‘De hypocrisie van ‘Fboy Island’ maakt er een prachtig programma van’

Tobias Cobbaert schrijft wekelijks over wat hem wakker houdt. Of net niet.

Onlangs heb ik Fboy Island gebinged. In dit nieuwe realityprogramma moeten drie vrouwen The Bachelor-gewijs met achttien mannen daten, van wie er elke aflevering drie afvallen tot er drie koppels overblijven. De twist? Slechts negen van de single mannen zijn zogenaamde ‘nice guys’ die oprecht op zoek naar liefde zijn. De andere zijn ‘fboys’ – ‘fuckboy’ voluit schrijven was wellicht te gewaagd – die geen rekening houden met de gevoelens van vrouwen en alleen op winstbejag uit zijn. Als een van de fboys een vrouw om de tuin leidt en op het einde haar hart wint, wordt die daar immers vijftienduizend euro rijker door.

Persoonlijk vind ik het een prachtig programma omdat het langs alle kanten rammelt. De mannen beslissen zelf of ze meedoen als fboy of nice guy. Concreet betekent dat dat een gigantische klootzak zonder zelfbewustzijn als nice guy kan meedoen, ook al is hij op geen enkel moment beleefd of respectvol. Omgekeerd zijn er ook fboys die geen vlieg kwaad doen en uit het programma gestemd worden omdat niemand zich tot hen aangetrokken voelt, niet omdat hun kwade bedoelingen ontmaskerd worden. Op die manier blijkt Fboy Island al snel geen psychologisch spel van mensenkennis en verraad te zijn, maar een gokspelletje waarbij het publiek even verward achterblijft als de deelnemende dames.

Nog grappiger is de boodschap die het programma zogenaamd verkondigt. Presentatoren Jani Kazaltzis en Gwen van Poorten doen constant alsof ze aan de kant van de nice guys staan, terwijl ze de fboys beledigen. Fboy Island is zogezegd een programma dat gewetenloze mannen die met de gevoelens van vrouwen spelen op hun plaats wil zetten en dat respectvolle mannen eindelijk op een voetstuk wil plaatsen. Om die boodschap kracht bij te zetten, worden de geëlimineerde fboys naar het heropvoedingskamp ‘limbro’ gestuurd, waar ze in spartaanse omstandigheden over hun gedrag moeten nadenken.

Zelfs als je negeert dat het programma bewust vrouwen in die positie plaatst en fboys beloont als ze het einde halen, komt die boodschap niet over. De scènes in limbro zijn de grappigste van de hele serie. Of denk je dat fboys echt heropgevoed worden door Kazaltzis die hen als verhaaltje voor het slapengaan voorleest uit een psychologische handleiding over bindingsangst? Wanneer Van Poorten aan de eerste twee afgevallen fboys uitlegt dat wanneer een vrouw ‘ik heb geen zin in seks’ zegt, dat geen uitdaging is om haar alsnog te overtuigen, zie je de twee sloebers met moeite hun lach inhouden. Het is één grote sketch en ze weten het maar al te goed. Doordat al deze scènes met een gigantische knipoog gebracht worden, zegt de show uiteindelijk: ‘Doe maar lekker verder, smeerlappen, echte gevolgen zullen er toch nooit komen.’

Opnieuw: ik vind het een prachtig programma. Fboy Island toont perfect hoe we gluiperig gedrag zogezegd afkeuren, maar er in de praktijk niets aan doen.