Maak kennis met Kleine Crack: een Vlaamse rapper met satanische trekjes, of toch niet?

Een bekende Vlaming is hij (nog) niet, maar in de Antwerpse hiphopscene heeft Kleine Crack intussen wél al een zekere reputatie.

In het lang ‘Let’s work, neef.’ Met die drie woorden nodigde Faberyayo Kleine Crack in een privébericht op Instagram uit om zich aan te sluiten bij Burning Fik, het hiphoplabel dat hij met Abel uit de grond gestampt heeft. Niet veel later stond de Antwerpse rapper in een Amsterdamse studio met Faberyayo het duet D.I.E.D. op te nemen, dat onlangs samen met zijn nummer BF (Voel de pijn) verscheen op het verzamelalbum De Fik 1. ‘Ik had op dat moment amper honderd maandelijkse luisteraars op Spotify’, zegt Kleine Crack. ‘Heel gek om dan plots een berichtje te krijgen van een legende als Faberyayo. Blijkbaar heeft hij mijn muziek via via leren kennen tijdens een dagje shoppen in Antwerpen.’ Sindsdien is Kleine Crack de enige Belgische afgezant op het label, is zijn aantal Spotify-luisteraars verdertigvoudigd en bestaat zijn fanbase grotendeels uit Nederlanders.

Toch is Kleine Crack niet bepaald een nieuwkomer. Hij nam zijn eerste nummer op toen hij elf was, richtte later het collectief VHS op en bracht de voorbije jaren in ijltempo mixtapes uit, waarvan Crack Slagter Vol. 6 vorige week verscheen. Een bekende Vlaming is hij (nog) niet, maar in de Antwerpse hiphopscene heeft de man intussen wél al een zekere reputatie dankzij zijn duistere nummers, uitzonderlijke flow, driftige teksten, opvallende look en grimmige beats, gefabriceerd door vaste kompaan Slagter. Abel omschrijft Kleine Crack niet voor niets als ‘een satanistische rapper’. Al zitten de drie zessen die op zijn buik getatoeëerd staan daar allicht ook voor iets tussen.

Een willekeurige quote: ‘Mijn Burning Fik-vrienden vinden mij een kleine Vlaamse satanist, maar ik ben voor alle duidelijkheid géén duivelaanbidder. (lacht) Ik ben gewoon een evil motherfucker én een grote fan van Three 6 Mafia.’