staat gesteld om nieuwe gebieden te verkennen?
Schoenaerts: Satire is een geweldig glijmiddel. Het is het paard van Troje. Als je er eenmaal in zit, ontploffen alle kaders. Ik heb tijdens de opnames iets herontdekt dat ik lang geleden voelde, toen ik net begon als acteur: het gevoel dat je midden in een creatieve explosie zit, waar artistieke expressie steeds opnieuw wordt uitgevonden. Dát is waarom ik dit werk doe. Mijn eerste kennismaking met regisseur Stephen Frears verliep via Zoom. Na vijf minuten was het een uitgemaakte zaak. ‘Pak je valies, ik breng je naar Londen’, zei hij tegen me. Stephen is een buitengewoon bekwaam, grappig, nieuwsgierig en gul persoon. En hij weet heel goed hoe hij zich moet omringen: iedereen die aan deze productie heeft meegewerkt, was net zo vrijgevig. Niet alleen professioneel, maar ook menselijk. Dat heeft me het meest geraakt in dit project.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
