Zwangere Guy, Roméo Elvis en collega’s kunnen maar beter uitkijken: met LeBlanc is er een nieuwe Brusselse rapper opgestaan die zich vastberaden en weg naar de top wil knokken.
‘In de gym.’ Dat antwoordde LeBlanc toen we hem begin dit jaar vroegen wat de ideale locatie was om zijn muziek te beluisteren. Toen ging dat voornamelijk over Boos, het nummer waarmee de Brusselse rapper het tot in de finale van De Nieuwe Lichting schopte. De opgefokte energie van die single lijkt inderdaad ideaal om gewichten te heffen. Over Game, de nieuwste track van LeBlanc, zou je misschien niet meteen hetzelfde zeggen. Het nummer klinkt namelijk wat sluipender en minder oppeppend dan Boos. Maar daar is de rapper het zelf niet helemaal mee eens. ‘Qua tekst vind ik Game misschien zelfs nog gepaster in de gym dan Boos,’ vertelt hij.
Jezelf een weg naar de top van de rap game knokken, dat is waar het nummer over gaat. ‘Ik doe het met veel plezier, maar het voelt wel alsof elke meter richting meer erkenning wel een beetje knokken is, ja. Er wordt door zoveel mensen negatief naar hiphop gekeken, en er zijn ook al zoveel andere rappers, dus ik moet echt vechten om te tonen dat wat ik doe óók cool is. Want daar geloof ik wel oprecht in, zeker mijn liveshows zijn echt dik.’
Game is het openingsnummer op Kiezen, de debuut-ep van LeBlanc die 20 oktober verschijnt. Eigenlijk is dit nummer al een tijdje voor Boos geschreven, maar dankzij De Nieuwe Lichting is de release ervan uitgesteld. Daardoor is ook LeBlancs attitude tegenover het nummer wat veranderd. ‘Toen ik die tekst schreef, kwam dat vanuit negatieve gevoelens. “Fuck, waarom lukt het mij niet om het te maken en anderen wel?” Dat soort vragen. Ondertussen is de trein van mijn carrière wel vertrokken, en is mijn mindset anders. Nu willen we er gewoon keihard voor gaan, ons eigen ding doen, en het zo maken.’
Fier op Brussel
Waar LeBlanc ook vaak tegen moet knokken, dat zijn vooroordelen over zijn thuisstad Brussel. ‘Nu heb ik inderdaad soms het gevoel dat ik Brussel moet verdedigen,’ beaamt hij, onder andere verwijzend naar hoe de buurt rond Brussel-Zuid de laatste tijd in het nieuws kwam. ‘Maar ik ben wel heel fier op mijn stad. Het rare is ook, de situatie in bijvoorbeeld Brussel-Zuid is nu helemaal niet erger dan op andere momenten. Op bepaalde momenten beslissen de media gewoon om erop te springen, en dan komt Brussel weer negatief in de aandacht. Maar de mooie dingen worden nooit getoond.’
Volgens LeBlanc zijn er nochtans genoeg mooie kanten aan de stad. Hij spreekt vooral vol lof over de vele creatieve collega’s die hij er al ontmoette. ‘Neem nu bijvoorbeeld Game, dat ik samen met de Franstalige rapper Fresh Boogie heb gemaakt. Op die manier wordt de tweetaligheid van de stad mooi in beeld gebracht. Zonder dat het geforceerd wordt, want ik kende hem gewoon al door samen in de Brusselse scene te zitten. En dat is slechts één voorbeeld. Er zijn hier zoveel jonge mensen die bezig zijn met muziek maken, met videoclips regisseren, met events op poten zetten,… Het is heel cool hoe hard dat hier allemaal leeft.’
De videoclip lijkt echter wel te suggereren dat iemand als Fresh Boogie een concurrent is. Hij en LeBlanc gaan elkaar stevig te lijf in een boksring. Op het einde worden de bokshandschoenen ingeruild voor een microfoon en verandert de vechtpartij in een rap battle. ‘Concurrentie vind ik een te sterk woord, maar we dagen elkaar wel creatief uit. Het is echt een soort strijd geworden om te zien wie de hardste bars kan schrijven, en zo halen we het beste in elkaar naar boven. Op die manier is er een soort sportief gevoel.’
Oud en nieuw
Over concurrenten gesproken: als nieuwkomer in de Brusselse hiphop moet LeBlanc het niet tegen de minste opnemen. Hoe hij zich precies wil onderscheiden van gevestigde namen als Zwangere Guy en Roméo Elvis? ‘Ik ben vooral een stuk jonger dan de artiesten die je noemt. Daarom denk ik dat ik nog beter de ervaringen van tieners en jonge twintigers in woorden kan omzetten. Daarnaast zijn we ook constant op zoek naar nieuwe geluiden. Boos had bijvoorbeeld iets twostep-achtigs, wat in de Brusselse hiphop nog niet vaak gebracht werd. Op het einde van Game hebben we dikke trap dan weer proberen mengen met oldschool scratches, een soort clash van oud en nieuw die voor een andere edge zorgt.’
Die scratches in kwestie komen trouwens niet van de minste. DJ Grazzhoppa, een ouwe rot in de Belgische hiphop, hielp de jonge rapper er een handje bij. ‘Samen met Woebn, waarmee ik Boos maakte, had ik eens deelgenomen aan een bootcamp in Oostende. Daar was Grazzhoppa een workshop komen geven, en op die manier ben ik met hem in contact gekomen. Toen ik Game maakte, was hij ook meteen de eerste persoon waar ik aan dacht.’
Wie benieuwd is hoe zo’n samenwerking tussen oud en nieuw klinkt, kan hieronder naar de videoclip voor Game kijken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier