Recensie Few Bits: Kortste weg tussen noise en gemijmer
Few Bits, nieuwkomers van eigen bodem, bewezen alvast dat de lovende woorden voor hun titelloze debuut-cd niet overdreven waren. Ook live was de magie af en toe binnen handbereik.
PLUSHet Antwerpse Few Bits was al verantwoordelijk voor één van de mooiste Belgische platen van dit jaar en werd daar terecht voor beloond met een stek op Pukkelpop. Zangeres en spilfiguur Karolien Van Ransbeeck liet zich bijstaan door een uitstekende vijfkoppige band die haar broze droompopliedjes van de vereiste subtiliteiten voorzag, maar er niet voor terugschrikte af en toe flink buiten de lijntjes te kleuren.
Vooral de gitaren zorgden in nummers als ‘Come On Home’ voor welgekomen stoorzendertjes, zodat de intimistische indie- en folkrock van Few Bits nooit voorspelbaar werd. De single ‘Shell’ werd van een lichte countrytoets voorzien, en het traag voortstrompelende ‘One Night Friend’ klonk verstild als een winternacht, maar occasioneel vielen er ook potiger momenten te noteren. Tijdens de set van de groep dachten we beurtelings aan Mazzy Star, The Dream Syndicate met Kendra Smith of Cowboy Junkies in een garagemood, maar die wegwijzers stonden onze appreciatie geenszins in de weg. Want eerlijk gezegd klonken Van Ransbeeck en haar vrienden vooral als zichzelf. Few Bits hoefden voor, pakweg, Amerikaanse geestesgenoten zeker niet onder te doen. Een geslaagde vuurdoop dus.
MINDe klankweergave was niet altijd even helder, waardoor bepaalde details verloren gingen. En ook de zangeres kon nog wel wat extra uitstraling gebruiken.
HOOGTEPUNTEN‘Come On Home’, ‘Could It Be’, ‘Shell’…
QUOTE
Karolien Van Ransbeeck beperkte zich op Pukkelpop tot nauwelijks verstaanbaar gemompel. Spraakmakende citaten vielen er bijgevolg niet te sprokkelen.
Dirk Steenhaut
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier