Als het leven je uit het niets een opdoffer verkoopt, is een gevoel van controle wel fijn, leerde alleskunner Emma-Jean Thackray.
De uit Yorkshire afkomstige producer, zangeres, componiste, multi-instrumentaliste, bandleider en dj Emma-Jean Thackray zag zichzelf met haar eerste langspeler Yellow (2021) bij de nieuwlichters van de Britse jazz gerangschikt. Maar ondanks een academische scholing in dat genre kan je haar daar onmogelijk op vastpinnen. Puristen waren dat sowieso nooit van plan: te veel funk, soul en zelfs disco in het spel daarvoor.
Uit opvolger Weirdo vis je daarenboven hiphop, elektronische pop en rock. Het is dan ook een volledig zelf geschreven, ingespeelde, opgenomen, gearrangeerde, gemixte én geproducete dubbelplaat geworden. Die demarche heeft niets met megalomanie, maar alles met zelfbehoud te maken. Nadat haar partner Matthew Gordon (alias electroartiest Pie Eye Collective) in 2023 onverwacht overleed, belandde Thackray in zo’n diepe put dat het maandenlang duurde om er enkel dankzij de muziek weer uit te kunnen klauteren.
Platen met een dergelijk narratief van persoonlijke loutering en zelftherapie, uitgedrukt in teksten openhartig als dagboekfragmenten? Daarvan hebt u er vast al wat in uw kast staan. Wat evenwel niet betekent dat je hier onbewogen blijft bij de emotionele boog tussen een ontboezeming als ‘I don’t want to die, except for all the times I do’ en de titel van afsluiter Thank You for the Day.
Thackray laat haar doorzettingsvermogen en veerkracht ook uit de plaattitel Weirdo blijken. Al sinds haar jeugd voelt ze zich door haar neurodiversiteit het eeuwige buitenbeentje. Een oud scheldwoord tot een verse geuzennaam kunnen ombuigen, ook dat opende nieuwe perspectieven. Zo zette Thackray haar zang deze keer resoluut op de voorgrond, speelt ze veel meer gitaar en synthesizer dan trompet, en ruimen de improvisaties en uitwaaierende solo’s van Yellow baan voor gebalde songs – of zelfs maar schetsjes.
Slechts twee interventies van buitenaf stond ze toe. De Amerikaanse jazzdrummer- en zanger Kassa Overall drapeert over It’s Okay een bemoedigende rap. Even verheugd was Thackray met wat p-funkverlichting van komiek en muzikant Reggie Watts in het donkergestemde Black Hole. Ook al hoor je Thackray daarin ‘I’m swallowed by my fears’ zingen, in feite houdt ze er met montere koortjes en een vingerknipvibe zelf de moed al in. Respect.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
