“We behoeden ons voor de parodie”

Acteur, schrijver, zanger en notoire zwoele stem Pieter Embrechts, boent zijn schoenen en haalt zijn strakste pak boven. In afgeborstelde croonermodus bewerkt hij, samen met little big band The New Radio Kings, hits van onder meer Madonna en Doe Maar.

De man die u kent van Het Peulengaleis, El Tattoo del Tigre, De Kakkewieten, Mag ik U Kussen? en ook wel van zijn ravissante zus Tine, smeert de stembanden voor een big band avontuur. Sinatra indachtig, croont hij zich met de steun van little big band The New Radio Kings een weg door herwerkte hedendaagse popnummers. Come fly with him!

Hoe komt een man van achtendertig bij The Voice en consorten terecht?

Pieter Embrechts: Vrij eenvoudig: door op zoek te gaan naar goeie muziek. Ik zocht voor een act met El Tattoo del Tigre naar nummers die mij en mijn stem konden uitdagen. Nummers met sterke teksten en dito muziek, die bovendien bij mijn bariton pasten. Neem al die vereisten bij mekaar en je kan gewoon niet om Sinatra en Sammy Davis Jr. heen.

Toch beperk je je met dit nieuwe project niet tot covers van die legenden?

Embrechts: Nee, live spelen we wel enkele covers, maar op de plaat staan enkel bewerkingen van pop en rocksongs. We steken ook onder meer Madonna, Doe Maar en Ramses Shaffy in een croonerkostuum. Het idee kwam van mijn partner in crime Thomas De Prins. Ik was er eerlijk gezegd eerder voor gewonnen om zelf nummers te schrijven, maar hij vond het opportuun om het eerste jaar popklassiekers te bewerken. Niet evident voor mij, want ik vind bewerkingen maken soms moeilijker en gewaagder dan zelf muziek creëren. Het gevaar dat ze overkomen als parodie loert immers steeds om de hoek. Daarom kiezen we ook voor nummers met een sterke tekst. Best of You van Foo Fighers bijvoorbeeld, een fantastisch nummer, maar ook de tekst blijft zonder de muziek overeind.

Je staat er als zanger live helemaal alleen voor. Ongetwijfeld een groot verschil met de shows van Tattoo?

Embrechts: Het is serieus zweten. Qua stemgebruik is het echt hard werken, met de lange uithalen en de uitgesponnen slotnoten. Ook de opeenvolging van nummers is hard. Je hebt bij wijze van spreken net acht ballonnen opgeblazen en er liggen er al weer tien klaar. Bij de eerste shows was het daarom zoeken naar een bepaald ritme, want ook voor de blazers is het quasi onmogelijk om bepaalde nummers na mekaar te spelen. We spelen met de kleinst mogelijke big band bezetting, dus die mannen zweten tijdens de show een klein meertje bij mekaar. Maar het is een fantastische band om mee te werken. We amuseren ons te pletter.

Is dit een ei waar Pieter Embrechts al een tijd mee rondloopt?

Embrechts: Het is een project waar ik me volledig wil voor geven en dat ik ook ontzettend plezant vind, maar het is niet echt mijn nieuw artistiek ei. Waarom ik het toch doe, is eigenlijk vrij simpel uit te leggen: ik zing gewoon graag. Toch voel ik mij nog steeds meer maker van eigen dingen dan uitvoerder van andermans werk. Je moet dit gewoon zien als een welgemeende lofzang op de muziek van de muzikanten die we bewerken en die ons inspireren.

Time is a Thief, de eerste plaat van Pieter Embrechts & The New Radio Kings kan je vanaf vandaag, 11 juni, in de platenwinkels kopen. De little big band tourt dit najaar door Vlaanderen. Details vind je op de website van de groep.

Jan Walraven