De bolero van de Hulk, de songschrijver van Tanja Dexters, de tractor van Poetin en vier andere dingen die u over het Eurovisiesongfestival van 2023 moet weten.
De gedoodverfde winnaar: Zweden
Het belooft een weinig verrassende editie te worden: Loreen, winnaar in 2012 en Eurovision-icoon, doet namelijk opnieuw mee. Tattoo, geschreven door Thomas G:son, de man die ook Euphoria schreef (en vreemd genoeg ook Addicted to You van Tanja Dexters), staat een straatlengte voor bij de bookmakers en is al in zeven Europese landen in de charts opgedoken. Beetje zakkig van Zweden. Loreen naar het Songfestival sturen: ergens is dat toch alsof je Messi meeneemt naar een minivoetbaltoernooi.
De underdog: Finland
Al schept een nadrukkelijke favoriet ook kansen voor de buitenbeentjes. De spreekwoordelijke Peter Evrard van 2023 zou wel eens Käärijä kunnen worden, een Finse rapper en Rammstein-fan die in het potkapsel van Baldrick en de bolero van de Hulk Cha Cha Cha zal brengen, een nummer waarvan we enkel de woorden ‘cha cha cha’ en ‘piña colada’ begrijpen. Meer moeten we ook niet verstaan. De top twee is bekend.
De gedoodverfde niet-winnaar: Polen
Allicht daarom dat Nederland dit jaar forfait gaf in de vorm van Burning Daylight, waarvan Mia Nicolai en Dion Cooper ondertussen niet één maar twee pijnlijke liveversies hebben gebracht. Nóg pijnlijker was Polen, waar Blanka er tijdens de lokale voorrondes niet in slaagde om de woorden ‘baby’ en ‘crazy’ op een normale manier uit te spreken. (Check de liveversie op YouTube.) Helemaal onderaan bij de bookies staat dan weer Roemenië, dat met Theodor Andrei’s D.G.T. een ‘sexy rocksong’ stuurt die door Songfestivalkenners wordt omschreven als een ‘total boner killer’. Songfestivalkenners zijn gemeen.
De onzekere factor: Oekraïne
Ook in Liverpool een onzekere factor: de sympathy vote voor Oekraïne. Het land stuurt voor het eerst in drie jaar geen fluitist (Moldavië dan weer wel, overigens) en is voor het Nigeriaans-Oekraïense popduo Tvorchi gegaan. Voor Heart of Steel heeft het tweetal zich laten inspireren door ‘de moed van de Oekraïense verdedigers tijdens het beleg van de Azovstal-fabriek’. De helft van de band is het land dan weer niet ontvlucht uit liefde voor de muziek. Valsspelers.
De ándere zeker niet politieke inzending: Kroatië
Politieke statements zijn overigens nog altijd verboden, wat Kroatië er niet van weerhouden heeft om vijf Stalin-lookalikes in vrouwenlingerie naar Liverpool te sturen. Let 3, een satirische operetterockformatie, brengt met Mama SC een nummer over een mama die een tractor heeft gekocht. Houdt nul steek, tot u weet dat Vladimir Poetin voor zijn zeventigste verjaardag een tractor heeft gekregen van Aleksandr Loekasjenko. Snapt u meteen ook waar die ‘krokodilski psihopat’ uit het refrein op slaat.
De gedoemde teleurstelling: Verenigd Koninkrijk
Het Verenigd Koninkrijk blijft het Eurovisiesongfestival ondertussen veel te serieus nemen en stuurt met Mae Muller opnieuw een berekende act naar Liverpool. Dook als kind op in Grace Kelly van Mika, heeft met 7 miljoen luisteraars de grootste achterban van alle deelnemers, klinkt als Dua Lipa (met een vleugje Billie Eilish) en springt met I Wrote a Song op de Show Me Love-sound die vorig jaar alomtegenwoordig was. Het enige wat het Verenigd Koninkrijk nooit incalculeert: niemand wil dat het wint.
De obligate ode aan een historische figuur: Oostenrijk
Vanzelfsprekend krijgen we ook verdwaalde gothmetal (Duitsland) en rare Oost-Europese folkdance met een fluitsolo (Moldavië) te horen, maar ook onze favoriete Songfestivaltraditie wordt in Liverpool voortgezet: songs over bestaande historische figuren. Met Who the Hell Is Edgar? van Teya & Salena serveert Oostenrijk een nummer met als refrein ‘Poe Poe Poe Poe/Edgar Allan Poe’. Bij deze is de schrijver opgenomen in de lijst Mata Hari (Azerbeidzjan, 2021), Cleopatra (Azerbeidzjan, 2020), Galileo Galilei (Wit-Rusland, 2004), Casanova (Noorwegen, 1977), Socrates (Griekenland, 1979) en – uiteraard – Dzjengis Khan (Duitsland, 1979).
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
