In het electrorockmilieu is Goose al jaren een begrip. De Kortrijkzanen werden tijdens het eerste van hun drie uitverkochte AB-concerten dan ook als heuse popsterren ingehaald. Ze vuurden de ene dansvloerbom na de andere af en transformeerden de Brusselse zaal in een zweterig inferno.
DA GIG: Goose in AB, Brussel op 7/2.
IN EEN ZIN: Goose speelde een hoogst opwindende set met oud en nieuw werk en propte zijn songs vol auditieve springstof waar voorlopig geen beschermingspakken tegen bestaan.
HOOGTEPUNTEN: ‘Your Ways’, ‘Control’, ‘Can’t Stop Me Now’, ‘British Mode’, ‘Synrise’.
DIEPTEPUNTEN: geen.
BESTE QUOTE van zanger Mickael Karkousse: “Merci om te komen iedereen. Echt: merci. Jullie waren de eersten. Dus nog een keer: merci!”
“We gaan het geen twee keer zeggen”, dachten de heren van Goose toen er op hun onlangs verschenen derde cd een titel diende te worden geplakt. Dus zeiden ze het drie keer. ‘Control Control Control’ geeft dan ook heel precies aan wat de toeschouwers verliezen, zodra het kwartet het podium bestijgt. Goose live is een sensatie: zijn nummers steunen op rauwe energie en zitten vol auditieve springstof waar voorlopig geen beschermingspakken tegen bestaan. Op haar jongste plaat heeft de groep haar digitale software en programmeerbare machines wat meer naar de achtergrond verdrongen, ten voordele van échte gitaren en bassen, waardoor haar muziek vandaag nog net iets meer ‘in your face’ klinkt dan vroeger.
Ten gevolge van fileleed zagen we opener ‘Lucifer’ helaas aan ons voorbijgaan. Toen we de AB binnenslopen was het feestje al in volle gang, ook al voelden de concertgangers zich als haringen in een ton. ‘Bring It On’, één en al pulserende synths en striemende beats (met dank aan drummer Bert Libeert), sloeg meteen in als een levensgevaarlijk projectiel. Het publiek hoefde duidelijk niet meer te worden opgewarmd: we bevonden ons amper tien minuten ver in de set en de hoofdstedelijke muziektempel daverde al op zijn grondvesten. Goose maakt dan ook geen songs maar anthems: zoals bleek uit Real’ en het stuiterende ‘United’, bevatten de nummers altijd wel enkele regels die erom smeken armenzwaaiend te worden meegebruld.
Krachtcentrale
De bandleden bedienden zich naar goede gewoonte van pompende, piepende en knorrende synths, maar toen ook de gitaren werden opgediept begreep je pas echt waarom Goose door de Britse krant The Guardian met een krachtcentrale wordt vergeleken. Tijdens de nieuwe nummers -het donkere, naar the Cure verwijzende ‘Your Ways’, het op synthetische walsbenen geplante ‘Modern Times’, het door een superstrakke baslijn aangedreven ‘Control’- gooide de groep alle remmen los. Maar ook de oude bekenden werden op euforische verwelkomingstaferelen getrakteerd: de aanwezigen joelden zelfs de synthsolo uit ‘British Mode’ integraal mee.
Goose speelt songs waarin meer dan eens het brandalarm afgaat. Neem nu het overrompelende ‘Can’t Stop Me Now’: het deed ons bij momenten denken aan de verrassingsaanvallen van Front 242 tijdens hun beste jaren, alleen klonk het net iets minder grimmig. Dat nam niet weg dat frontman Mickael Karkousse voorzichtig informeerde of met iedereen wel alles oké was.
Spinnenpoten
Wat het concert, los van de muziek, extra opwindend maakte was de knap uitgekiende lightshow. Vaak beschreven de horizontaal en vertikaal gerichte schijnwerpers allerlei geometrische figuren. Nu eens leken de lichtstralen als reusachtige spinnenpoten over het publiek te lopen, dan weer suggereerden ze een oud-Grieks zuilenveld. In ieder geval was het al sinds Radiohead geleden dat we de belichting zulk een wezenlijk onderdeel van een concert hadden zien uitmaken.
Hoeft het nog gezegd dat in de AB, zowel door de groep als de toeschouwers, massa’s calorieën werden verbrand? Net daarom stond menigeen verbouwereerd te kijken toen het optreden na 59 minuten plots stilviel. Wie is nu zo gek een goede vrijpartij stop te zetten, als het hoogtepunt al aan de horizon opdoemt? Niets mis met een rustige, emotionele popsong als ‘Rise and Fall’, maar als eerste bis? Mocht het woord anticlimax nog niet bestaan hebben, we hadden het ter plekke uitgevonden.
Maar goed: met het overwegend instrumentale ‘Synrise’ en ‘Words’ serveerde Goose alsnog een knallende finale. Heb je een kaartje voor vanavond of morgen, trek dan zeker je dansschoenen aan. Want, als we de eerste bis even buiten beschouwing laten, zul je geen seconde stilstaan.
Dirk Steenhaut
DE SETLIST: Lucifer / Bring It On / United / Real / Your Ways / Modern Times / Control / Can’t Stop Me Now / British Mode / Everybody // Rise and Fall / Synrise / Words.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier