‘Niets kan tippen aan de hyperlokale randomness van Mortsel TV’

Jozefien Wouters grasduint elke week in het nieuwste cultureel erfgoed.

Ik besef dat het ietwat ongebruikelijk is om via deze weg reclame te maken voor concurrerende media, maar het is een universum dat ik niet langer wil gatekeepen: dat van de lokale televisiezender. Een onuitputtelijke bron van informatie die misschien niet levensnoodzakelijk klinkt, maar die mijn leven wel degelijk beter heeft gemaakt.

Zo weet ik dankzij Focus-WTV dat er in Poelkapelle twintig koeien ontsnapten om voortuintjes leeg te kauwen, kwam ik erachter dat Sam Bastiaens uit Thuis nu presenteert op het Kempische RTV en herontdekte ik ROBtv. Een zender waar ik als Aarschottenaar al langer vertrouwd mee ben, maar waarvan ik niet wist dat hij zich online heeft gerebrand tot een Oost-Brabantse We Like to Party waarbij elke pensenkermis en schuimfuif wordt afgeschuimd op zoek naar dronken feestgangers. Nooit gedacht dat iemand die in beschonken toestand ‘Aarschot is leven’ in een microfoon brult me zo zou ontroeren. Ik zie het VTM niet snel doen.

Zelfs de reportage over de heraanleg van de Tommeltlaan vond ik wholesome.

Maar niets kan tippen aan de hyperlokale randomness van Mortsel TV. (Ja, er is naast de lokale tv-zender ook zoiets als de hyperlokale tv-zender.) De liefde ontstond toen ik enkele jaren geleden per ongeluk naar Mortsel verhuisde en mij bij wijze van inburgering abonneerde op hun YouTube-kanaal.

Toegegeven, de nieuwsfeiten an sich kunnen me doorgaans weinig schelen. De jaarlijkse spaghettiavond van Jeugd Rode Kruis Rand, de doortocht van Circus Patatje & Charlie’s, de zelfgemaakte kerstfiguurtjes van Walter en buurtboener Jurgen die kilo’s sluikstort vindt op de parking van de Action: het zijn items die het op nationale nieuwskanalen niet eens tot fait divers schoppen.

Het is dan ook vooral de manier waarop ze gebracht worden die een Mortsel TV-nieuwsjunk van me heeft gemaakt. Kijk voorbij de ongemakkelijke reporters, de intense zooms, de brakke graphics, de rechtenvrije deuntjes en het vermoedelijk onbestaande budget, en je merkt al snel hoeveel liefde, toewijding en enthousiasme er achter Mortsel TV schuilgaat. Sterker nog: op den duur begin je al die technische mankementjes net charmant te vinden. Zelfs hun reportage over de heraanleg van de Tommeltlaan vond ik wholesome.

Mijn favoriete filmpjes zijn dan weer degene die rond Kerstmis, Valentijn en Halloween worden geüpload. Specials zonder enige nieuwswaarde, maar vol opvallende visuals. De video ‘Halloween vanuit ons kot’ van 31 oktober 2020 heeft slechts vijfendertig views (waarvan minstens tien van mij komen), maar is met zijn dansende lijken een van de meest bijzondere en angstaanjagende dingen die ik zag sinds de jumpscarezombie uit de ‘ghost car’-video die in 2004 mijn mailbox bereikte en die een hele generatie traumatiseerde.

Mortsel TV roept wel vaker herinneringen op aan de begindagen van het internet. Toen je nog mappen vol onbewerkte foto’s op Facebook deelde, je mama mopjes in comic sans doormailde en online validatie vooral betekende dat je in de MSN-bio van je vrienden stond. Oftewel: toen het wereldwijde web nog eenvoudig, spontaan en random was. Het kan aan mij liggen, maar ik vind dat hartverwarmend.