In première: Botsende werelden vormen de identiteit van popduo De Havilland

Songwriter Rudolf Hecke en zangeres Nathalie Van den Meutter reflecteren elk op hun eigen manier over passie en eindigheid in hun antipopnummer Much That I’ll Be Missing. ‘Liefde kan ons op een troon zetten, maar onder het mom van passie kan het ook veel breken.’

Dat Much That I’ll Be Missing over liefde gaat, daar zijn Rudolf Hecke en Nathalie Van den Meutter het over eens. Verder geven de twee er elk een aparte betekenis aan en dat vinden ze prima zo. ‘Het gaat voor mij over het relativeren van liefde. Over jezelf geweld aan doen om liefde te vinden en je daarna af te vragen of het wel de moeite waard was. Voor Nathalie zal het lied een heel andere betekenis hebben’, zegt Rudolf. Nathalie vult aan: ‘Voor mij toont het lied een thema van eindigheid. Als het leven stopt, wie neem je dan mee in je graf? Wie was er waardevol? Wie schiet er over, wanneer er niets meer overschiet?’.

De Havilland leent haar naam bij Gone With The Wind-actrice Olivia De Havilland. ‘We wilden dat er krachtige vrouwelijkheid achter de naam schuilde. Plus het bekt gewoon goed’, legt Nathalie uit. ‘Het is daarnaast ook een verwijzing naar de gelijknamige vliegtuigbouwer. Daarom staat de groepsnaam ook symbool voor opstijgen uit de realiteit’, aldus Rudolf.

Een vlinder en een vlecht

Dat opstijgen vertaalt zich ook in de eerste beelden van de videoclip, waarin de handen van Rudolf een fladderend vlindertje uitbeelden. In de daaropvolgende beelden zien we hoe Nathalie haar haren invlecht in de lange lokken van Rudolf. Wanneer de één dan wil ontsnappen, blijkt die verstrengeld te zijn in het gedeelde kapsel. Rudolf legt uit: ‘Wat de ene dag liefde is, kan de volgende dag afkeer zijn. Dat is een realistische kijk op liefde vind ik. Passie is mooi, maar het maakt ook veel kapot. Het leven is een slingerbeweging tussen goesting en degout en wanneer je dat beseft, kan je drama’s voorkomen’.

Geheel toevallig verwerkte Rudolf dat haar ook in de tekst van Much That I’ll Be Missing. ‘Upon your hair I write‘, klinkt het in het lied. ‘Stel je voor dat het zou lukken om op iemands haar ‘ik zie je graag’ te schrijven. Beweegt die persoon één seconde dan is het al niet meer leesbaar, terwijl het er wél opstaat. Ik vind het kenmerkend aan relaties om de liefde niet meer te herkennen, maar er toch op te vertrouwen dat die er nog steeds is’, vertelt Rudolf. Nathalie begreep de tekst dan weer anders. Zij interpreteerde hair als heir, de Engelse vertaling voor nageslacht. ‘Het typeert ons om de muziek anders te begrijpen. We smelten twee werelden samen en dat geeft onze groep veel identiteit’, zegt Nathalie.

Antipop

Rudolf komt uit de auteurswereld en Nathalie is psychologe. Wat hen samenbracht was de wachtzaal van psychiater-auteur Dirk De Wachter, met wie beiden een afspraak hadden. Hij als auteur, zij als stagiaire. De twee raakten aan de praat en smeten zich niet veel later in hun muzikaal project. En dat zonder muziekopleiding of kennis van technisch juiste muziek. Daarom noemt Rudolf hun genre antipop. ‘Ik doe echt heel veel verkeerd, maar mijn fouten zijn het interessantst. Ik verzin dingen die je als muzikant niet zou mogen doen en dat vormt een soort van antipop: soms maak ik geen refrein of komt het refrein te laat. De essentie van pop is uiteindelijk de factor die het liedje fluitbaar maakt en ook dat bezit onze muziek wel. Soms is het dus gewoon pop.’

Dankzij Rudolfs netwerk van sprekers en schrijvers vervult de muziek van De Havilland nog een tweede functie. De melodieën van het duo blijken namelijk goed te passen bij spoken word en daar heeft al menig erkend auteur gebruik van kunnen maken. Schrijvers als Herman Brusselmans en Delphine Lecompte vergezelden Rudolf en Nathalie op hun tour, waarin muziek en woordkunst samenvloeiden in een unieke symbiose. ‘Sommigen combineren de melodie met hun woorden, anderen houden het wat meer gescheiden. Het is altijd een boeiende ervaring om te zien wat er met onze muziek gebeurt’, zegt Rudolf, ‘want na mezelf, Nathalie en de band is het aan hen om er een eigen interpretatie aan te geven’.