‘Is iedereen nog wakker?’, wilde Bart Peeters weten, voor hij het laatste nummer van de avond inzette. Overbodige vraag, want tijdens de AB-première van zijn nieuwe cd Brood voor morgenvroeg at het publiek gewillig uit zijn hand. En ook uit die van zijn Ideale Mannen.
HET CONCERT: Bart Peeters en De Ideale Mannen in AB, Brussel op 4/10.
IN EEN ZIN: Hoogwaardig entertainment, waarbij nadenken niet geheel verboden was.
HOOGTEPUNT: Hemel
DIEPTEPUNTEN: geen.
QUOTE: ‘Ik snapchat dat het leven swingend is / En andere onzin die nooit dringend is’ (uitSmartphone).
Laten we al maar meteen tot een bekentenis overgaan: in onze vrienden- en kennissenkring circuleren nogal wat mensen die een gloeiende hekel hebben aan Bart Peeters. Zij krijgen al huiduitslag telkens er één van zijn liedjes op de radio komt en beschuldigen hem van alle zonden Israëls omdat hij het wel eens aandurft iets van Dylan te vertalen.
Zou het kunnen dat de zingende televisiepresentator het slachtoffer is van zijn eigen veelzijdigheid? Want de 57-jarige spring-in-’t veld stelt zich met evenveel enthousiasme ten dienste van quizzen als van The Voice en werpt zich niet alleen op als mc van Mag ik u kussen? of Een laatste groet.
Of dat dan een halsmisdaad is? Peeters is gewoon een bevlogen vakman, die in al zijn hoedanigheden geestig uit de hoek komt. Trouwens, iemand die voor vijftig procent verantwoordelijk was voor Het Leugenpaleis en daarna voor Het Peulengaleis, verdient op zijn minst een louter uit nougat en merengue opgetrokken standbeeld te krijgen. Bosmans Jos nog aan toe!
Zou het kunnen dat Bart Peeters het slachtoffer is van zijn eigen veelzijdigheid?
Op zijn nieuwe cd, Brood voor morgenvroeg, heeft de zanger het onder meer over het verlammende effect van clichés en vooroordelen, over de sociale media die ons in wezen asocialer maken en over de moderne technologie die ons tot slaven, of in het geval van de selfie- en instagramcultuur, tot leugenaars herleidt.
Peeters is een zotskap die, net zoals de narren uit de middeleeuwen, al lachend de waarheid zegt. Humor is zijn charme én zijn wapen, omdat hij beseft dat je het publiek met een glimlach soms makkelijker overtuigt dan met een paar bokshandschoenen.
Digibeet
Net als Raymond van het Groenewoud houdt Bart Peeters van veel soorten muziekjes. Variatie in zijn set gegarandeerd dus, ook al omdat zijn groep, De Ideale Mannen, uitsluitend uit virtuoze multi-instrumentalisten bestaat. Reggae, ska, samba, bluegrass, gospel, gipsyjazz en af en toe een hitsig Balkanwijsje, de heren hadden het allemaal in de vingers en loodsten de toeschouwer moeiteloos mee van de ene sfeer naar de andere
.’Het doel zal elke avond zijn: het concert van ons leven spelen’, had Bart Peeters aangekondigd vóór zijn tournee van start ging, en dat waren geen loze woorden. Iedereen die op het podium stond gaf zich voor het volle pond.
Wel jammer dat het optreden doormidden werd gesneden door een pauze, want zo’n onderbreking komt de dynamiek zelden ten goede. Dat Peeters er toch moeiteloos mee weg kwam, lag aan het feit dat de meeste aanwezigen zijn repertoire zo goed kenden dat geestdriftige participatie altijd verzekerd bleef. Zelfs de nummers uit de nieuwe plaat die amper enkele dagen uit is, werden al ontvangen alsof het volbloed klassiekers waren.
Bart Peeters laat zich verrassen door de taal zoals een jonge knaap door zijn scheikundedoos.
Vrijwel alles uit Brood voor morgenvroeg kwam voorbij: de digibetenhymne De wifi song, het op een Braziliaans ritme geplante Het is nog niet warm (met mooie zinnen als ‘Je jurk neemt een voorschot op de eerste warme dag’ of ‘Morgen gaan we fietsen / Bijvoorbeeld met de fiets’) en het maffe Mirakelman, waarin ene Stan Van Samang erin slaagt de vrouwen ‘vloeibaar’ te maken.
Ook dit keer waagde Bart Peeters zich met succes aan bewerkingen van andermans materiaal. Zo was Smartphone (‘zonder volgers loopt je leven mank’), inclusief de hilarische dance moves, een ‘verbetering’ van een hit van Drake.
Uit het repertoire van Céline Dion plukte de zanger het gevoelige Tot je weer van me houdt. Het koortje leek weggeplukt uit I’m Not In Love van 10 cc en ook hier trof de aandoenlijke naïviteit van Peeters doel: ‘Ik plak de planeet vol met post-its tot je weet / alles laat mij steenkoud / Tot je weer van me houdt‘. Jawel, Bart Peeters laat zich verrassen door de taal zoals een jonge knaap door zijn scheikundedoos.
Voedingsdriehoek
In De scheidingssong, herkende je dan weer de melodie van Jolie Louise van Daniel Lanois. Peeters, die hier een ukulele hanteerde, improviseerde hier volop op de actualiteit: zelfs Hugh Hefner, Tom Petty en het bloedbad in Las Vegas hadden al hun weg naar de song gevonden. Zelf sprak de artiest van ‘een poffertjeskraam goes New Orleans-versie’ , iets wat nog werd onderstreept door de trombonesolo van Ivan Smeulders.
Uiteraard stonden er, tot groot jolijt van de aanwezigen, ook enkele oude bekenden op het programma: Poolijs, Zelden of nooit, Lepeltjesgewijs, Allemaal door jou en het als flamenco vermomde Slaapwals, Konijneneten (waarin Bart Peeters de draak stak met voedingsdriehoeken allerhande), ze werden allemaal zwierig en tegen een hoog tempo de zaal in geslingerd.
Het uit volle borst meezingende publiek droeg uiteraard bij tot de feeststemming, ook toen de hele groep, rond één microfoon geschaard, het nonsensicaleZes Oerang Oetangs ten beste gaf.
De Ideale Mannen deden hun werk voortreffelijk. Vooral de mandoline en zigeunerviool van Emile Verstraeten en de wendbare accordeon van Mike Smeulders eisten voortdurend de aandacht op. Maar ook op het bluesy gitaar- en banjowerk van Piet Van den Heuvel en de Cubaans gekleurde percussie van Amel Serra Garçia viel weinig af te dingen.
Frivole momenten, zoals een streepje Jos Bosmans in de bindteksten, werden afgewisseld met liedjes die je een krop in de keel bezorgden, zoals het na de aanslagen in Parijs geschreven Hemel,. Een lach en een traan dus, zoals het leven zelve. Een avondje hoogwaardig entertainment, waarbij nadenken niet geheel verboden was. Bart Peeters en zijn Mannen doen vanaf nu diverse theaters in Vlaanderen aan. U weet wat u te doen staat.
DE SETLIST: De warmte van een lief / De wifi song / Poolijs / Het is nog niet warm / Zelden of nooit / Mirakelman / Smartphone / Zes Oerang Oetangs / Tot je weer van me houdt / Lepeltjesgewijs / Slaapwals // Twijfel niet en dans met mij / Dezelfde kam / Twee paar poten en een staart / Allemaal door jou / Konijneneten / De scheidingssong / September / Heist aan zee / Brood voor morgenvroeg // Hemel / Messias.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
