Jonas Boel

‘Wat James Brown zong in 1968 is exact hetzelfde als wat Black Lives Matter vandaag betekent’

Jonas Boel Jonas Boel is medewerker van Knack Focus

Mijn platenkast is het allerbeste geschiedenisboek ooit, schrijft Knack Focus-redacteur Jonas Boel. ‘Noem mij één witte songschrijver die ooit zijn hart en ziel heeft gelegd in de idee “ik ben evenveel waard als een zwarte”‘.

‘Say it loud, I’m black and I’m proud!’ – wie al eens op een feestje met soul- en funkmuziek de benen heeft gestrekt kent de slogan, en hoort er meteen de strakke snaredrum, het kinderkoortje, en het vurige blazerssalvo bij. En de stem, natuurlijk, van de Godfather of Soul, Mister Dynamite himself, James Brown.

https://i.ytimg.com/vi/KkjaXyuDKYs/hqdefault.jpg480YouTubehttps://www.youtube.com/videoJames brown say it loud im black and im proud music video360https://www.youtube.com/channel/UCCJlaJ47rOr1xIKLclF4DKA480

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
270poody smooth1.0

Say It Loud, I’m Black and I’m Proud verscheen op single in augustus 1968, vier maanden na de moordaanslag op burgerrechtenicoon Dr. Martin Luther King, Jr., en de grootschalige onrust en rellen die na zijn dood uitbraken in heel de VS. Een hete zomer was het, waarin het Amerikaanse burgerrechtenprotest samenvloeide met het verzet tegen de oorlog in Vietnam en de Republikeinse agenda van president Richard Nixon.

De song werd prompt geadopteerd als strijdhymne van de Black Power-beweging. Op de Olympische Spelen, enkele maanden later in Tokyo, staken twee Afro-Amerikaanse atleten – de hardlopers Tommie Smith en John Carlos – uit solidariteit met de zwarte emancipatiebeweging vanop het ereschavot een gebalde vuist in de lucht. Ze werden beiden geschorst.

Wat James Brown zong in 1968 is exact hetzelfde als wat Black Lives Matter vandaag betekent. En de mensen die eind jaren ’60 aanstoot namen aan ‘Black Power’, zijn dezelfde mensen die vandaag ‘all lives matter’ Twitteren of Facebooken. Mensen die Brown destijds van repliek zouden dienen met ‘dan mag ik ook trots zijn om wit te zijn!’.

u003cemu003eBlack is beautifulu003c/emu003e betekent niet hetzelfde als ‘alle andere kleuren zijn lelijk’.

Net zoals ‘black lives matter’ niet hetzelfde betekent als ‘andere levens betekenen minder’, was de boodschap van James Brown niet ‘zwarte mensen zijn beter dan anderen’. Black is beautiful – nog zo’n sixtiesslogan – betekent niet hetzelfde als ‘alle andere kleuren zijn lelijk’.

Wie dat niet kan begrijpen, kent zijn geschiedenis niet. Wie dat niet wil begrijpen, is van slechte wil. Of is bang. Bang van een planeet waarop ‘zwart’ evenwaardig is aan ‘wit’, zoals Public Enemy in 1990 verkondigde met hun album Fear Of A Black Planet.

Over James Brown zei Chuck D van Public Enemy (geboren in 1960) ooit: ‘Say It Loud, I’m Black And I’m Proud was een plaat die me overtuigde om te zeggen dat ik zwart was, in plaats van “een neger”. Destijds werden zwarten “negroes” genoemd, maar James zei dat zwart zijn iets moois was, niets om je voor te schamen, en dat je het dat luidop mocht zeggen’.

Er staan meer dan honderd James Brown-samples op Fear Of A Black Planet, waaronder Say It Loud, I’m Black And I’m Proud tijdens Brothers Gonna Work It Out.

YouTube360480video1.0https://www.youtube.com/Brothers Gonna Work It OutPublic Enemy – Topic344

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
https://i.ytimg.com/vi/rXdczisrtWc/hqdefault.jpg459https://www.youtube.com/channel/UCWnh1TnJ-3_6XAFIXqYsVIg

Mijn platenkast is het allerbeste geschiedenisboek ooit. In 1968, het jaar de black power-hymne van James Brown, deden The Beatles van Hello, Goodbye en The Doors van Hello, I Love You. Tom Jones zong over Delilah, en Simon & Garfunkel deden hetzelfde over Mrs. Robinson. Geen enkele, maar dan ook geen énkele witte artiest vond het in 1968 noodzakelijk om Say It Loud, I’m White And I’m Proud te zingen.

Hoe zou dat toch komen? Ik stel de vraag aan elke persoon die vindt dat ‘all lives matter’ het enige, juiste antwoord is op ‘black lives matter’.

Hoe komt het, dat er in mijn kast (nog steeds) geen enkele protestplaat staat met een titel genre Fear Of A White Planet? Waarom schreef Nina Simone in 1969 Young, Gifted, And Black, en – pakweg – Joni Mitchell in diezelfde periode nooit iets als Young, Gifted, And White?

Misschien omdat wit zijn nooit in vraag wordt gesteld? Doe mij een plezier, en kijk in uw eigen platenkast. Uw eigen cd-collectie, iPod of Spotify-verzameling, maakt niet uit.

Waarom schreef Nina Simone in 1969 u003cemu003eYoung, Gifted, And Blacku003c/emu003e, en – pakweg – Joni Mitchell in diezelfde periode nooit iets als u003cemu003eYoung, Gifted, And Whiteu003c/emu003e?

Zoek er naar één artiest die de tijd, de energie en de creativiteit heeft geïnvesteerd, die ooit de noodzaak heeft gevoeld om zijn creatieve hart en ziel te steken in de idee ‘ik ben evenveel waard als een zwarte’. Neem gerust de tijd.

En?

videohttps://i.ytimg.com/vi/RTGiKYqk0gY/hqdefault.jpg1.0Nina Simone – To Be Young, Gifted and Black (Audio)NinaSimoneVEVOhttps://www.youtube.com/YouTube360270https://www.youtube.com/user/NinaSimoneVEVO480480

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content