In juni wordt hij zeventig, maar Paul McCartney blijkt nog altijd in de fleur van zijn leven te verkeren. De jeugdige energie en het aanstekelijke enthousiasme waarmee de ex-Beatle drie uur lang te keer ging op het podium van het Sportpaleis verdienen dan ook alle respect.
DA GIG: Paul McCartney in Sportpaleis, Antwerpen op 28/3.
IN EEN ZIN: De ex-Beatle stond nog altijd even bevlogen op het podium als tijdens zijn topjaren en nam het publiek mee op een onderhoudende nostalgietrip die uitmondde in een feest van de herkenning.
HOOGTEPUNTEN: ‘Let Me Roll It’, ‘Nineteen Hundred and Eighty Five’, ‘Blackbird’, ‘Here Today’, ‘Band on the Run’, ‘I’ve got A Feeling’…
DIEPTEPUNTEN: ‘Ob-La-Di, Ob-La-Da’ en ‘Yellow Submarine’. Verschrikkelijke nummers!
BESTE QUOTE: “Iek gao probieren een bitje vlaoms te spreken… But mainly I’m gonna speak English”
“Alles kits… achter de rits?”, informeerde Macca kwajongensachtig in een zeer behoorlijk Nederlands. Toegegeven, de zanger las zijn bindteksten af van een autocue, maar hij staat al lang genoeg in het vak om te weten hoe sympathiek het overkomt wanneer je de toeschouwer in zijn eigen taal kunt aanspreken.
Niet dat Sir Paul nog een ijsbrekertje nodig had: de man belichaamt vijftig jaar popgeschiedenis, behoort tot de meest legendarische songwriters van de voorbije eeuw en heeft zoveel klassiekers op zijn naam staan dat we al moe worden van het vooruitzicht ze te moeten tellen. Zoals verwacht nam hij het publiek in Antwerpen mee op een trip ‘down memory lane’. 25 van de 40 nummers op de setlist dateerden uit zijn Beatlesdagen, de rest kwam uit zijn solocarrière, al dan niet met Wings. McCartney liet zijn platen uit de jongste twintig jaar zo goed als ongemoeid en dus werd het concert, een onderdeel van zijn ‘On the Run’-tournee, een feest van de herkenning. Macca’s repertoire staat nu eenmaal in het collectieve geheugen gegrift en dus ben je bereid zijn mindere momenten door de vingers te zien. Want, yep, de man heeft ook afzichtelijke draken als ‘Ob-La-Di, Ob-la-Da’, ‘Ebony and Ivory’, ‘Mull of Kintyre’ en ‘Pipes of Peace’ op zijn geweten.
De fans werden alvast in de stemming gebracht met nostalgische beelden op de videowalls: oude foto’s van The Fab Four, krantenknipsels, filmpjes van musicerende Beatlespoppen en andere memorabilia. Paul McCartney, onlangs getrouwd met Nancy Shevell, oogde verrassend jong en monter en gedroeg zich als ’the guy next door’ die nog altijd met enige verwondering lijkt aan te kijken tegen het monstersucces dat hem in de vroege sixties is overkomen.
Het werd een concert zonder al te veel toeters en bellen, waarin vooral de liedjes centraal stonden. De zanger liet zich seconderen door een vierkoppige band, waarvan de samenstelling de jongste elf jaar niet meer is veranderd. De gitaristen Rusty Anderson en Brian Ray, drummer Abe Laboriel Jr en toetsenman Paul ‘Wix’ Wickens waren inmiddels dus in staat Beatleshits als ‘Paperback Writer’ (met niet geheel vlekkeloos klinkende samenzang), ‘And I Love her’, ‘Eleanor Rigby’ en ‘Let It Be’ desnoods achterstevoren in hun slaap te spelen. Ook Wingsclassics zoals het immer fantastische ‘Band on the Run’, ‘Jet’, het van een bluesy gitaarloopje voorziene ‘Let Me Roll It’ en ‘Live and let Die’, dat gepaard ging met explosies, steekvlammen en ‘indoor fireworks’, wisten moeiteloos te overtuigen. Macca’s akoestische soloversie van ‘Blackbird’, ooit geschreven als steun aan de Amerikaanse burgerrechtenbeweging, was er bovendien één om in te lijsten.
Met ‘Here Today’ bracht de zanger een pakkende hommage aan wijlen John Lennon, die later nog een extra eresaluut kreeg met ‘A Day in the Life’ en ‘Give Peace A Chance’, terwijl George Harrison werd herdacht met ‘Something’. McCartney speelde het op een ukulele, “een instrument waar George destijds gek op was.” Om Ringo niet te vergeten volgden nog enkele maten uit ‘Yellow Submarine’, maar dat bleek vooral een excuus om het publiek aan het zingen te krijgen.
Macca beroerde afwisselend zijn befaamde Hofner-bas, enkele gitaren, een piano en, in ‘Dance Tonght’, zelfs een mandoline en diepte af en toe ook wat minder bekende nummers op, zoals ‘Sing the Changes’ uit zijn Fireman-project, het op ukulele gebrachte niemendalletje ‘Ram On’, het gedreven ‘Nineteen Hundred and Eighty Five’, een instrumentale cover van Jimi Hendrix’ ‘Foxy Lady’ en, als enige song uit zijn nieuwe cd ‘Kisses on the Bottom’, de ballad ‘My Valentine’. Niet alles klonk even tijdloos: ‘All My Loving’, het nooit eerder in België gespeelde ‘The Night Before’ (uit ‘Help!’) en het vrolijk huppelende ‘I’m Looking Through You’ deden eerlijk gezegd een beetje gedateerd aan. Jammer ook dat de blazers in ‘Got To Get You Into My Life’ uit een klavier werden getoverd en dat zowel ‘The Long and Winding Road’ als ‘Eleanor Rigby’ ontsierd werden door synthetische strijkers. Kon er nu echt geen extra trompettist of cellist (m/v) af?
Gelukkig werd er in het laatste deel van de set vurig gerockt: ‘Back in the USSR’, ‘Drive My Car’, ‘Get Back’, ‘Day Tripper’ en het met stevige gitaarjams en een hitsig orgeltje versierde ‘I’ve Got A Feeling’ zorgden voor wilde taferelen in de zaal, terwijl ‘Hey Jude’ uitmondde in een massale koorzang van het publiek. ‘Yesterday’ kon tijdens de tweede bisronde uiteraard niet ontbreken en met de suite ‘Golden Slumbers/ Carry That Weight/ The End’ uit ‘Abbey Road’ werd een punt gezet achter een bijzonder onderhoudende avond. Helaas geen ‘Helter Skelter’ of ‘Maybe I’m Amazed’ dit keer. Alles wijst er echter op dat er in de toekomst nog meer tournees zullen volgen.
Een set van drie uur zonder pauze: je moet het maar doen op je 69ste. Goed, McCartney zong niet altijd even toonvast, maar blijft een bevlogen entertainer die nog altijd zichtbaar plezier beleeft op het podium. En ook al waren de kaartjes (tussen 60 en 145 euro) aan de prijzige kant, bij het verlaten van het Sportpaleis hebben we enkel glunderende gezichten gezien.
Dirk Steenhaut
DE SETLIST: Venus and Mars / Jet / All My Loving / Junior’s Farm / Got To Get You Into My Life / Sing the Changes / The Night Before / Let Me Roll It / Foxy Lady / Paperback Writer / The Long and Winding Road / Let ‘em In / My Valentine / Nineteen Hundred and Eighty Five / I’m Looking Through You /And I love Her / Blackbird / Here Today / Dance Tonight / Mrs Vandebilt / Eleanor Rigby / Ram On / Something / Yellow Submarine (fragment) / Band on the Run / Ob-La-Di, Ob-La-Da / Back in the USSR / I’ve Got A Feeling / A Day in the Life + Give Peace A Chance (fragment) / Let It Be / Live and Let Die / Hey Jude // The Word + All You Need Is Love (fragment) / Drive My Car / Get Back // Yesterday / Day Tripper / Golden Slumbers / Carry That Weight / The End.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier