Surprise Werchter: The Gaslight Anthem

‘Folksoulrock waarin het eenvoudige arbeidershart klopt, de ziel van de kleine man met zijn mislukkingen en tegenslagen vervat zit, het avonturiersbloed stroomt. Zindering door de botten.’ (Rocker Werchter Dag 2: The Gaslight Anthem)

Rocker Werchter Dag 2: The Gaslight Anthem

Soms valt een groep zo’n stormachtige ontvangst te beurt dat ze even, heel even van haar stuk wordt gebracht, maar al snel vleugels voelt waar er geen waren en prompt boven zichzelf uitstijgt. Het overkwam u en ons en The Gaslight Anthem in de Marquee, en we weten nú al welke platen we volgende week het vaakst zullen draaien.

Over wie hebben we het? Over vier garagehouders uit New Jersey – voor wie tenminste enkel op hun getatoeëerde no nonsense-voorkomen afgaat – die een soort folksoulrock maken waarin het eenvoudige arbeidershart klopt, de ziel van de kleine man met zijn mislukkingen en tegenslagen vervat zit, het avonturiersbloed stroomt.

Zanger-gitarist en film noir-fanaat Brian Fallon schrijft scripts in songformaat over mooie vrouwen die zeemanstattoos torsen (‘Old White Lincoln’), over ontglipte dromen (‘We Came To Dance’), over de blues oplopen en die nooit meer kunnen afschudden (‘Miles Davis & The Cool’).

Fallon zong ze daarnet allemaal, en keer op keer trok er een zindering door je botten. The Gaslight Anthem ontroerde. Sloeg een vat weemoed aan. En jawel: dat allemaal óók met gitaren die zich niet lieten beteugelen, en luid vloekten. Omdat dat móest. Tip voor al die jonge Rise Against-dwepers: maak dat je The ’59 Sound (2008) of American Slang (2010) bij de hand hebt wanneer je de sleutels van je eerste auto in handen krijgt. Zorg voor een volle tank en een cd-speler. Laat de muziek zijn werk doen terwijl je de dichtstbijzijnde snelweg aansnijdt en je hoofdschuddend je jeugdzonden weggrijnst. Here’s to you, kids!

Kurt Blondeel