Op stap met Migos, de nieuwe koningen van de hiphop: ‘Ons geheim? De vrouwen moeten het goed vinden’

Drake en Kanye lenen hun sound, en volgens fans zijn ze beter dan The Beatles – met wie ze trouwens een indrukwekkend record delen. Het raptrio Migos is de meest invloedrijke groep van de laatste jaren, maar ze willen méér. Op 8 juli komen Quavo, Offset en Takeoff met hun juwelen pronken op Les Ardentes in Luik. ‘Ons geheim? De bitches moeten het goed vinden.’

Het leven van een van de hiphop-eenprocenters speelt zich af in een landhuis in Atlanta, dat omsingeld wordt door hekken en een kleine hectare grond. Er staan twee Bentleys op de oprit. Doe de voordeur open en een wietwolk kletst je in het gezicht. Welkom in het half leegstaande paleis van Offset, een derde van Migos.

In sommige kamers ligt alleen een stapel kleren op de vloer, in andere lijkt niemand ooit een voet te hebben gezet. Bij sommige meubels is het prijskaartje er nog niet afgeknipt. ‘We hangen hier gewoon wat rond’, zegt Offset. ‘We zijn zo vaak onderweg dat ik hier nauwelijks kom.’ Je stelt je voor dat hij deze plek gisteren cash gekocht heeft, met stapeltjes kraakverse bankbiljetten. Want volgens Bad and Boujee, een grote Migos-hit uit 2016, heeft Offset aan nieuw geld geen gebrek. Als om dat te onderstrepen ligt er op de bar om en bij de honderdduizend dollar, in door elastiekjes bijeengehouden pakjes van honderd. Op het kookeiland ligt dan weer voor 1,27 miljoen dollar aan juwelen, waaronder horloges van Audemars Piguet en Patek Philippe. ‘Het uurwerk waarover iedereen rapt, maar ik heb het echt’, merkt Offset op, die meer geld heeft dan hij zich als tiener bijeen kon dromen. ‘Ik had eerlijk gezegd nooit gedacht dat ik zo groot zou worden’, zegt hij.

Migos – of ‘The Migos’, zoals de groep zichzelf noemt – zijn niet groot, ze zijn gigantisch. Offset (26), zijn neef Quavo (26) en Quavo’s neef Takeoff (23) zijn de hiphop ontstegen, ze duwen de hele cultuur in een nieuwe mal. Drie stijliconen in brutale, nauwsluitende outfits, die zelden minder dan zeven diamanten kettingen tegelijk dragen. Ze zijn mee verantwoordelijk voor de dab, die zelfs uw vader weleens heeft uitgeprobeerd. Donald Glover liet Migos opdraven in zijn televisiereeks Atlanta en noemde Bad and Boujee de beste song aller tijden.

Je zou Migos de meest invloedrijke groep van de laatste jaren kunnen noemen. In om het even welk genre. Ze hebben hun eigen rapstijl ontwikkeld: ze spuwen hun woorden uit in groepjes van drie – ’triolenrap’, voor wie muziek gestudeerd heeft. Kanye en Drake hebben van hun typische flow gebruikgemaakt, andere artiesten hebben ze botweg gekopieerd. Takeoff wijst erop dat er vóór hen ook al groepen waren die de triolenrap hanteerden – Bone Thugs-n-Harmony en Three 6 Mafia deden al zoiets in de nineties -, maar door de gestroomlijnde en acrobatische stijl van Migos lijkt het gegeven nagelnieuw. Er zijn hiphoppuristen die hun sound robotachtig en uitgewoond noemen, maar die klinken als opa’s die kinderen uit de buurt van hun gazon willen wegjagen.

Er is een populaire internetmeme waarin fans Migos ‘beter dan The Beatles’ noemen. Ze hebben sinds begin deze maand alleszins iets bijzonders met de Fab Four gemeen: veertien singles die tegelijk in de Bilboard Hot 100 staan, een record van meer dan een halve eeuw oud.

Net als The Beatles bestaat Migos ook uit heel verschillende persoonlijkheden. Quavo (geboren als Quavious Marshall) is de leider en frontman, charismatisch en vol zelfvertrouwen, altijd in voor een potje sfeervol bullshitten. De ster van zijn American-footballteam op school, met een record of twee achter zijn naam. Takeoff (Kirsnick Ball) is eerder van het stille type. Hij praat alleen wanneer hij iets te zeggen heeft en houdt zich liever op de achtergrond, maar als het tijd is om te rappen, krijgt hij ineens vleugels. He takes off.

Offset (Kiari Cephus) is de ernstige van de drie. Hij is degene met de harde, schurende stem. Hij is geen onbekende van het gerecht, met een veroordeling voor marihuanabezit en diefstal in 2011. Toen de drie Migos-leden in 2015 gearresteerd werden voor wapen- en drugsbezit, was hij de enige die effectief moest zitten – acht maanden, met dank aan zijn eerdere veroordeling. Dat maakt van hem volgens sommigen de crimineel van de groep, hoewel hij dat imago niet bepaald omarmt. ‘Ik ben geen f**king crimineel’, zegt hij beslist. ‘Ik was gewoon jong.’ Hij geeft wel toe dat hij in zijn tienerjaren het een en ander mispeuterd heeft (‘Ik was met allerlei shit bezig, maar ik hield het wel verborgen voor mijn moeder’), maar kadert die activiteiten in een soort businessplan: hij wilde gewoon een startkapitaal verzamelen voor Migos.

Gek op Cardi

Vandaag – het is december 2017 – heeft Migos nog welgeteld drie dagen om Culture II, de opvolger van hun platinum plaat Culture, af te werken. Het wordt nog een hels karwei: ze hebben dertig geweldige songs en willen twintig, eenentwintig perfecte nummers overhouden. Pharrell heeft een paar tracks geproducet, Big Sean en Ty Dolla Sign zijn een paar raps komen opnemen, Travis Scott zingt ook even mee. Volgens Migos heeft Kanye ook aan wat tracks gesleuteld, maar die willen ze niet allemaal gebruiken op Culture II. ‘Hij heeft er meer gemaakt dan er op de plaat zullen staan. Die houden we nog even bij’, zegt Takeoff.

Offset ziet er classy uit, ook al wordt hij voortdurend door iedereen afgebeuld. Coltrui, petje, lederen broek en sokken. Allemaal zwart, en aan het lijf gegoten alsof hij zo meteen de catwalk op moet. Hij probeert een bezoek van zijn advocaten te combineren met telefoontjes van managers en producers. En dan zit er op de eerste verdieping nog een bijzondere gast op hem te wachten: rapster Cardi B, zijn verloofde.

Ze hebben elkaar ongeveer een jaar geleden ontmoet, op aandringen van Offset. Hoe langer hij haar carrière volgde, hoe groter zijn interesse werd, tot ze explodeerde. ‘Ik dacht: man, ik ben gek op die meid! Shit, ik ben verliefd op Cardi B!’ En dus liet hij een publicist een etentje organiseren in New York, met een select kransje vrouwen, onder wie Cardi. Hun eerste echte date was op de Super Bowl. ‘Als move kan dat tellen’, zegt hij.

Cardi komt de trap afgevlogen, haar lange blonde haar als een cape achter zich aan. Haar vlucht naar New York is klaar om te vertrekken, maar onderweg naar de auto stopt ze nog even om het met ons over Offset te hebben. Haar ogen schitteren. ‘Hij wil altijd voor iedereen goed doen’, zegt ze. ‘Ken je dat fenomeen, dat er een kerel is die al het geld heeft en voor alle mensen om hem heen zorgt? Dat is Offset. Hij wil dat zijn kinderen het goed hebben, en daarom werkt hij harder dan iedereen die ik ken.’

Offset praat constant over geld. Over zijn plannen om geld te verdienen en zijn plannen om het uit te geven. Hij pronkt graag en veel, maar het maakt hem vooral gelukkig dat hij voor zijn familie kan zorgen. ‘Ik wil generational money, snap je? Ik heb drie kinderen, man, ik wil dat ze alle drie goed opgeleid en rijk worden.’ Zijn kinderen zijn acht, twee en twee. En nee, die laatste twee zijn geen tweeling. ‘Ik wil niet een van die rappers worden die ooit steenrijk waren, maar nu moeten opdraven in een tv-show om rond te komen’, zegt hij nog. ‘Misschien moet ik alles wel inzetten op Bitcoin.’

Hoeveel heb je nu al voor bitcoins ingewisseld?

Offset: Sorry, man. Ik praat niet graag over mijn investeringen.

Zijn er investeringen waar je het wel over wilt hebben?

Offset: Ik heb vijf huizen gekocht in Atlanta, om ze daarna meteen weer door te verkopen voor drie keer meer. Heb ik 170.000 dollar mee verdiend. De volgende keer koop ik een kantoorgebouw.

In oktober heb je Cardi ten huwelijk gevraagd tijdens een concert in Philadelphia, voor het oog van duizenden fans. Waarom op die manier?

Offset: Omdat ze zou zien dat het geen grapje was. De hele wereld was mijn getuige. Die ring heeft me een half miljoen gekost.

En waarom wil je met haar trouwen?

Offset: Omdat ze zo sterk is. Ze komt van dezelfde plek als ik, heeft hetzelfde meegemaakt. Ze is haar eigen persoontje. Ik heb haar zichzelf uit de goot zien werken, helemaal naar de top, en ik houd van de manier waarop ze dat gedaan heeft. Ik hou ook van haar stijl als vrouw, dat beetje gangsta shit dat je erbij krijgt. Dat is mijn schatje.

***

Begin januari laat Cardi online uitschijnen dat Offset haar bedrogen heeft. Ze verwijdert de tweet al snel, maar rond die tijd worden een paar sekstapes op het internet gelekt. Een van de deelnemers zou weleens Offset kunnen zijn. Kort na haar post vraag ik hem hoe het met de trouwplannen zit. ‘We zijn niets aan het plannen, we doen het rustig aan. We hebben er momenteel trouwens helemaal geen tijd voor.’ Als ik vraag wat er precies gebeurd is, weigert hij daarop in te gaan. ‘Het gaat over mijn leven’, zegt hij beslist. ‘Mijn échte leven. Het is geen optreden, en ook geen fucking spelletje, begrijp je? Het is mijn leven.’ Kort na dit gesprek laat hij Cardi’s naam in zijn nek tatoeëren.

Joints en puree

Het is middernacht, en we staan buiten voor de Quality Control-studio’s in Atlanta. De deuren van een McLaren glijden omhoog. Quavo springt uit de auto en gilt naar niemand in het bijzonder: ‘Ik ben een rockster! Maar dat wisten julie al!’

Hij trekt naar een van de studio’s en begint aan een beat te sleutelen, terwijl hij een portie geroosterde kip met puree naar binnen werkt. De maaltijd komt van Magic City, een befaamde stripclub in Atlanta. Quavo eet met zijn rechterhand, terwijl zijn linker over het klavier van een Akai MPK Mini glijdt. DJ Durel, tour-dj, producer en geluidstechnicus van Migos, zit naast hem op zijn laptop aan geluiden te prutsen. Quavo eet verder, rolt een joint, drinkt een slok Hennessy en luistert naar de beat. Hij is de meester van de catchy refreintjes, maar ook een minutieuze beatmaker. Quavo speelt iets op de Akai, zegt ‘spoel eens terug’, luistert, voegt weer iets toe, luistert. Hij geeft aanwijzingen aan Durel, die de track elke keer een beetje moet aanpassen, tot Quavo eindelijk tevreden is. Het is een funky beat met een beetje bas en 808, en wanneer hij door de studio stuitert, zegt Quavo: ‘That’s hard!’ – zowat hun favoriete eretitel.

Migos hebben grote stukken van Culture II opgenomen op wereldtournee, en dat was een grote aanpassing: de leden zijn het gewend om elk afzonderlijk in hun eigen studio op te nemen – dat is een ingrediënt van het geheime Migos-recept. ‘Nergens beter dan thuis’, zegt Offset. ‘Daar zit je gewoon in je zone, comfortabeler kan niet. Ik heb Bad and Boujee bij me thuis gemaakt.’ Hij voegt eraan toe dat hij zijn stukken van de song heeft opgenomen terwijl zijn jongste op de vloer zat te spelen, vlak naast zijn benen.

In Zuid-Afrika hebben ze ook opgenomen, in een resort waar de apen zomaar binnenwandelden om hallo te zeggen. ‘We schreven onze nummers in het midden van de jungle’, zegt Takeoff. ‘Het woud was onze achtertuin.’ De omgeving had invloed op de plaat. ‘In een bepaalde song zegt Quavo ‘straight out the jungle, straight out the jungle’, net alsof hij in een soort Jamaicaanse Bob Marley-mood was, weet je wel? Die zin was er nooit gekomen als wij daar niet gezeten hadden.’

Ondanks dat alles heeft Culture II de ‘original Migos sound’, volgens Offset. ‘Fel rockende clubmuziek, man. Rocking. De beat, de bas is alles. Wij zijn niet het soort groep waarbij je even tot rust komt. Het is licht, het is lol, het fikt.’ Takeoff vult aan: ‘Het blijft trap. Het is alleen wat funkyer, zonder echt funk te zijn. De vibe is nog altijd pure Migos.’

Het belangrijkste publiek zijn de vrouwen. ‘Zelfs als het gangsta shit is, of trap shit of wat dan ook, de bitches moeten het goed vinden’, zegt Takeoff. Bad and Boujee was echt eentje voor de vrouwtjes. Die song deed iets met hen, maakte dat ze gingen opkomen voor zichzelf. Hij zorgde ervoor dat ze zich goed voelden. Als je de vrouwen mee hebt, heb je alles. Ziedaar het geheim achter de hits, altijd en overal: de vrouwen moeten het goed vinden.’

Bwah, skrrrt en brrrup

In Studio A is Offset intussen in de weer met vocals voor een andere song. De leden van Migos werken meestal afzonderlijk. Ze geven elkaar hun stukjes door, die dan verder worden uitgewerkt of in de vuilnisbak belanden. Offset zit graag op een stoel naast het mengpaneel terwijl hij opneemt. Hij laat de beat lopen en improviseert, en klinkt daarbij als James Brown, zoals die op zijn platen weleens à l’improviste vileine praat verkocht: ritmisch, agressief en af en toe onverstaanbaar, met een stem die dwars door de track heen sneed. Gaandeweg begint Offset zijn woorden te vinden. Hij zoekt. ‘Had to put mama in the Maybach.’ Dan, een seconde later: ‘Came from the bottom of the haystack.’ En vervolgens: ‘Working out the pain from the way back, uh.’

Vroeger had Migos een twintig-minutenregel: langer mochten ze niet over een strofe doen. Tegenwoordig gaat het iets trager, maar lyrics worden nog altijd niet uitgeschreven. Het is een hoeksteen van hun sound: ze freestylen en kijken wat er gebeurt. Dat weerhoudt hen ervan te lang over de dingen na te denken en maakt de weg vrij voor hun instincten. Migos denkt hard na over het ritme, over de precieze plaats van elke lettergreep en de perfecte afstand tussen ieder woord. ‘I feel like my voice is a snare’, zegt Quavo. ‘I feel like my voice is a drum. And most important, I feel like my voice is a bass.’

Om alles op zijn plaats te krijgen gebruiken ze geïmproviseerde tussenwerpsels als ‘shine’ (een verwijzing naar hun juwelen) of eigen karakteristieke geluideffecten als ‘bwah’, ‘skrrt’ of ‘brrrup’ – woordjes die het ritme benadrukken en het geheel zo verdomd catchy maken. ‘Iedere beat heeft zijn eigen stukje vrije ruimte, een halve seconde, meer niet, en dáár moet je die geluidjes in mikken’, zegt Quavo. ‘Gebruik die motherfuckin’ stem als een hihat of een snaredrum.’

Een huis voor mama

Een van de redenen waarom de jongens van Migos zo goed op elkaar ingespeeld zijn, is dat ze dit al heel lang doen. Ellende in de familie bracht Quavo en Offset als tieners dichter bij elkaar. Quavo was ongeveer dertien toen zijn moeder ziek werd. ‘Ze kreeg een stafylokokkeninfectie in haar been, ‘ zegt hij, ‘en bovenop alle normale rekeningen moest ze ook nog eens haar medicijnen betalen. Ik stond erop te kijken, en het deed me pijn.’ Zijn vader was gestorven toen hij vijf was, en toen hij zag hoe zijn zieke moeder de grootste moeite had om hem en zijn twee zussen op te voeden, wist hij dat hij volwassen moest worden. ‘Zo heb ik me leren te focussen. Ik zei: “Ik moet deze shit van de grond krijgen.” En dat heb ik gedaan.’

Offset moest intussen met lede ogen toekijken hoe zijn oudere broer de gevangenis invloog. ‘Weinig mensen weten dat. Mijn broer had me alles geleerd wat ik wist, en toen ik dertien was, kreeg hij vijfentwintig jaar. Dat was een enorme dreun.’

Rond die tijd begonnen Quavo en hij intensief aan hun muziek te werken. Urenlang waren ze bezig om hun eigen stijl te ontwikkelen. Takeoff kwam er al snel bij, en de drie jongens hokten samen in het huis van Quavo’s moeder. Hun eerste mixtape is van 2011, twee jaar later scoorden ze met Versace hun eerste hit. Vandaag kunnen ze de straat niet meer op zonder een volkstoeloop te veroorzaken, en laten ze het geld rollen als sultans. Quavo heeft zijn moeder voor Kerstmis een nieuw huis gekocht, al voegt hij eraan toe dat Offset heeft bijgelegd – zijn moeder is de grootmoeder van Offset. Maar toch. ‘Ze was door het dolle heen’, zegt Quavo. ‘Ze heeft een hele dag gejankt.’

Drama en ruzie

De hoge vlucht die hun carrière nam, zorgde af en toe voor een beetje drama. Vorig jaar was er op de BET Awards een akkefietje met Chris Brown, en tot twee keer toe werden de jongens beschuldigd van homofobie. Ze hebben zich telkens geëxcuseerd. ‘Wij houden van iedereen, homo of hetero, en het spijt ons als we iemand beledigd hebben.’

En dan is er nog het geval Joe Budden, een ex-rapper met een populaire webshow, Everyday Struggle. Toen Migos er te gast was, wandelde hij halfweg het interview de set af – van een diss gesproken. Migos en hun crew werden bloedlink en het leek erop dat er gevochten zou worden. Er gebeurde niets, maar het resulterende filmpje deed het internet net niet ontploffen, en Quavo begon de naam ‘Joe Budden’ daarna een tijdlang te gebruiken als synoniem voor ‘hater’, bijvoorbeeld in het refrein van Ice Tray, hun samenwerking met Lil Yachty eind vorig jaar.

Maar nu wil Quavo er niets meer over horen. ‘Ik had helemaal geen ruzie met Joe Budden’, zegt hij. ‘Ik denk gewoon: ” Fuck him.” Niet fuck him als in: “Wacht tot ik hem zie, ik knijp hem dood”, maar “Fuck him, wat kan die gast mij schelen?” Dat soort fuck, weet je? Dat noem ik geen ruzie. Hij is gewoon een kerel met een paar onnozele meningen, waarmee hij artiesten op hun paard wil krijgen. En omdat hij zelf artiest geweest is, weet hij precies wat hij moet zeggen om ons kwaad te maken.’ In een filmpje dat hij online zette, lachte Budden Ice Tray weg met de woorden ‘pure rommel’, maar wanneer we hem bellen om zijn kant van het verhaal te horen, zegt hij: ‘Ik ben dol op Lord Quavious.’

Tupac, Biggie, Quavo

Twee uur ’s nachts, en het is tijd om van de studio naar de stripclub te verkassen. De hele familie, zo’n vijftien man sterk, scheurt in acht peperdure bolides door de donkere straten van Atlanta. De blikvangers zijn Offsets Bentley, Quavo’s McLaren en de Bentley Bentayga van hun vriend Lil Yachty. Ze rijden op een lijn, behalve Quavo. Omdat die per se vooraan wil rijden, blijft hij van rijvak veranderen, versnellen en rode lichten negeren. De motor brult en Quavo rijdt vol zelfvertrouwen. Hij doet álles vol zelfvertrouwen. Wanneer ik hem naar zijn vijf favoriete mc’s vraag, noemt hij er zes: Tupac, Biggie, Jay-Z, Kanye, Gucci Mane en hijzelf.

Je kon Quavo het afgelopen jaar zowat overal horen, op songs van Liam Payne tot Mary J. Blige. Zijn voornaamste doel is om nog veel beroemder te worden dan hij al is. ‘Ik wil bij Ellen DeGeneres op de bank gaan zitten’, zegt hij zonder verpinken. ‘Of bij Jimmy Kimmel of Jimmy Fallon. De dingen doen die alleen de supersterren doen.’ Zijn aanvalsplan is drieledig. ‘Op school blonk ik uit in drie verschillende sportdisciplines, en dat wil ik nu opnieuw.’ Hij heeft het over muziek maken, acteren en films producen. Hij zegt dat hij aan iets werkt dat geënt is op de films waar hij als kind van hield: ‘ Juice, Menace II Society, alle Snoop Dogg– en Master P-films, I Got the Hook-Up, Baller Blockin’, de films van de Big Tymers.’

Quavo laat zijn McLaren opnieuw vooruitschieten en merkt dat ik met mijn voet begin mee te remmen. Iemand die niet op zijn gemak is terwijl hij – snel, wild en high – aan het stuur zit, dat houdt toch geen steek? ‘Niet nerveus worden’, maant hij me aan. Het helpt niet echt.

Pepermuntje?

Een week later zie ik Migos terug in LA, waar ze drinken en roken en wat tegen elkaar op staan te lullen. Ze spelen zo meteen op de première van Bright, Will Smiths wereldwijd afgekraakte maar druk bekeken Netflix-film. Daarna gaan ze een feestje bouwen voor Offsets verjaardag. Terwijl die laatste met Cardi aan het facetimen is en Yachty een doos ontbijtgranen naar binnen werkt, voert Quavo het hoge woord. Hij bluft dat hij straks een joint zal opsteken tijdens de film. ‘Sorry, Will!’ Achteraf blijkt dat hij zich aan zijn belofte heeft gehouden.

Takeoff staat aan de kant en rolt zijn derde joint van de avond. Hij is de hele tijd aan het rollen, en stopt alleen wanneer de anderen over Tupac en Biggie beginnen te praten, over hun ruzies en hun dood. Plots zie je waarom ze hem Takeoff noemen. Zijn ogen worden groot en je krijgt er nauwelijks nog een woord tussen, hij blijft maar moordtheorieën opdissen en sleurt er de hiphopgeschiedenis bij. Mocht het nog niet duidelijk zijn: bij Takeoff is het muziek, muziek, muziek. Rel Money, een van de managers van Migos, vertelt graag over die keer dat ze door de politie aan de kant werden gezet. Takeoff was veertien, en toen de agent hem vroeg wat hij deed, antwoordde hij: ‘Ik ben een rapper.’ Offset zegt erbij: ‘Hij praat met de mensen die hij graag ziet, maar meestal is hij stil. Hij denkt veel na, analyseert alles, en daarom zijn z’n raps zo sterk. Het is powerful shit.’

Het is halfeen en de jongens verhuizen naar een club in de binnenstad. Cardi is er nu ook bij. Ze gaan Offsets verjaardag vieren. Hij draagt een zwart hemd met lange mouwen, bedekt met diamanten en gemaakt door Saint Laurent – voor vrouwen. Het is Liberace-decadent en kost twintigduizend dollar. In de club gaan ze het podium op om wat te shaken en rappen op hun eigen muziek en met hun juwelen te pronken.

Wanneer het feest bijna over is, neemt Cardi haar verloofde mee naar buiten, waar haar verjaardagscadeau voor hem geparkeerd staat: een Rolls-Royce Wraith ter waarde van vierhonderdduizend dollar. Kleur: pepermunt en wit. Offset gilt het uit en doet een vreugdedansje, voor hij zich achter het stuur laat glijden. Cardi komt op zijn schoot zitten om te knuffelen. Ze zien eruit als een koning en een koningin die diamanten uitwisselen. ‘Een ritje in mijn pepermunt!’ roept Offset nog. ‘Yes, God!’

©2018 Rolling Stone