Titel - Rough & Ready
Artiest - Ruthven
Genre - Soul/synthpop/r&b
Label - Paul Institute/XL Recordings
Jarenlang stonden de muzikale ambities van Ruthven op een laag pitje, maar nu pakt hij breed uit op zijn langverwachte debuut met laaiende seventiessoul, een snufje Prince en gladde r&b.
Sean Nelson alias Ruthven – spreek uit ‘roffn’ – heeft een en ander gemeen met Prince. Een familienaam, om te beginnen, maar er is meer. De Britse zanger, toetsenist en producer is net als de legende uit Minneapolis tuk op de Linn LM-1, de legendarische drumcomputer uit de eighties. En net als Prince haalt Ruthven in zijn zwoele melange van funk, soulvolle pop, r&b en rock wel eens uit met een krachtige falsetstem. In Don’t Keep It to Yourself, track drie op Rough & Ready, komen alle purperen schakeringen het opvallendst samen.
De scheurende gitaar in Don’t Keep It to Yourself is in handen van A.K. Paul, broer van de illustere producer Jai Paul. In 2017 was Ruthven bij de eerste artiesten op hun label Paul Institute, net zoals de zangeres Fabiana Palladino. Zij figureerde met Ruthven de voorbije jaren in de band van soulcrooner Sampha. Soul is de grote gemene deler in dit kleine wereldje, en dan vooral de glossy varianten uit de jaren zeventig en tachtig.
In het nummer Indulge hoor je tintelingen van de Marvin Gaye van Here, My Dear, maar evengoed glooiende Beach Boys-harmonieën en de Afrikaanse tics van Paul Simon ten tijde van Graceland. Itch is een bronstige r&b-jam met een flinke portie The Human League, en in Afterglow en het door gospel ingeleide The Window klinkt Ruthven zo grandioos glad als The Weeknd.
Sean Nelson (32 lentes jong) is een vrijwillige laatbloeier. Zijn beide ouders zijn jazzmuzikanten (pa Nelson nog bij Sun Ra Arkestra), maar als jonge vader gaf hij zijn gezin lang voorrang op zijn muzikale ambities. De eerste demo’s van songs zoals het Robert Palmer achterna hollende 123 Days maakte hij met laptop, keyboard en gitaar, tijdens zijn nachtdiensten in een Londense brandweerkazerne. Nu Nelson zeven jaar na zijn eerste single maximaal uitpakt op dit debuutalbum (hoor hoe triomfantelijk dat orkestrale refrein losbarst in I Can’t Go There) staat deze voormalige spuitgast zélf in vuur en vlam.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier