Energie, euforie en nostalgie met Yung Bans in Kavka Oudaan

Gisteren stond de Amerikaanse rapper Yung Bans in Kavka. Een avond georganiseerd door FADED en MCLX vol hiphop en trap, euforie en nostalgie. Even gingen we terug naar de tijd waar hiphop de hype was, in de hoop dat die periode ooit nog terug zal komen.

Om acht uur openden de deuren van Kavka voor het concert van Yung Bans, al zou de zaal nog een uurtje leeg blijven terwijl de fans in de binnentuin wachtten met een drankje. De aanwezigen – voornamelijk mannen – waren duidelijk hiphopfans, te zien aan hun nonchalante vibe en aan hun kleding: brede broeken, oversized T-shirts, Yeezy’s van Kanye West. De enkele vrouwen zagen er dan weer uit als Bratzdolls: korte rokjes of een baggy low waist jeans, crop tops, vlechtjes en veel lipgloss.

Hiphop-trap dj-set

Na een uur ‘chillen’ in de binnentuin, trok het publiek naar de concertzaal. Een vriend van Yung Bans speelde een dj-set om de avond de openen: hij startte met Lemonade van Internet Money, een nummer dat het publiek meteen in beweging bracht. Hierna volgden nog enkele trapnummers zoals Goosebumps van Travis Scott, Mo Bamba van Sheck Wes en Look At Me! van XXXTentacion.

Tussen dag en nacht

Tijdens de dj-set kwam Yung Bans incognito de zaal binnen: via de publieksingang, op een oranje BMX. Hij fietste rustig de zaal binnen, door het publiek in, naar het podium, waar hij even stilstond en de dj-set van zijn vriend bewonderde. Vervolgens stapte hij op het podium – samen met zijn fiets, die hij vlak voor de draaitafel neerlegde. Hij droeg een zwarte cargobroek, een zwarte bomberjacket en een witte top, die soms blauw kleurde door de lichten. De diamanten rond zijn nek schitterden door heel de zaal.

De lichten gingen uit op het moment dat de zon ondergaat. Dat was wanneer Yung Bans zijn show startte. De beat van zijn nummer Dresser begon te spelen, het publiek werd al enthousiast bij de eerste noot. Maar wanneer Bans zijn verse moest doen, stopte de beat plots. Geen hype of euforische beat om mee te beginnen, dat was voor later. Bans opende zijn show met het emotionele 100 Shells, een trapnummer met een melodie die bijna nostalgisch klinkt en een ritme dat het onmogelijk maakt om stil te staan. Het publiek danste en zong mee.

Moshpits op dromerige beats

Na zijn fans te bedanken voor hun komst, ging hij verder met het nummer Prada Zombie en kreeg hij het publiek bijna verenigd in een moshpit. Pas bij het volgende nummer zou die pit pas echt in gang schieten, toen de rapper het publiek er om vroeg met een van zijn eerste tracks: 4T Spoons, een samenwerking met Playboi Carti. Een dromerige melodie, zachte drums en harde bassen klonken door heel de zaal. Een groep hardcore hiphoppers begaf zich naar het midden van de zaal en vormde een kring. Op de drop van de beat sprongen ze allemaal naar voor. Vol bewondering stapte Bans van het podium en begaf zich mee in de moshpit, om mee te viben met zijn fans.

Het einde van het begin

Met het nummer Lonely raakte hij gevoelige snaren bij het publiek. ‘Dat is het nummer van mijn broer en ik’, zei een van de weinige vrouwen in de zaal. Je kon de emoties bijna voelen: nostalgie, gemis, liefde. Maar om toch in een Bans-vibe te eindigen, sloot de rapper af met het nummer waar hij mee dacht te beginnen: Dresser. Eindelijk. Het nummer waar iedereen heel de avond op had gewacht. Met een hype beat, een simpele melodie en een laatste moshpit werd de avond afgesloten.

Bans verdween van het podium en het publiek verdween uit de zaal, naar de binnentuin of de rokersruimte, naar huis of op café. In de hoop op snel een nieuw hiphopevenement, want dat was voor velen al lang geleden.