‘Van al het geld dat we genereren en verbruiken, moet dringend een groot deel naar journalistiek’

Paul Baeten is schrijver van romans en tv-reeksen – vorig jaar nog Twee zomers op Eén. Elke week bijt hij zich hier vast in maatschappij en popcultuur.

Dina Tersago lijkt mij een leuke vrouw maar ik hoef niet per se te weten wat ze graag op haar boterham smeert. Noch ben ik echt zwaar geïnteresseerd in wegenwerken in Aalter, een nieuwe koala in de Zoo of een nieuwe plaat van ninetiespopsensatie dEUS.

Samenvattend kan ik stellen dat binnenlands nieuws me geen zak kan schelen.

We hebben natuurlijk niet zoiets als ‘binnenlands nieuws’. We hebben Vlaams nieuws. In Wallonië moet er al een kelder vol kinderen gevonden worden of een gasbel ontploffen voor we het naar de eerste helft van onze nieuwsbulletins duwen. Brussel is in Vlaams nieuws heel eenvoudig: er zijn veel daklozen, er zijn rellen als Marokko speelt, blijf weg en wees blij dat je in Eeklo of Kapellen woont! Bestaat Eeklo trouwens echt, of heeft iemand dat ooit bedacht omdat het leuk klinkt? Eeklo! Eek-lo! Als er iemand van Eeklo is of eventueel fotobewijs kan leveren, please comment below.

Ik las zoals elke dag de kranten op zoek naar leuke nieuwtjes over BV’s en toen zag ik het plots: buitenlands nieuws is geen nieuws, het zijn wazige geruchten. En het klinkt als moppen uit de twintigste eeuw: ‘Xi mogelijk gezien met Poetin.’ ‘Amerikaan en Chinees wandelen café binnen.’

Niemand weet iets. We krijgen nieuws in de toon ‘Euh bon, we weten het ook niet, maar dit is wat andere kranten lijken te weten? Schiet niet op ons als er niks van klopt, wij doen ook gewoon ons best, hier is een filmpje van iemand die uitschuift daaaag’.

En dat is de toon omdat het ook de realiteit is. Geen krant die nog geld heeft voor correspondentie. Als we nu al mensen ergens heen sturen, dan is het voor de sfeer: ik sta hier in X, de sfeer is Y. Meestal is dat dan op het Eurovisiesongfestival.

Rudi Vranckx, ja, die sturen ze overal heen. De man over wie geen zes woorden gezegd kunnen worden zonder dat iemand vermeldt dat hij ‘een sterk merk’ is. Weet je wat hij ook is? Hetgeen elke journalist met meer ambitie dan het dorpskrantje zou moeten zijn. Gewoon iemand die zijn job doet. Maar zelfs de grote Rudi heeft geen budget. Een paar keer op verslag met het vliegtuig en een crew en de rest van het jaar voice-overs inlezen op goedkoop aangekochte reportages van andere tv-zenders. En noem het kind dan Vranckx want omg het is zo’n sterk merk.

Dikke tristesse noem ik dat. We zijn schatrijk maar er is geen geld om onszelf te informeren. Eigen nieuws eerst, daarna niks. Hand in hand met nieuws dat reikt tot het Noordzeestrand.

Zielig, erg en uiterst nefast voor de komende generaties. Je mag nog hameren op onderwijs, als er geen kwaliteitsvolle informatie gevoed kan worden, wat voor mensen ga je dan opleiden? Vakidioten en cultuurloze bourgeois.

Van al het geld dat we genereren en verbruiken, moet dringend een groot deel naar journalistiek. Cultuur subsidiëren gaat niet alleen over raar theater mogelijk maken, dat gaat ook over verzekeren dat we geen bende kleingeestige navelstaarders blijven. Ik bedoel worden.