In première: Laïs verbeeldt de herfstelijke eenzaamheid in nieuwe videoclip voor ‘1 en 1 is 2’

De dagen worden korter en de nachten eenzamer. Het ideale moment voor Laïs om een videoclip uit te brengen voor 1 en 1 is 2, hun al dan niet kindvriendelijke nummer over  eenzaamheid.

Toen ik in mijn kindertijd met mijn ouders op reis ging, werd er regelmatig een album van Laïs in de auto gedraaid. Eén nummer daarop is me veel levendiger bijgebleven dan de rest. En nee, ik heb het niet over ’t Smidje. Mijn kinderbrein werd vooral geprikkeld door Zeven Steken, een gruwelijke parabel over een alleenstaande, hoogzwangere vrouw die doodgestoken wordt.

Vooraleer u me als een gevaarlijke psychopaat gaat afschilderen: de leden van Laïs laten me weten dat ik geen alleenstaand geval ben. ‘Wanneer wij concerten geven, dan spelen wij voor leeftijden van zeven tot zevenenzeventig,’ aldus Nathalie Delcroix. ‘Ik vind het niet zo raar dat die gruwelijke nummers nog het meest in trek zijn bij kinderen,’ vult Jorunn Bauweraerts aan. ‘Vroeger waren de sprookjes veel bloederiger, he? En we leven nu in vrij harde tijden, dus het is logisch dat kinderen zich daardoor aangesproken voelen. Daarnaast springen wij ook op een heel ritmische manier om met taal, dat helpt natuurlijk ook.’

Dat jonge publiek is ongetwijfeld ook fan van 1 en 1 is 2, een wiskundig lied waarvoor net een gloednieuwe videoclip uitkwam. De single is afkomstig vanop De Langste Nacht, het album dat Laïs vorig jaar uitbracht. Voor het eerst als duo in plaats van trio. Toch is de songtitel geen verwijzing naar de bezetting van de groep. ‘Zelf vonden we dat ook grappig toeval, maar 1 en 1 is 2 is ontstaan uit een kinderliedje dat al bestond en waar wij nieuwe rijmpjes op hebben gezet. We vonden het belangrijk om die kinderlijke fanbase ook een beetje te behouden. Al is dat met deze videoclip misschien niet zo heel goed gelukt. (lacht)’

Jong talent

De tekst voor 1 en 1 is 2 is inderdaad geen opbeurend kindervertier. In dit nummer zingen Bauweraerts en Delcroix over eenzaamheid, en over drinken om je niet meer alleen te voelen. ‘Het oorspronkelijke nummer was sowieso al een drinklied, en eenzaamheid is volgens mij inherent verbonden aan drinken,’ vertelt Bauweraerts. ‘Bovendien was het ook actueel. Ik denk dat iedereen het er wel over eens is dat het niet zo goed gaat met de wereld. Er is heel veel eenzaamheid.’

Die eenzaamheid probeerde Laïs ook in de bijhorende videoclip te verwerken. Centraal staan twee vrouwen die elk op hun eigen kamer zitten. Judit Waeterschoot, de danseres in de clip, doet dan dienst als een soort mystieke tussenpersoon die de twee vrouwen verbindt. ‘Die twee vrouwen zijn allebei eenzaam en beseffen niet dat ze ook samen kunnen drinken. Wat misschien ook niet gezond is, maar op z’n minst gezelliger,’ lacht Delcroix.

Volgens Laïs is de videoclip heel chaotisch ontstaan, maar tegelijk erg organisch. De filmploeg, geleid door regisseuse Ante Pask, had slechts één dag om alles in te blikken. ‘Het was hectisch, maar alles is eigenlijk in z’n plooit gevallen toen we die twee prachtige hotelkamers gevonden hadden. Die locaties waren op zich al zo sprekend, dat de rest er vanzelf is uit gevloeid. Daarnaast was Judit onze grootste inspiratie. Ik had haar een jaar of vier geleden ontdekt via sociale media, en ik vond haar meteen zo’n geweldige danseres dat ik sindsdien altijd onthouden heb om te contacteren. Toen het moment er was om 1 en 1 is 2 te filmen, heeft ze meteen toegehapt. Op die manier hebben we ons met jong talent omringd, want zelf worden we wat ouder en op die manier zorgen we ervoor dat we mee blijven.’

Van het oosten naar Tarantino

Niet dat Laïs voor de rest een statisch project is geworden. Wie enkel ’t Smidje kent, zal misschien raar opkijken door het geluid van 1 en 1 is 2. Het nummer maakt gebruik van Oosters aandoende klanken, maar heeft tegelijk iets western-achtig. ‘Een vleugje Tarantino,’ zoals Bauweraerts het omschrijft. ‘We vinden het heel leuk om niet enkel Vlaamse folk te brengen, maar invloeden van overal te plukken. Zo vermijden we dat het duf wordt en begint te stinken. ’t Smidje is voor ons eigenlijk een zegen en een vloek geweest. Vooral een zegen, want dat nummer heeft heel veel voor ons mogelijk gemaakt, maar tegelijk heeft het mensen wel een beeld gegeven van wat Laïs is en altijd moet zijn, terwijl wij ook al veel geëxperimenteerd hebben.’

Wie alvast wel fan is gebleven van de evolutie die Laïs heeft doorgemaakt, is auteur Jeroen Olyslaeghers. Hij beschreef De Langste Nacht als een seizoensplaat waarop alle jaargetijden aan bod komen. Volgens Laïs is 1 en 1 is 2 binnen die context een nummer dat goed bij onze huidige herfst past. ‘Wanneer de dagen donkerder worden, zijn de mensen vaak toch wat neerslachtiger. Die melancholie zit echt wel in dit nummer vervat. Al drink ik in de zomer eigenlijk net meer. (lacht)’