Laat de vervormde zanglijn u echter niet op het verkeerde been zetten: op comebacksingle Living on Big Foot wil The Hickey Underworld meer dan ooit dat u op de tekst let.
In 2016 was The Hickey Underworld doodgebloed, zo vertelde frontman Younes Faltakh enkele jaren geleden nog in een interview over zijn nieuwe groep Arabnormal. ‘De sfeer was weg, de fut eruit.’ En toch spreken we Faltakh enkele jaren later over Living on Big Foot, de comebacksingle van diezelfde Hickey Underworld.
De zaadjes voor die comeback werden in 2020 geplant, toen bassist Yorgos Tsakiridis een tuinfeest organiseerde. ‘In kleine cirkel en met maskers op, volledig coronaproof,’ benadrukt Faltakh. ‘Daar zijn we eigenlijk voor het eerst in lange tijd weer allemaal samen geweest. Jimmy (Wouters, drummer in de groep) had ik zelfs al vijf of zes jaar niet meer gezien. Tijdens dat tuinfeest is gebleken dat iedereen eigenlijk weer goesting had om samen te komen, en dat er nergens onderlinge wrok bestond.’
Daarna duurde het nog twee jaar voor de vier muzikanten effectief het repetitiekot in doken. Gelukkig bleek de chemie meteen goed te zitten, en de wedergeboorte van The Hickey Underworld was een feit. De dynamiek tussen die groepsleden was na al die jaren wel enigszins veranderd, zij het op een goede manier. ‘We zijn vooral iets ouder geworden, waardoor we beter met elkaar kunnen communiceren. Vroeger durfden we ons wel eens passief-agressief tegen elkaar opstellen en werd iedereen nors op elkaar. Nu kunnen we als echte volwassenen over alles praten, wat het creatieve proces volgens mij ook ten goede komt.’
Autotune
Met Living on Big Foot krijgen we nu een eerste resultaat van die reünie te horen. ‘Ik weet niet of dat per se het geval is,’ antwoordt Faltakh wanneer we vragen waarom net dit nummer de ideale herintroductie was. ‘Al was het van de drie à vier nummers die we tijdens onze eerste sessie geschreven hebben misschien wel het meest to the point. Maar die andere waren ook heel goed, hoor.’
Op de single is er alvast één opvallende verandering te horen: Faltakh heeft autotune ontdekt. ‘Dat was geen bijzonder filosofische keuze of zo. Tijdens het opnemen van de demo heb ik gewoon autotune gebruikt omdat ik het goed vond werken bij dit nummer, en de rest van de groep ging ermee akkoord.’ Dat is de nieuwe The Hickey Underworld: alles kan en alles mag. ‘Behalve demo’s van de andere groepsleden. Alles moet van mij komen,’ vult Faltakh lachend aan. ‘En weet je wat ook meespeelde? Van 2009 tot 2014, de tijd waarin we onze albums uitbrachten, hadden wij geen betaalbare software voor autotune. Tegenwoordig is zoiets spotgoedkoop, dus waarom er niet mee experimenteren?’
Dat autotune, hoe populair het in andere genres ook is, in de rockwereld nog steeds scheef bekeken wordt, kan Faltakh dan ook niets schelen. ‘Ik vind autotune geen gimmick of iets in die aard. Het is gewoon een effectje, een klank als een andere.’
Voor interpretatie vatbaar
Faltakh schrikt een beetje wanneer we zeggen dat we de tekst door de autotune niet altijd konden verstaan. ‘Ik dacht dat dit net heel verstaanbaar was.’ Geen paniek, ondergetekende heeft altijd last met het ontrafelen van teksten en kijkt elke film met ondertitels, dus wellicht is het een persoonlijk defect. Luister vooral zelf om te ontdekken welke tekst u kan horen.
Daarna zal u echter zelf moeten uitmaken waar die tekst precies over gaat. ‘De titel, Living on Big Foot, is uiteraard een slechte, letterlijke vertaling van de Nederlandse uitdrukking “op grote voet leven”. Maar daar gaat het nummer eigenlijk niet helemaal over. Die titel heb ik gewoon op de demo geplakt, en dat is blijven hangen. (lacht) Maar ik zeg niet graag waar het wél over gaat. Ik laat het graag open, en omdat ik dacht dat dit nummer enigszins verstaanbaar was, leek dat me geen probleem.’
Waar dan weer geen twijfel over bestaat, is het belang dat Faltakh aan zijn teksten hecht. ‘Eigenlijk is tekstschrijven altijd hetgene geweest waar ik het meeste werk in steek. De muziek komt bijna vanzelf, maar dan moet je een tekst verzinnen, die woorden enigszins naar het ritme van de muziek schikken, een zangmelodie bedenken,… Dat is leuk werk, maar het blijft wel zwoegen. Bovendien heb ik het gevoel dat er steeds meer mensen de tekst bijna belangrijker gaan vinden dan de klank. Misschien is dat een soort ouderdom, of misschien is het muzikale landschap tegenwoordig zo pover dat mensen vanzelf op de tekst gaan letten.’
Bij deze slaan we mea culpa en leggen we Living on Big Foot nogmaals op om beter op de tekst te letten. Hieronder kan u hetzelfde doen, al raden wij aan om de muzikale omkadering zeker niet te negeren.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier