Met 35 brengen rappers Doeter en Jimmy35 een tijdloze sound met renaissance rap en new school hiphop. Hoewel de scene stilaan naar de achtergrond verdwijnt, proberen zij die toch levend te houden in de undergroundwereld, en respect af te dwingen voor Limburgse rap.
De naam van het muziekcollectief 35, tot voor kort 35revolutionaries, spreekt voor zich: 35 is de postcode van de stad Hasselt en de bijhorende deelgemeenten én de artiesten willen als revolutionairen vernieuwing brengen. Volgens Jimmy35 is dat dringend nodig. ‘Er is weinig opgebouwd in de hip hop scene in en rond onze stad. Om daar verandering in te brengen, hebben wij het hef in eigen handen genomen.’
Gekruiste paden
Voordat Doeter en Jimmy35 elkaar leerden kennen, waren ze allebei al van jongs af aan bezig met hip hop. Doeter zelfs al op negenjarige leeftijd. ‘Mijn broer had cd’s van Eminem en 50 Cent. Soms ging ik naar zijn kamer om daar muziek te luisteren. Ik weet nog dat ik dacht: dit is goede muziek, ik wil dat ook maken.’ Maar schrijven in het Engels lag Doeter niet helemaal. Daarom stapte hij over naar het Nederlands toen hij veertien was. ‘Zo kan ik mezelf het beste uitdrukken. Muziek maken is voor mij ook een vorm van therapie. En dingen van me af schrijven is uiteraard makkelijker in het Nederlands. Hoe ik schrijf, verschilt van track tot track. Soms schrijf ik een nummer in een keer, soms laat ik het een paar maanden liggen. En de rijmschema’s, dat is gewoon zoals puzzelen tot alles in of bij elkaar past.’
‘Toen mijn eerste Nederlandse tekst af was, reed ik samen met mijn vader naar Mechelen om het op te nemen in de studio van een muzikant en filmproducer, Pita. Toen ik hem mijn afgedrukte tekst liet zien, geloofde hij niet dat ik die zelf had geschreven. Waarom, weet ik niet’, ‘Hij is gifted, daarom’, voegt Jimmy35 toe aan het bescheiden antwoord van Doeter.
Jimmy35 begon op elfjarige leeftijd als dj. Nadien schakelde hij over naar producen en op zijn veertiende nam ook hij zijn eerste nummer op. Met oortjes en een laptop, de dag voor zijn examen Frans. ‘Ik was nooit goed op school. Tijdens het studeren kwam ik op het idee om mijn gedachten in woorden om te zetten. Mijn ouders waren net gescheiden dus ik voelde me niet zo goed in mijn vel. Een jaar later voor het eerst opnameapparatuur omdat ik beter wilde worden in rappen. En de rest is geschiedenis.’
Hun ontmoeting net voor de coronacrisis kwam volgens de twee op het ideale moment. Zo hadden ze tijd om het gloednieuwe collectief volledig uit te bouwen en te werken aan Doeter x Jims, hun eerste project. Dat album werd geschreven in een huisje in de Ardennen, waar de rappers een week weg van alle afleiding en realiteit waren. ‘Hoewel de omgeving zo mooi was, hebben we onszelf opgesloten in het huis dat we ombouwden tot een tijdelijke studio.’ vertelt Jimmy35 met een nostalgische blik, terugdenkend aan hoe het allemaal begon. Anderhalf jaar geleden kwam die tape uit. Ondertussen werd die meer dan vijftienduizend keer beluisterd op Soundcloud.
De eerste tape naar verlichting
De rode draad in die eerste tape? ‘Hongerig zijn en goede muziek willen maken,’ volgens Doeter. Dat is wat de twee in het begin verbond. Beiden waren ze al lang bezig met muziek en onderweg naar hun doelen. Het kruisen van hun paden bracht hun de mogelijkheid om samen te werken naar die doelen en elkaar energie te geven. Dat wordt eveneens weergegeven op de coverart van het eerste album: twee sterren die in elkaars baan komen op het juiste moment. In plaats van te crashen, draaien ze rond elkaar. Op die manier brengen ze elkaar balans en wisselen ze energie uit. ‘We zijn allebei weegschaal, misschien heeft het daar mee te maken,’ lacht Jimmy35.
Ongetwijfeld zijn er ook veel verschillen tussen de twee. ‘Ik volg meer mijn gevoel terwijl Jimmy35 meer met voorbedachten rade werkt’, ‘Ja, ik begin met het idee, de titel en de cover. Daarna denk ik na over de tekst. Soms komen de ideeën zo tot me en soms moet ik het even laten liggen tot ik de perfecte verwoording vind.’
Tekst is bovendien van groot belang 35. ‘Woorden zijn kunst, daarom gebruik ik altijd maat gemaakte beats met samples en gelaagde teksten. Dat is wat mijn muziek typeert. Als ik een label moet plakken op mijn werk, noem ik het “renaissance rap”. Dat is een tijdloze sound die steeds verder ontwikkelt.’
Van old school naar new school
Naast die eerste tape releasete Doeter twee jaar geleden nog drie singles, die volgens de rapper zelf ‘outdated’ zijn. ‘Die nummers zijn echt oud. Als ik naar ze luister, hoor ik echt dat ik toen in het begin van mijn rapcarrière zat.’ Als artiest groei je natuurlijk, dat is te horen in de laatste twee releases van Doeter: Onze Turn en Aan Me Zijde. Met die twee laatste singles stapte hij over naar new school hip hop. Maar zijn interesses in de verschillende hiphopgenres zijn breed. ‘Ik houd van de minimalistische beats van Jimmy35 maar ik houd ook van trap. Kortom, alle subgenres van hip hop eigenlijk. Ik kan alles appreciëren, van Yung Lean tot Flansie. Hetzelfde geldt voor muziek maken. Soms heb ik zin om te rappen om een drumloze beat, soms op een trapbeat met harde drums. Dat hangt af van dag tot dag en van hoe ik me voel.’
Verloren zoon
Vorig jaar bracht Jimmy35 zijn eerste ep Verloren Zone uit. Met het project vertelt Jimmy35 zijn verhaal over verdwaald zijn en de weg terug naar huis vinden. ‘Ik schreef de nummers in een periode toen ik me verloren voelde. Het maken van de tape heeft me terug gebracht naar mijn ware zelf, zonder dat ik ooit fysiek weg ben geweest. Maar mentaal was ik even niet op deze wereld. En dat was nodig om mijn eerste tape te maken: afstand nemen van alles wat ik ben om weer te weten wie ik was en wil zijn. Ik denk bovendien dat iedereen zich soms moet afzonderen van de wereld om nadien vernieuwing te kunnen brengen. Door braaf mee te lopen in een rijtje, kom je er niet.’
Anderzijds staat Verloren Zone voor de provincie die verloren is. ‘Limburg is altijd de underdog geweest. Als omgeving worden we snel afgeschreven. Waarom weet ik niet, misschien door ons accent.’ De hiphopscene levend houden is een belangrijk aspect voor 35, vooral in eigen stad. ‘Hiphop kende in Limburg – en ook op veel andere plaatsen – zijn commercieel hoogtepunt in 2016. De scene bestaat wel nog, maar is veel kleiner dan voordien. Het valt me op dat veel jonge mensen van Hasselt naar andere steden trekken zoals Brussel of Antwerpen. Daar valt meer te beleven en zijn er meer kansen zijn voor artiesten. Dus ik snap het maar dat houdt onze stad tegen om te groeien. Daarom willen we met 35 de cultuur in onze stad levend houden, zodat de volgende generaties ook hier verder kunnen bouwen.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
