Skullcrusher maakt zachte folkliedjes voor eenzame lentedagen

Singer-songwriter Skullcrusher klinkt alvast niet zoals u op basis van haar artiestennaam zou verwachten.

In het lang: Skullcrusher klinkt niet zoals u op basis van die artiestennaam zou verwachten. In plaats van uw schedel te breken zorgt ze met haar zachte, dromerige folkliedjes eerder voor een vriendelijke aai. Vorige zomer debuteerde de singer-songwriter schijnbaar uit het niets met een zelfgetitelde ep op Secretly Canadian, het label dat ook Whitney, The War on Drugs en Anohni huisvest. Deze week verschijnt opvolger Storm in Summer, waarop ze bekomt van haar onverwachte succes.

Helen Ballentine, zoals ze echt heet, was tot voor kort namelijk niet van plan zangeres of muzikant te worden. Hoewel ze van jongs af aan al piano en gitaar speelt, leek beeldende kunst haar lange tijd een realistischer carrièreoptie. Na haar kunstopleiding ging ze aan de slag bij een galerie, maar dat bleek niet haar ding te zijn. En dus gaf ze haar ontslag, belandde ze in een onzekere maar inspirerende periode en nam ze de tijd om na te denken over wat ze écht met haar leven wilde doen. Het resultaat van die professionele identiteitscrisis heette Places/Plans, de eerste single die ze onder de naam Skullcrusher uitbracht en die haar meteen complimenten van Pitchfork en The Fader opleverde. Nu, een jaar jaar later, is Skullcrusher voltijds muzikant en stapelen de lovende woorden zich op. Nieuwe singles als Storm in Summer en Song for Nick Drake vormen alvast ideaal muziekvoer voor eenzame lentedagen.

Een willekeurige quote: ‘Ergens heb ik het gevoel dat ik me kan verschuilen achter dit project. Mensen praten niet over Helen Ballentine, maar over Skullcrusher. Maar tegelijk steek ik alles van mezelf in mijn muziek.’