In première: Oyesono is uit op wraak in ‘Blink Twice’

Oyesono, het project van Billie Leyers en Jasper Maekelberg, brengt met Blink Twice een nieuwe popsong uit over vrijheid en empowerment. Met dank aan een nachtelijke jamsessie in Brazilië.

Een klassiek geschoolde pianiste die nog bij Hooverphonic speelde, en de producer van Warhaus, Sylvie Kreusch en Balthazar: dat moet wel een interessante sound opleveren. Billie Leyers en Jasper Maekelberg delen een passie voor elkaar – ze zijn al een poosje een koppel – én voor muziek. Dat bewijst ook de naam van hun kat, Chopin. ‘Het derde bandlid’, zegt Leyers als de viervoeter voor de camera springt wanneer we videobellen. ‘Jammer dat ze er niet bij kan zijn als we op het podium staan.’

Oyesono (gestileerd als OYESONO), het andere muzikale kind van het koppel, werd tijdens de lockdown in het leven geroepen. In 2023 kwam een eerste single uit, Feel It Coming. De daaropvolgende ep Oh Yes, met zes ritmische popnummers vol oosterse en Afrikaanse invloeden, bracht de band al tot op Rock Zottegem, Maanrock en het podium van een uitverkochte AB Club. Nu is het tijd voor een debuutalbum vol Braziliaanse percussie. De eerste single Blink Twice is een catchy popsong over vrijheid.

‘Het nummer vat het moment waarop je beseft dat de deur van de kooi eigenlijk altijd al openstond en je gewoon kunt wegwandelen’, zegt Leyers. Blink Twice is een ode aan zelfbevrijding. Het “bye-bye” is minder gericht op de ander dan op je eigen onzichtbare kooi: de neiging om jezelf klein te maken.

Het is Leyers die de boodschap een stem geeft. ‘Jasper is te horen in andere nummers op het album, maar voor Blink Twice was het logisch dat ik zou zingen’, zegt ze. ‘Ik vind het soms moeilijk om voor mezelf op te komen. Ik ben een pleaser en schik me vaak naar anderen. In dat proces durf ik mezelf wel eens te verliezen, al ben ik daar al beter in geworden.’ In Blink Twice verzet ze zich. ‘Het is genoeg geweest met in de val te lopen’, zegt Leyers. ‘Voor Jasper was dan weer een mooie rol weggelegd in de clip. Oeps.’

Die rol is op zijn zachtst gezegd onderdanig. Scènes waarin Maekelberg wordt opgegeten of platgetrapt door Leyers worden in de clip afgewisseld met een reeks absurde beelden: van rode pepers en Barbiepoppen als haaraccessoires tot een pannenkoek op een platenspeler. ‘De clip heeft een psychedelisch kantje, maar is toch oldskool. Ik speel graag met het absurde’, zegt de muzikante. Leyers regisseerde de clip zelf: ‘Het is net als schilderen. Je begint ergens en een paar verfstreken later besef je, ah, misschien is dit een vaas’, zegt ze. Maekelberg valt haar bij: ‘Het is leuk om te zien hoe je soms een beeld voor ogen hebt dat je inspireert tijdens het songschrijven.’ ‘Ken je Quincy Jones?’ vraagt Leyers. ‘Hij ervaarde muziek als een kleurenpalet – chromesthesie heet dat. Ik begrijp dat. Blink Twice is voor mij rood, vanwege de pepers natuurlijk, maar ook vanwege de bloedige wraakzucht die erin zit.’

Muzikale reisverhalen

De inspiratie voor Blink Twice ontstond aan de voet van de Suikerbroodberg in Rio de Janeiro tijdens een nachtelijke jamsessie. ‘We zijn in oktober daarheen gereisd om ons volledig te laten onderdompelen in de cultuur. Op een feestje vlak bij de mythische berg zijn we op een jam met een groep Braziliaanse muzikanten beland. Ik had een gitaar vast en Billie een bas. We hebben een groove gevonden die we enkele dagen later in een studio in Salvador hebben opgenomen’, legt Maekelberg uit.

Zo werd Blink Twice nog dansbaarder dan de ritmische junglebeats die we al gewend zijn van Oyesono. ‘Dat hebben we aan Brazilië te danken. Zodra daar muziek is, beginnen mensen te dansen. De teksten van de plaat zijn nogal introspectief, maar de muziek is extravert’, zegt Maekelberg. ‘Omdat we er bijna een maand waren, konden we ons helemaal openstellen voor de muziekcultuur’, vult Leyers aan.

Voor hun ep zat het koppel te drummen op colablikjes. Het album bevat dan weer allerlei verrassende Braziliaanse slaginstrumenten. ‘In één nummer op het album zit een instrument dat we zelf heel bijzonder vonden. Het was een soort net gemaakt van flessendopjes die aan touwen waren geregen en waren gesorteerd op kleur. Het leek op een gigantische regenboogwolk. Heel mooi’, zegt Leyers.

Ongefilterd

Of het niet moeilijk is om als koppel samen te werken? Daar lijkt Oyesono weinig last van te hebben, al stellen ze de vraag plagerig aan elkaar. ‘Het is niet altijd even gemakkelijk, maar ik denk dat wij zo ongefilterd en eerlijk zijn dat er weinig frustraties kunnen ophopen. Dat is soms wel zwaar, maar het is niet zo dat we tegen elkaar schreeuwen. Verder is het ook gewoon heel cool om samen naar een optreden te vertrekken met een volgeladen koffer, en nadien de avond te bespreken in de zetel’, zegt Leyers. ‘Muziek is een groot deel van ons leven. Dat we dat kunnen delen, versterkt onze relatie’, voegt Maekelberg toe. ‘Ik zou niet kunnen samen zijn met iemand die niets met muziek heeft,’ zegt Leyers, ‘maar dat betekent natuurlijk niet dat je meteen samen een band moet hebben.’ (lacht)

Aan het volledige debuutalbum van Oyesono wordt nog gesleuteld. Maar het belooft een muzikale reis door Brazilië te worden – een groot verschil met de ep, die Maekelberg nog een ‘slaapkamerplaat’ noemde. ‘Het contrast kan niet groter zijn. De ep was opgenomen in onze slaapkamer tijdens de pandemie. Dit album kwam tot stand aan de andere kant van de wereld met de hulp van heel wat muzikanten. En toch denk ik dat, als je de ep goed vond, je dit ook graag zult horen, zegt Leyers. ‘Maar het belangrijkste is dat het voor ons goed voelt. Love it or hate it.’