Marilyn Manson: Verveeld shockeren doe je zo
Marilyn Manson
Mainstage 2
00.15u – 01.30u
(** 1/2)
Nadat KISS de wei overhoop had gezet, kreeg Marilyn Manson de ondankbare taak om de euforische menigte opnieuw down to earth te krijgen met zijn onderaardse gothic. Het duurde even voordat iedereen zijn plaats had gevonden aan mainstage 2 -zo’n dubbelpodium mag dan wel tijdswinst opleveren, als een muur beide weiden scheidt is het tussen optredens toch koppen lopen – waardoor mObscene uit Marilyn Mansons album The Age of Grotesque (2003) het eerste nummer was waarvoor iedereen echt oor had.
Omdat de band tussen elk nummer lange en doodse stiltes liet vallen, dwaalden bij velen de aandacht snel weer af. Hierdoor kreeg het publiek wel de tijd om naar het religieuze, grotesque decor met altaar en glas-in-lood-ramen te kijken, of de verschillende micro’s van de lijkbleke zanger te inspecteren: ééntje met een mes en ééntje met een boksbeugel. Shockeren doet zoiets al lang niet meer. Ook niet als je die micro’s gebruikt voor ‘schunnige’ bindteksten.
Het is pas halverwege Marilyn Mansons optreden dat de menigte met de Eurythmics-cover Sweet Dreams weer bij de les wordt gebracht. Daarna knipoogt de band nog even naar Nirvana’s Rape Me en The End van The Doors. Het voelde allemaal wat gratuit en ongeïnspireerd aan. Zelfs de geweldige cover Personal Jesus en een van Marilyn Mansons beste nummers The Beatiful People kregen dat gevoel niet meer weg.
Johannes De Breuker
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier