In première: Bianca Steck kijkt naar de wolken en ontdekt ‘Dragon’s Eyes’
De folkpopartiest Bianca Steck omschrijft haar debuutalbum The Joy of Coincidences als ‘een ideaal album om te luisteren terwijl je door de stad wandelt’. Toch koos ze niet haar thuisstad Brussel als decor van haar nieuwe videoclip, maar de White Cliffs of Dover.
In Brussel worden meer dan honderd verschillende talen gesproken. Onze hoofdstad biedt een thuis aan mensen van over de hele wereld. Een van hen is de folkpopartiest Bianca Steck, een Spaanse architect die voor een project een maand naar Brussel moest, maar ondertussen al meer dan twee jaar is blijven plakken. ‘Ik ben iemand die heel erg open staat voor waar het leven me heen brengt. Daarnaast was ik ook een album aan het schrijven, dus het was sowieso handig om eventjes op één plaats te blijven.’
Van de stad naar de natuur
Steck heeft het over haar debuutalbum, The Joy of Coincidences. Zelf beschrijft ze het als een album dat geïnspireerd is door de vele uren die ze in haar stadsappartement doorbracht en door de conversaties die ze in cafés opving. ‘Een ideaal album om te luisteren terwijl je door de stad wandelt.’ Met de titel, te vertalen als ‘de vreugde van toevalligheden’, probeert ze voor wat lichtheden te zorgen. ‘We leven in zulke onzekere tijden, waarin je van de ene existentiële crisis in de andere tuimelt. Toevalligheden kunnen die zwaarte eventjes onderbreken. Wanneer je een onverwacht voorwerp tegenkomt, of een bekende tegen het lijf loopt, wordt het leven eventjes luchtiger.’
Naar aanloop van het album brengt Bianca Steck vandaag de video voor de single Dragon’s Eyes uit. Daar zijn geen stadsbeelden in te zien, maar de beroemde White Cliffs of Dover. ‘Net omdat ik een stadsmens ben, voel ik soms de nood om in de natuur te ontsnappen,’ licht de artiest toe. ‘De kliffen van Dover waren een perfecte locatie. Enerzijds is het een heel intimiderende plaats, omdat de natuur er zo ruig en uitgestrekt is. Maar net daarom voelde ik me er ook heel kalm. Soms is het goed om je eens klein te voelen.’
Schemerzones
Een goede plaats om te mijmeren, en dus een ideale locatie om de video voor Dragon’s Eyes te filmen. Dat is immers waar het nummer over gaat. In de tekst roept de artiest een herinnering op aan een persoon die haar met nieuwe ogen naar de natuur leerde kijken. Het gaat echter om een vluchtige herinnering: ‘Frame this moment for when it’s over.’ ‘Ik wilde de schoonheid vangen van momenten die voorbij zijn.’
In de videoclip (geregisseerd door Romain Szulawski met Jakub Stoszek als DOP) krijgt dat gevoel vorm door middel van een droom. We zien Steck in haar slaap een mysterieuze persoon ontmoeten, die weer verdwijnt wanneer ze wakker wordt. Vervolgens gaat ze aan een tafeltje zitten om de landschappen uit haar droomwereld na te tekenen, in de hoop zich zo te herinneren wie ze in haar slaap ontmoet heeft. ‘Er is iets aan dromen of herinneringen dat ik heel interessant vind. Soms is er een vage lijn tussen wat wel en niet gebeurd is. In dit nummer zing ik over die grijze zone tussen die twee ideeën.’
Samen met de geheimzinnige figuur uit haar droom kijkt Bianca Steck naar de wolken. Op een bepaald moment zegt hij dat hij er ‘drakenogen’ in ziet die beginnen te huilen wanneer het regent, een metafoor die uiteindelijk de songtitel werd. ‘Wanneer je met iemand naar de wolken kijkt, zie je vaak vormen die iemand anders niet ziet. Ook daar zit je met een soort schemerzone: twee mensen die naar hetzelfde kijken, kunnen dat toch op twee verschillende manieren interpreteren.’
Vriendschappelijke samenwerking
Iemand waar Steck alvast wel op eenzelfde lijn mee zit, is de Poolse pianist en zangeres Hania Rani. Steck had Rani al op meerdere tours vergezeld, waardoor er een hechte vriendschap was ontstaan. Tijdens het opnemen van Dragon’s Eyes hoefde Steck dan ook geen twee keer nadenken om de hulp van haar Poolse vriendin in te schakelen. ‘Oorspronkelijk had ik het nummer op gitaar en harp geschreven, maar ik wilde het naar een hoger niveau tillen. Hania heeft Dragon’s Eyes veel krachtiger gemaakt, waardoor het nu een veel innemendere song is geworden. Ik denk niet dat iemand anders voor hetzelfde effect had kunnen zorgen. Ik bewonder haar als artiest, maar ook gewoon als mens, wat volgens mij belangrijk is wanneer je met iemand samenwerkt.
Hoe die samenwerking precies is uitgepakt, kan je hieronder beluisteren. Of je daarbij naar de videoclip of naar de wolken kijkt, mag je zelf beslissen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier