Neem er een kop koffie en een kom cornflakes bij, en verdwaal zeven minuten lang in de grooves van Honey.
Van sommige muzikanten vraag je je af waar ze de tijd halen om nóg een project uit de grond te stampen. Neem bijvoorbeeld het instrumentale trio Honey (gestileerd als HONEY). Lukas Somers speelde al gitaar voor onder meer Yong Yello, Otto Kintet en Catbug, het drumwerk van Olivier Penu was reeds te horen bij acts als Bandler Ching en Calicos, en bassist Gerben Brys kan u al kennen van bijvoorbeeld Ottla of Moonboat. Een uitgebreid palmares, maar de heren zagen nog ruimte om een nieuwe groep op te richten.
‘Eigenlijk spelen we al heel lang samen, ik denk meer dan tien jaar. We hebben al in veel verschillende bands samengespeeld als ritmesectie,’ vertelt Lukas. ‘Dit is wel echt ons eigen project. Als ritmesectie focussen wij ons vooral op grooves, iets wat we in onze andere projecten misschien minder konden doen, omdat daar bijvoorbeeld de zang centraal staat,’ vult Gerben aan. Ook Olivier ziet het zo. ‘In Honey kunnen we qua stijl veel breder gaan dan in andere projecten. Onze soul- en funkkant wordt hier veel meer aangesproken. Bovendien kunnen we hier bijvoorbeeld ritmes verwerken die bijvoorbeeld door Braziliaanse of Cubaanse muziek geïnspireerd zijn. In onze andere bands zou dat wat bij de haren getrokken zijn, hier is dat logischer.’
Eten als bindmiddel
De groep benadrukt wel dat ze geen ‘muziek voor muzikanten’ wil maken. Ze vinden het net tof voor wanneer iedereen hun instrumentale muziek apprecieert. ‘Als de gewone caféganger die op zondagmiddag een optreden meepikt onze muziek voelt, dan is onze missie geslaagd.’
In die zin zou je de groepsnaam kunnen zien als een verwijzing naar de zachte, toegankelijke sound van de groep. Al schuilt er nog een andere betekenis achter. ‘Honing staat ook symbool voor eten. Lekker eten. Daarmee is onze vriendschap eigenlijk een beetje begonnen. In het begin waren we gewoon bandleden, maar toen we elkaar vaker buiten het repetitiekot begonnen te zien, ging dat vaak gepaard met samen koken en gezellig tafelen. En onze repetities als Honey gaan daar nog steeds mee gepaard. Eten creëert wel een sterke band tussen ons drie,’ aldus Olivier. ‘In het begin bestonden onze repetities voor tachtig procent uit eten en voor twintig procent uit muziek maken. Ondertussen is het wat meer balans, maar beide blijven belangrijk.’
Met mondjesmaat uitbrengen
Uit die culinaire repetities ontstonden er uiteindelijk enkele nummers, die de afgelopen jaren met mondjesmaat uitgebracht werden en nu gebundeld zijn op de ep Propolis for the People. ‘Het is onze bedoeling om met regelmaat muziek uit te blijven brengen, en niet alles op te sparen tot er weer een nieuw album of een ep gebundeld is. Het is ook niet omdat we nu net een ep hebben uitgebracht, dat we nu een tijdje gaan wachten om iets nieuws naar buiten te brengen. Het materiaal voor een tweede ep staat alweer klaar om uitgebracht te worden,’ legt Lukas uit.
Wie toch liever een verzameling nummers hoort dan losse singles, kan nu dus naar Propolis for the people luisteren. Holy Bee, dat nu een videoclip krijgt, wordt door de groep als focus single gezien. Lukas weet ons te vertellen waarom. ‘Het bestaat uit drie grote delen. In het begin klinkt Holy Bee heel dromerig, waarna we in iets heel concreet vallen, een duidelijkere akkoordenprocessie. En uiteindelijk vliegen we de kosmos in. Voor mij omvat dat wat we met Honey graag doen: simpele ideeën en dromerige, meer open stukken met elkaar verbinden. Het belangrijkste is dat we voor lange tijd een bepaalde vibe installeren.
Koffiebar
In de bijhorende videoclip voor Holy Bee vertrekken we weliswaar niet in de kosmos, maar in een koffiebar. Daar zien we hoe een van de medewerkers het ineens volledig gehad heeft, alles laat vallen en de koffiebar uitstormt. Zijn zoon, die er eveneens werkt, loopt hem achterna om hem te bedaren. Wie denkt dat de personages hierna terug naar de koffiebar zullen trekken om alles weer goed te maken, vergist zich echter. In plaats daarvan brengen beide personages een bezoekje aan de kermis, waar de video ophoudt. ‘Je kan zelf een beetje invullen wat dat nu precies betekent. Misschien keren ze na het bezoek aan de kermis wel terug naar de koffiebar. Misschien ook niet. Ik vind het wel fijn dat dat niet helemaal duidelijk is. Het is vooral een soort vlucht weg van de realiteit,’ mijmert Gerben over de video.
Ook Olivier heeft zijn eigen interpretatie. ‘Misschien gaat het wel over weten wat je wil in het leven, wat je graag doet en welke mensen je graag rond je wil hebben. Dat de man nagevolgd wordt door zijn zoon en dat ze daarna naar de kermis gaan, in plaats van terug naar de yuppies die dure flat whites komen drinken, dat zegt misschien wel iets over de kernwaarden van die personages. Weten welke relaties belangrijk zijn in het leven.’
De video werd geregisseerd door Victor Maillard, de neef van Lukas, die werd geholpen door cinematografe Gabrielle Stradiotto. In Berlijn, waar Maillard momenteel zelf woont, toverde hij een bestaande koffiebar om tot de Honey koffiebar. Om dat te bewerkstelligen, stak hij de video vol kleine mopjes. ‘Dat zijn dingen die je alleen maar opvallen als je er echt op let, maar die Victor zelf heel leuk vindt om erin te steken. Als je goed kijkt naar de cornflakedoos, zal je bijvoorbeeld zien dat het niet gewoon Honey Loops zijn, maar dat ons bandlogo gebruikt om de naam van het merk te schrijven. Zo zit de video vol geintjes, wat ik zelf ook wel heel grappig vindt,’ vertelt Lukas.
Zet dus uw speurdersbril op, neem er een kom cornflakes bij, en verdwaal zeven minuten lang in de wereld van Holy Bee.
Volgende week is Honey artiest in residentie bij Rataplan. Van maandag tot vrijdag zal de groep er repeteren, om op 22 december live voor te stellen wat ze gemaakt heeft. Daarbij wordt het trio bijgestaan door Hendrik Lasure en Sep François.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier