Vier mensen die Glints ondersteunden tijdens het maken van zijn nieuwe plaat ‘The Dark!’

De meute opzwepen tijdens liveshows doet Glints in zijn uppie. Maar achter de schermen heeft de Antwerpse rapper een onmisbare posse rond zich verzameld. Op de hoes van The Dark! bedankt hij filmpostergewijs de mensen die zijn tweede langspeler mogelijk hebben gemaakt, onder wie deze vier.

Jens Paeyeneers (rol: Mixer en producer)

Glints: Toen ik nog met een liveband speelde, was Jens mijn toetsenist. He’s a very special guy. (lacht) Sinds het begin van Glints zijn we goede vrienden. Ik verzamel graag mensen rond mij: enerzijds omdat het fijn is om ideeën uit te wisselen, anderzijds omdat mijn computerskills beperkt zijn en ik dus hulp kan gebruiken. En Jens is een Ableton-wizard.

Wanneer Yello (Yong Yello, zanger-producer en beste vriend van Glints, nvdr.) er niet is, neemt Jens de taak van rechterhand en musical director op zich. Hij is een belangrijke spilfiguur in het Glints-universum. We werken samen de liveshows uit. Voor een concert nemen we elke song onder de loep: moet dit trager of sneller? Waar kunnen we een break gebruiken?

Ik resideerde een tijdlang in Trix, waar ik met Jens wekelijks afsprak om aan songs te werken. De pandemie woedde en muziek maken moet je onderhouden, zoals een spier. Ik heb een tijdje veel weirde shit gemaakt, maar uiteindelijk besloot ik om rond films te werken, zowel visueel als muzikaal, met een symfonische, bijna orkestrale sound. Samen met Jens heb ik tijdens zo’n lockdownsessie de titeltrack en Rear Window gemaakt. Hij is een heel begaafde muzikant, dus waarom zou ik hem alleen maar tracks laten mixen?

Yong Yello (rol: Rechterhand)

Glints: Yello heeft vruchtbare jaren achter de rug met zijn solomuziek, waardoor het nu wat time management vergt om te kunnen samenwerken. Maar het filmische karakter van The Dark! smeekte om een producer die weet hoe hij een soundtrack moet aanpakken. Het was dus vanzelfsprekend om met Yello in zee te gaan.

Het is intussen geen geheim meer dat hij een natuurtalent is. Hij zegt niet: ‘We maken een liedje’. Maar: ‘We bouwen een universum.’ In mijn hoofd kan een song op drie minuten ontstaan, terwijl hij soms vier uur bezig is om het geluid van één gitaarklank juist te krijgen. Yello is perfectionistisch, maar dat zorgt er wel voor dat je in zijn gezelschap de demofase overslaat. Als hij iets aanlevert, voel je meteen: dit zit goed.

Het was in het begin – zo’n zes jaar geleden – nochtans geen liefde op het eerste gezicht. Het was misschien een egokwestie, maar ik vond hem niet echt vriendelijk, en dat was ik evenmin. Tot iemand zei: ‘Gasten, stop met onnozel te doen. Het zou goed klikken tussen jullie.’ Tijdens onze tweede schrijfsessie samen hebben we Bugatti gemaakt en intussen zijn we beste vrienden. Om maar te zeggen: ik ben blij dat we dat advies hebben gevolgd.

Jasmien Van Loo (rol: Kostuumontwerper)

Glints: Mijn lief Jasmien is in de eerste plaats mijn steun en toeverlaat. Maar ze is ook een klankbord. Wanneer een nummer klaar is, krijgt zij het als eerste te horen. Ik hecht veel belang aan haar reactie. Omdat zij eigenlijk niets met muziek heeft, kan ze het vanuit het standpunt van een luisteraar bekijken en niet als een muzikant die misschien eerder zal focussen op de technische kant.

Zij is als ontwerper vooral bezig met het visuele luik, samen met artworkman Iljen Put en Glen Schrijvers, de regisseur van mijn videoclips. Jasmien neemt het heft altijd in eigen handen. ‘Goed, je plaat is klaar, nu heb je een outfit nodig’, zei ze, waarop ze een tracksuit heeft ontworpen. Ik dacht daarbij aan een oranje exemplaar, zodat het zou aansluiten bij het artwork, maar in de stoffenwinkel heeft zij voor een paarse stof gekozen. ‘Jij bent de designer, doe je fucking ding’, zei ik.

Ik kan dan wel een idee in mijn hoofd hebben, uiteindelijk werk ik samen met mensen die uitblinken in hun discipline, dus geef ik hun graag veel vrijheid. Ik heb vertrouwen in iedereen met wie ik samenwerk.

Daan – (rol: Hijger op de titeltrack)

Glints: Daan is voor mij een van dé iconen uit de belpopgeschiedenis. Neem nu zijn carrièrepad, van Swedish Designer Drugs over Housewife en Icon tot zijn werk met Dead Man Ray: je kunt hem onmogelijk van een gebrek aan inspiratie betichten, en dat inspireert mij enorm. Geen enkele plaat van hem lijkt op een vorige. Hij is geen pleaser, hij doet gewoon zijn ding, ook nu weer in Liefde voor muziek.

Ik heb via via gehoord dat Daan apprecieert wat ik doe, terwijl hij de man is op wiens muziek ik tekeerging op de fiets op weg naar de middelbare school. Ik wist dat ik ooit met hem wilde samenwerken en toen ik voor de titeltrack The Dark! op zoek was naar de verpersoonlijking van dat ‘personage’, kwam ik uit bij Daan. Ik zocht iemand die de partij in alle ernst kon inspreken, niet te eng en op het randje van campy. Daan is de enige Belgische artiest die daarvoor in aanmerking kwam.