Toine Thys door de lens van Julia M. Free

Brusselse saxofonist Toine Thys heeft met zijn band Rackham de nieuwe cd Shoot Them All uitgebracht. De jonge Nederlandse fotografe Julia M. Free (20) volgde Thys gedurende een maand en legde de meest sprekende momenten vast op gevoelige plaat.

Brusselse saxofonist Toine Thys heeft met zijn band Rackham de nieuwe cd Shoot Them All uitgebracht. De jonge Nederlandse fotografe Julia M. Free (20) volgde Thys gedurende een maand en legde de meest sprekende momenten vast op gevoelige plaat. “Middels mijn foto’s wil ik het talent van de ander tentoonspreiden. Dit project is dan ook bijlange na nog niet afgerond, al weet ik niet wanneer ik klaar zal zijn. Op een bepaald moment is het gewoon af.”

Eerder maakte je ook al foto’s van het Franz Von Chossy Quintet je begon je carrière bij het online magazine Jazzenzo. Wat heb je met het genre? “Ik ben er eigenlijk gewoon ingerold. Mijn ouders luisterden vroeger naar allerhande soorten muziek, dus ook jazz schalde vaak door de woonkamer. Ik heb het echter altijd lastige muziek gevonden, ik begreep het niet helemaal. Alles is pas voor mij begonnen nadat ik in aanraking kwam met de Jazz Sessie’s in cafe NeL in Amsterdam. Op de duur was ik er standaard elke maandagavond te vinden met mijn camera.”

Je foto’s hebben ook die jazzy underground sfeer. Pas jij je stijl daaraan aan of kies je net onderwerpen die bij je stijl passen? “Mijn onderwerpen vormen mijn stijl. Natuurlijk heeft mijn periode bij Jazzenzo mijn manier van fotograferen beïnvloed, maar het is niet dat ik al mijn foto’s hetzelfde zou schieten. Jazzfoto’s mogen naar mijn mening in zwart-wit zijn, en ook die groffe korrel vind ik goed bij het onderwerp passen. Ik probeer zoveel mogelijk een bepaald moment weer te geven, en dan is het logisch dat je je sfeer en stijl daarnaar vormt. Moest ik een voetbalwedstrijd voor mijn lens krijgen zou ik het anders aanpakken bijvoorbeeld.”

Toch heeft iedere fotograaf een eigen stempel. Wat is jouw kenmerk? “Ik probeer echt door te dringen tot de personen die ik moet fotograferen. Het is belangrijk een goede band op te bouwen zodat ze zich ook durven openstellen voor jou en je camera. Ik wil personen weergeven zoals ze zijn, en ze niet louter registreren. Die oprechtheid en persoonlijkheid is de rode draad door mijn werk.”

Wat is je favoriete foto uit de reeks? “Die foto is getrokken toen we ergens in Brussel -vraag me niet meer waar- een trap aan het beklimmen waren. Toine zou eender welke man kunnen zijn terwijl hij naar boven loopt, maar de saxofoon in zijn hand verraadt wie hij is en waar hij van houdt. Momenten waarop persoonlijkheid doorschemert in kleine details; daar hou ik van.”

Zijn er momenten waarvan je spijt hebt dat je ze niet hebt kunnen vastleggen? “Ik kan me niet direct iets voor de geest halen. Je staat constant op scherp en probeert niets aan je voorbij te laten gaan. Tevreden ben ik pas wanneer ik er alles uit heb kunnen halen, en dat is me met deze reeks gelukt. Maar het blijft “work in progress.”

Je bent nog jong. Zie je jezelf later ook nog andere dingen doen, modeshoots bijvoorbeeld? “Zeg nooit nooit natuurlijk, maar ik ben toch eerder fan van niet-geënsceneerde fotografie. Ik wil échte situaties en emoties weergeven, geen interpretatie daarvan.”

Katrin Swartenbroux