‘Ik leef om snelle shit te spelen’: virtuoos Louis Cole maakt zich op voor Jazz Middelheim

Virtuoze muzikant en viraal fenomeen: Louis Cole weet de twee perfect met elkaar te verzoenen. Solo, meestal, of met een bigband, zoals hij naar Jazz Middelheim komt afgezakt. Al is dat uitzonderlijk. ‘Ik verlaat mijn huis enkel om elders muziek te spelen.’

Of we Louis Cole om negen uur ’s ochtends willen bellen? Oké dan. Middernacht in zijn thuisstad Los Angeles, dus. Multi-instrumentalist en jazz-funk-popmaestro Cole is blijkbaar een professionele nachtraaf. ‘Dit uur komt ongeveer overeen met lunchtijd voor mij’, klinkt het opgewekt. ‘Ik werk nog steeds het liefst thuis, in mijn garage of mijn slaapkamer, en na middernacht beginnen mijn creatieve sappen pas echt goed te stromen, wanneer de telefoon en het internet zwijgen. Wanneer niemand iets verwacht of over je schouder meekijkt, dan komen de beste ideeën opborrelen.’

Cole licht zijn nachtelijke bezigheden toe op Weird Part of the Night, de openingstrack van zijn derde, vorig jaar verschenen album Time: ‘Between 3 and 6 when my big ideas hit/ Green freeways, green freeways, driving fast, at last/ It’s hard to be fake with nobody else awake/ I can live how I live, baby, hanging hard, working hard’. Hard werken, voor Cole betekent dat drummen, zingen, producen en performen. Hij is een manusje-van-alles dat op zijn platen alle touwtjes zelf in handen houdt. ‘Eerlijk: veel kom ik niet buiten. Ik moet er regelmatig op letten dat ik voldoende zon zie. En ja, dat klinkt waarschijnlijk vreemd, omdat LA het perfecte klimaat heeft. (lacht) Ik werk gewoon graag hard, weet je wel? Voor sommige mensen ben ik misschien nog steeds ’that drummer guy’, maar ik beschouw mezelf vooral als een songschrijver, dat is mijn grootste passie. En muziek maken, songs schrijven, dat doe je niet terwijl je op restaurant sushi zit te eten of rondhangt op het strand. Ik verlaat mijn huis alleen maar om élders muziek te spelen. Het voordeel: zelfs in LA sta ik nooit in de file.’

Tijdens een van die activiteiten buitenhuis – een zevental jaar geleden, schat Cole – ontmoet hij voor het eerst Stephen Bruner, beter bekend als Thundercat. ‘We waren allebei uitgenodigd om een show te spelen met een gemeenschappelijke vriend, de pianist Austin Peralta. Het klikte meteen, en nadat Austin niet veel later onverwacht overleed zijn we erg goede vrienden geworden’. Het is Thundercat die Cole binnenloodst bij Brainfeeder, het label van Flying Lotus waar er altijd een stoel vrij is voor creatieve vrijbuiters die de grenzen van jazz, funk en pop aftasten. Op Thundercats album Drunk, in 2017 onze plaat van het jaar, schrijft hij mee aan twee tracks, waaronder de dartele zomersingle Bus in These Streets. In ruil leende Bruner zijn stem aan een van de songs op Time, Tunnels in the Air.

‘Stephen en Flying Lotus zijn enorm sterke persoonlijkheden met een uitgesproken muzikale stem. Vanaf de zijlijn hebben ze een gigantische impact. Zo is het tegenwoordig, mede dankzij hen, weer oké om veel noten te spelen. Té veel noten, snel en ingewikkeld. And I live for playing fast shit(lacht) Een van mijn lievelingsdrummers is Jack DeJohnette, die eind jaren zestig Tony Williams verving in de band van Miles Davis. Diens liveplaat Miles Davis at Fillmore is een van mijn favoriete albums, maar veel bijval kreeg ik daar lange tijd niet voor. Te raar, te moeilijk, vond iedereen. Maar nú snappen ze het wel, deels doordat mensen als Flying Lotus en Thundercat er een andere context voor hebben gecreëerd. Niet langer ‘ingewikkeld’ maar ‘hip’, zowaar! Ik kan er alleen maar dankbaar om zijn.’ (grijnst)

Louis Cole is niet alleen een virtuoos op drums, gitaar en toetsen, hij springt ook behendig om met het internet. Twee jaar geleden zette hij Bank Account online, een filmpje dat tot zijn eigen verbazing viraal ging: ‘Het was een onnozel liedje, opgenomen bij me thuis, bedoeld om mijn vooruitgang op de keyboards te laten zien. En toen ging het de wereld rond. Björk heeft het zelfs gedeeld! En Anthony Kiedis van de Red Hot Chili Peppers, die me nadien uitnodigde in hun voorprogramma. Compleet absurd.’

In een ander filmpje stouwt Cole zijn hele huis vol met muzikanten voor een liveversie van de single Thinking. ‘Ik kreeg het idee toen een vriend me vroeg om iets te doen tijdens een houseparty die hij gaf. Ik trommelde toen zo veel mogelijk vrienden op, liet hen de arrangementen instuderen en vulde vervolgens het hele huis met muzikanten, van de trappen en de badkamer tot het toilet toe. (lacht) Achteraf was iedereen zó enthousiast dat ik besloot om het idee van een bigband verder uit te werken en ermee op tournee te gaan. Elf man in totaal breng ik mee.’