Underscores klinkt als de posthyperpopversie van Sonic Youth

Underscores klinkt als iemand die te veel tijd online heeft gespendeerd. Op de best mogelijke manier. De Filipijns-Amerikaanse April Harper Grey begon als kind cd’s met haar eigen beats op de computer van haar vader te branden, raakte daarna even in de ban van jazz, stortte zich vervolgens op GarageBand in de hoop de nieuwe Skrillex te worden en vond uiteindelijk een community en fanbase op SoundCloud. De uitkomst van al die invloeden is een gekke mengelmoes van futuristische pop, poppunk, indie, altrock, emo, bedroompop, dubstep en vervormde vocals die gemakshalve vaak als hyperpop wordt gecategoriseerd, maar nog het best te omschrijven valt als de posthyperpopversie van Sonic Youth.

In 2021 kwam de doorbraak met haar debuutalbum Fishmonger, een angstige DIY-plaat gemaakt in haar ouderlijke huis tijdens de pandemie. Die zorgde ervoor dat ze kon samenwerken met Blink-182-drummer Travis Barker, Cashmere Cat, Benny Blanco en Glaive, op tournee mocht met hyperpopiconen 100 Gecs en op handen wordt gedragen door de hippe kids. Nu is er het ambitieuzere Wallsocket, een conceptplaat die zich afspeelt in een gelijknamig, mysterieus stadje in Michigan waarover enkel een paar nepwebsites terug te vinden zijn. NME omschrijft het album als ‘Euphoria meets Desperate Housewives’. Eén nummer begint als loeiharde electropunk, transformeert tot intieme countrypop en eindigt in atmosferische ambient. In het universum van Underscores houdt dat perfect steek.

Een willekeurige quote ‘Zonder hyperpop zou ik hier niet staan, maar ik denk dat het genre officieel dood is. Veel hyperpopartiesten slaan een nieuwe weg in, van folktronica en rap tot emopop en dronemuziek. Iedereen jaagt na wat spannend voelt.’

In concert op 05.12 in de Botanique, Brussel