Uwase: ‘Ja, ik ben emotioneel. En ik ben daar trots op’

Uwase heeft zopas haar derde ep, Angelo, uitgebracht, ze speelde de dag voor de finale een uitverkochte show in AB Club en mag zich nu de De Nieuwe Lichting van Studio Brussel noemen. Nochtans was Uwase er lang van overtuigd dat niemand haar muziek goed zou vinden.

Uwase: Ik schrijf al sinds ik klein ben poëzie en ben op mijn zestiende muziek beginnen te maken met de sampler/drumcomputer die ik voor mijn verjaardag had gekregen. Gewoon omdat ik het graag deed. Ik schreef en producete nummers met het idee dat niemand die ooit zou horen. En uiteindelijk was dat een zegen: het heeft me veel vrijheid gegeven. Als ik nu schrijf of produce, probeer ik nog altijd die switch te maken, mij af te sluiten van sociale media en in mijn eigen wereld te zitten.

Je vrienden en familie hebben je gepusht om je muziek uit te brengen. Ze dreigden zelfs om songs te leaken.

Uwase: Klopt. (lacht) Ze zijn mijn grootste fans en hebben mij overtuigd om mijn nummers te delen. Zonder hen zou niemand mijn muziek hebben gehoord.

Ook Blonde van Frank Ocean speelde naar verluidt een belangrijke rol.

Uwase: Ik herinner me nog het moment dat ik Blonde voor het eerste hoorde. Ik was op familiebezoek in Zwitserland en mijn zus zei dat hij een nieuw album had gedropt. Nog één, na de release van Endless, dat hij had uitgebracht om vanonder zijn recorddeal te raken. Ik heb het meteen gedownload op mijn gsm en er een hele busrit naar geluisterd, tijdens de zonsondergang in de bergen.

Voor hij Blonde had gemaakt, was Frank Ocean vooral bekend om zijn r&b. Blonde was veel experimenteler, geïnspireerd door The Beatles en psychedelische rock – genres die mij ook aanspreken. Ik vond het heel inspirerend om een zwarte man zo’n muziek te zien maken. Ik zag mezelf erin.

Maken mensen soms foute assumpties over wat voor muziek je maakt?

Uwase: Ja, zeker in het begin. Omdat ik een zwarte artiest ben en indiepop maak. Ik denk dat ik wel wat opportuniteiten heb gemist omdat programmatoren dachten dat ik een andere soort muziek bracht.

Waarover gaat Pedestal, het nummer waarmee je De Nieuwe Lichting hebt gewonnen?

Uwase: Het is een nummer over een toxische relatie. Ik zat een tijdje geleden in een situatie waarbij ik veel liefde gaf zonder die terug te krijgen. Ik was op zoek naar male validation en kreeg het gevoel dat ik me moest schamen voor mijn emoties. ‘Why are you being so extra?’ klonk het. Dankzij mijn vriendinnen en door het schrijven en producen van mijn ep Angelo besefte ik: ik wil béter voor mezelf. Ja, ik ben emotioneel. Ja, ik ben hypersensitief. En ik ben er trots op, want ik heb er mijn carrière aan te danken. Anders was ik niet beginnen te schrijven. (denkt na) Mijn beste vriendinnen zijn mijn rocks. Ze waren er voor mij toen iemand anders er voor mij had moeten zijn.

Het is niet makkelijk om je los te trekken van male validation en de male gaze in een maatschappij die ingericht is door en voor mannen. Ik vraag me soms af: doe ik een kort rokje aan alleen omdat ik me dan goed voel of voel ik me goed omdat ik weet dat mannen me dan aantrekkelijk gaan vinden?

Uwase: Bij mij was het net omgekeerd. Ik had veel kleren in mijn kast die ik bewaarde voor een date. Aansluitende jurkjes en zo. Kleren die ik eigenlijk ook zomaar zou willen dragen, maar dat deed ik niet. Tot ik besloot: ik ga de jurkjes dragen wanneer ik wil. Niet voor een date, maar voor mezelf. Gewoon omdat ik me er goed in voel.

Angelo is de eerste ep die je met een externe producer maakte, Jasper Segers. Daarvoor producete je zelf je muziek. Hoe was dat?

Uwase: Ik heb er lang over nagedacht of ik met iemand zou samenwerken, en met wie het zou lukken. Ik kreeg geregeld berichtjes van producers die mijn stem mooi vonden en beats wilden maken waarop ik dan kon zingen – bij vrouwen gaat het vaak om de stem. Maar ik houd ook van producen.

Oriana Ikomo, een vriendin van mij, had met Jasper samengewerkt en vond hem geweldig. Ik vertrouwde haar. Ik vond het best eng, maar het verliep meteen goed. Hij begreep waarom ik het moeilijk vond om mijn werk te delen met een andere producer. Jasper is de beste mannelijke producer die je kunt vinden. (lacht) Want het is niet evident, ik hoor ook negatieve ervaringen van vrouwelijke zangeressen. Er zijn veel ego’s.

Je band bestaat uit alleen vrouwen. Is dat een statement?

Uwase: Ja. In het begin speelde ik samen met mijn nichten. Ik had een band nodig om live te spelen en zij zijn mijn grootste supporters. Het voelde heel goed. De energie is gewoon anders. Ik voel me veel comfortabeler met vrouwen op het podium. En toen dacht ik: ik wil alleen nog maar met vrouwen spelen. En zo is het een statement geworden. Het is dus heel natuurlijk gegroeid. Maar ik denk dat wat we als vrouw ook doen, het altijd een statement zal zijn.