In première: ook wachten is vermoeiend op Movulango’s grungy nieuwe single ‘The peak’

Movulango, een nieuwe aanwinst op het DEEWEE-label van Soulwax, laat zich van zijn meest grungy kant horen in de nieuwe videoclip voor zijn escapistische single ‘The peak’.

‘Ieder label heeft een psychedelische romanticus nodig, toch?’ Zo lieten Soulwax-broers Stephen en David Dewaele ooit optekenen over Mozes Mosuse, een nieuwe aanwinst op hun DEEWEE-label. Al ziet Mosuse, die muziek uitbrengt onder de naam Movulango, dat zelf niet noodzakelijk zo. ‘Anderen mogen me namen geven, maar ik bekijk mezelf niet per se op die manier. Ik wil gewoon veel muziek maken, het benoemen laat ik aan anderen over.’

Bij deze een poging van onze kant. In zijn eentje klinkt Mosuse alvast meer als een psychedelische romanticus dan op zijn vorige projecten. In het verleden was hij bijvoorbeeld lid van de formaties Future Sound of Antwerp en Ego Troopers. Toen klonk zijn muziek erg elektronisch en mikte hij duidelijk op de dansvloer. Onder de naam Movulango zijn die invloeden zeker niet verdwenen, maar door het toevoegen van diverse andere elementen transformeert de sfeer. Soms klinkt hij als een zweverige soulzanger, dan kruipen er weer vleugjes experimentele pop of een snuifje slackerrock in.

Nirvana

Op zijn nieuwe single The peak sluipt er nog een nieuwe invloed in dat geluid. Dankzij het rauwe gitaarriffje en de zangstijl van Mosuse doet het nummer al snel een de grunge van Nirvana denken. Volgens Mosuse mogen we in deze stijl nog veel meer van hem verwachten. ‘In mijn leven heb ik veel Nirvana geluisterd, dus het is logisch dat die invloed te horen is. Mijn vorige single Leave was eigenlijk ook een grungenummer met enkel gitaren, tot Stephen en David daarop mixten. Nu, wanneer ik muziek maak vind ik het belangrijk dat het niet één ding is. Ik vind alles leuk, dus ik ga vanalles uitbrengen. Maar in mijn kluis heb ik wel nog enkele nummers in deze stijl zitten.’

Misschien krijgen we er daarvan nog enkele te horen op Mirror in man, de debuut-ep van Movulango die op 18 november verschijnt. Net als Mosuses muziek heeft die titel iets bevreemdend. ‘Het klonk een beetje absurd, een weerspiegeling ín iemand in plaats van iemand die in de spiegel kijkt. Daarnaast is reflectie wel inherent geweest aan de fases die ik in mijn leven heb doorgemaakt. Ik heb gereflecteerd op verschillende manier, goed en slecht.’

Mozes en de berg

Als openingsnummer van de ep verklankt The peak zo’n moment van zelfreflectie. In de eerste zinnen lijkt Mosuse te vertellen hoe hij wil ontsnappen aan de dagelijkse sleur van het leven. ‘Het gaat inderdaad over ontsnapping, maar eerder aan een situatie of een bepaald gevoel,’ nuanceert de muzikant. ‘Daarnaast is het soms gewoon fijn om eens weg te zijn. Je kunt nergens voor altijd blijven, hè?’

‘I’m waiting for the peak’, zo beschrijft Mosuse dat gevoel. ‘Het hoogtepunt is het moment waarop je ontsnapt bent. Je wacht op dat hoogtepunt, en dan is het weer voorbij. Misschien blijf je wel in een bepaalde situatie of een bepaald gevoel zitten omdat je denkt dat er nog iets kan komen, dat weet niemand natuurlijk. Maar uiteindelijk gaat dat weer voorbij en wacht je op een nieuwe piek.’

Dat wachten op een hoogtepunt klinkt verrassend passief wanneer je die boodschap vergelijkt met de ronkende muziek en de chaotische video. ‘Het nummer zit vol paradoxen,’ beaamt Mosuse op een mysterieuze toon. ‘Ik heb de tekst ook als een soort paradox geschreven over de situatie waar ik me destijds in bevond, dat tegenstrijdige gevoel proberen verwoorden. Hoe zeggen ze dat weer? Als Mozes niet naar de berg komt, moet de berg naar Mozes. En op zich is het een hele goeie vraag: hoe passief is het om te wachten op een piek? Ook wachten kan heel uitputtend zijn. ’