Oscar and the Wolf op Pukkelpop: een superheld op lieslaarzen

De tweede Oscar and the Wolf-plaat, Infinity, had net voor aanvang van hun Pukkelpopconcert platinum gehaald, wist frontman Max Colombie te melden. En dat moest uiteraard gevierd worden.

Lieslaarzen, sommige mensen gaan ermee vissen, anderen ledigen er hun verstopte beerput mee. En Max Colombie? Die stond ermee op het hoofdpodium van Pukkelpop. Speciaal.

.

Dat podium was voor de komst van Oscar and the Wolf verbouwd tot één groot projectiescherm, zelfs tot aan de zijwanden toe. Bovenaan bengelden drie grote vierkante panelen die als spiegels fungeerden, om Colombie vanuit alle mogelijke hoeken in beeld te kunnen brengen. Oscar and the Wolf, dat is elke keer weer een beetje bigger than life.

Kickstart

En niet alleen het decor was exuberant, ook de songs klonken groots, grootser, grootst. You’re Mine – de bekendecollab uit 2014 met Charlotte de Witte, toen nog Raving George – mocht de aftrap geven, en zorgde meteen voor een kickstart. Techno met een poptwist was het, waarbij gifgroene lasers een Berlijns discotheekgevoel opriepen, en de eerste camion confettisnippers al meteen haar lading mocht lossen.

Vervolgens ging het van paaldansballads (Joaquim) over half time-trap (Touch Down) en pure discofunk (On Fire) naar dreunende dance (So Real, Runaway), én weer terug. Hoe je het volle potentieel van een song benut, moet je Oscar and the Wolf natuurlijk niet meer leren. Quasi alle nummers klonken in hun liveversie opzwepender dan hoe ze ooit op plaat waren gestanst. Straf.

Een ingetogen piano-intro, gevolgd door een electro-uitbarsting van jewelste: het is inmiddels het handelsmerk van Oscar and the Wolf – een wolf ruilt wel van baard maar niet van aard, weet u wel. Tegen het einde van de set, zo ongeveer ter hoogte van de collectieve kreun genaamd Breathing, hadden we dat trucje zo stilaan wel door. Maar hey, het wérkte.

Superheld

Op een podium waant Max Colombie – door podiumomroeper Luc Janssen ‘een wolf die geil is, glittert en luistert naar de naam Oscar’ – zich naar eigen zeggen een superheld uit een Marvelfilm.

En dus flaneerde hij naar hartenlust over de speciaal voor hem uitgerolde rode loper, dolde hij duchtig met het publiek en draaide hij pirouetjes tot hij er schijnbaar zélf bijna duizelig van werd.

‘Don’t you wanna have a little bit of fun?‘ vroeg hij zich af in Exotic. En of u dat wilde. Op Princes, nog altijd indie-r&b op z’n best, volgde zo’n oorverdovend applaus dat de goedlachse Marvelheld er even stil van werd. En ook gedoodverfd publieksfavoriet Strange Entity en de even puike afsluiter Fever konden op massale belangstelling rekenen.

In de staart van het concert kondigde Colombie nog een tweede najaarsshow aan, op 27 oktober in het Sportpaleis.Vergeet vooral uw lieslaarzen niet aan te trekken.