‘Al toen ik zes was, was ik geobsedeerd door Batman’: Cristin Milioti over haar rol in ‘The Penguin’

Niet alleen Colin Farrell maakt indruk in The Batman-spinoff The Penguin. Cristin Milioti vertolkt er de even fascinerende als verontrustende seriemoordenares Sofia Falcone.

De HBO-reeks The Penguin pikt de draad weer op waar The Batman (2022) van Matt Reeves eindigde. Na de dood van misdaadbaas Carmine Falcone is er een machtsvacuüm in de onderwereld van Gotham. Falcones voormalige rechterhand Oswald ‘Oz’ Cobbelpot – Colin Farrell in een fatsuit – wil de macht naar zich toetrekken. Maar daarvoor moet hij eerst Sofia Falcone passeren. Zij is Carmines dochter en is pas vrijgekomen uit Arkham, de psychiatrische instelling van Gotham. Het duistere personage wordt indrukwekkend neergezet door Cristin Milioti. Na een eerste rol in The Sopranos als Catherine Sacrimoni, de jongste dochter van Johnny Sack, heeft de Amerikaanse actrice en zangeres gaandeweg een plaats in Hollywood veroverd met rollen in The Wolf of Wall Street, How I Met Your Mother en Fargo. Voor de vertolking van de getormenteerde Sofia Falcone gooit ze de good girl looks van zich af.

Hoe heb je je voorbereid op de rol? Ben je vertrokken vanuit je personage of vanuit het universum van Gotham?

Cristin Milioti: Dat is moeilijk om uit te leggen. Ik ben altijd erg terughoudend om over mijn voorbereiding te praten, omdat het me het gevoel geeft dat ik mijn job geen eer aandoe. Maar goed: ik heb om te beginnen veel onderzoek gedaan naar geestesziekten en mensen die in psychiatrische instellingen verblijven. Met behulp van een coach heb ik me bijvoorbeeld verdiept in hun specifieke lichaamstaal. Tegelijk vond ik het heel spannend om deel te worden van de Batman-wereld. Ik ben al heel lang een fan. Toen ik zes was, was ik echt geobsedeerd: ik verkleedde me als Batman voor Halloween en keek uren naar de tv-serie en naar de tekenfilms. Uiteindelijk heb ik geprobeerd die twee aspecten samen te brengen in mijn vertolking van Sofia Falcone, een psychopate met een zware emotionele rugzak.

Heb je je ook verdiept in de wereld van de maffia?

Milioti: Ik heb er veel over gelezen. Vooral over de vrouwen uit invloedrijke families die informanten werden voor de FBI. Aan welke kant van de tralies ze ook stonden: ze waren hun hele leven gevangen. Dat is een belangrijke sleutel tot het personage van Sofia. Ze zit vast, zowel fysiek, psychologisch als door haar loyaliteit.

Er zijn geen helden in The Penguin, alleen antihelden of schurken. Waarom voelen we ons zo aangetrokken tot dit soort personages?

Milioti: Ik denk dat het opwindend is om personages te zien doen waar ze zin in hebben, of dat nu goed of slecht is. Sociale conventies zorgen ervoor dat we onszelf in bedwang houden, zodat we niet om de haverklap doorslaan. The Penguin onderzoekt wat er gebeurt als je die impulsen de vrije loop laat, en juist dat maakt de vertelling zo sterk.

Neemt de serie een ethisch standpunt in?

Milioti: Als de reeks al een boodschap overbrengt, is het dat ze de schijnwerpers richt op de onzichtbaren, op de mensen die afgewezen of verkeerd begrepen worden, toevallig of systematisch. En de serie hekelt ook de ongebreidelde strijd om macht.

Is het ook een reflectie op mentale gezondheid? Er lopen veel bijzondere figuren rond in Gotham, en in Arkham in het bijzonder.

Milioti: De reeks laat zien hoe een kwetsbare vrouw over haar grenzen wordt geduwd en tot waanzin wordt gedreven. Scenarist Lauren Lefranc heeft dat bijzonder goed gedaan. Je merkt precies wanneer er iets breekt in Sofia, wanneer de grond onder haar voeten wegvalt. Daarna is er geen weg terug. Daarbij, wie zou niet doorslaan als je tien jaar lang wordt voorgelogen door je eigen familie?

De opnames van The Penguin lagen stil door de stakingen in Hollywood. Hebben die een invloed gehad op je werk?

Milioti: Tijdens het draaien is de energie op de set heel intens, en dat is moeilijk vast te houden of opnieuw op te wekken na een pauze. Maar ik wil benadrukken dat we op dat moment bij wijze van spreken aan het strijden waren tegen de Death Star (ruimtestation en superwapen uit Star Wars, nvdr.). De inzet was enorm, vooral voor de meest precaire banen, maar we vonden steun bij elkaar. Het was een raar gevoel om te moeten vechten voor dingen die voor ons zo vanzelfsprekend leken.