Op zijn onverwacht verschenen zesde langspeler zet Kendrick Lamar na een triomfjaar nog eens de puntjes op de i, met bangers én introspectie, edelmoedig én met het mes tussen de tanden.
Nee, Kendrick Lamar was nog niet klaar met 2024. In maart blies hij de oude vete met Drake nieuw leven in met een gastvers op Like That, een nummer één-hit van Future en Metro Boomin’. Het was het startschot van een verbale oorlog waarin de diss tracks over en weer vlogen. In mei werd het pleit beslecht in het voordeel van Kendrick met de knock-out Not Like Us, een tweede nummer één, goed voor vijf Grammy-nominaties. En toen dropte Kung Fu Kenny totaal onverwacht zijn zesde langspeler GNX – en mogen we ons pas ingeleverde eindejaarlijstje herzien, verdorie.
‘I’ll never peace it up, that shit don’t sit well with me/ Before I take a truce, I’ll take em to hell with me’. De boodschap van de openingstrack Wacced Out Murals is duidelijk: ‘Strijdbijl begraven? Vergeet het.’ De scalp van Drake alleen volstaat overigens niet voor Kendrick. Hij wil als eerste over de meet komen zoals Usain Bolt op de Spelen van Rio: met overschot op het héle peloton, grijnzend naar de camera. ‘Fuck your hiphop, I just watched the party die’, sneert Kendrick naar alle eendimensionale MC’s die volgens hem in hun honger naar decadentie het spoor bijster zijn.
Maar als Lamar met Not Like Us iets bewees, is het dat hij tegelijk én inhoudelijk kan triomferen, én kan scoren in de charts en de clubs. Komen erbij in zijn collectie onweerstaanbare bangers: Squabble Up (heerlijke sample van When I Hear Music, electrosoul uit 1984 van Debbie Deb), Hey Now, en TV Off, twee tracks die mee geproduced werden door de beatbakker van Not Like Us, West Coast-maestro Mustard.
Als Kendrick Lamar schittert op zijn troon, dan mag zijn suprematie afstralen op de hele West Coast-scene. De hofhouding op GNX bestaat voornamelijk uit nieuwe namen uit zijn thuisstad Los Angeles, zoals Siete7x en Wallie The Sensei op de g-funk van Dodger Blue, en AzChike in Peakaboo, nog een steek richting oppervlakkige rappers, uitgedeeld over slome trapbeats en een bluessample van Little Beaver. De meest opvallende naam is die van Deyra Barrera, een zangeres uit LA die met Mexicaanse mariachi-poëzie Wacced Out Murals, Reincarnated, en Gloria mee mag inkleuren.
In zijn geheel is GNX minder gelaagd en complex dan voorganger Mr. Morale & The Big Steppers (2022). De plaat leunt dichter aan bij het meer poppy georiënteerde Damn (2017). Coproducer op elf van de twaalf tracks is dan ook niemand minder dan de Taylor Swift-getrouwe Jack Antonoff. Met de arrangementen van jazz-primus Kamasi Washington in TV Off en Luther (een van twee duetten met SZA) haalt Kendrick er een oude bekende bij vanop zijn magnus opus To Pimp A Butterfly (2015). De introspectie die Mr. Morale overheerste krijgt een plaats tijdens Man At The Garden, Heart Pt. 6, en Reincarnated. In die sleuteltrack koppelt Lamar, over een sample van 2Pac, zijn eigen wedergeboortes aan die van de rapstiel in het algemeen. ‘A rapper looking at the lyrics to keep you in awe’: zo zet hij zijn bestaansredenen als heiland van de hiphop uiteen. ‘The only factor I respected was raising the bar/ My instincts sent material straight to charts’. Híer ligt de lat, zegt de heer en meester. En wel over het hele domein, daarover is geen discussie mogelijk.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
