Hoe Belgische ambient en new wave een nieuw leven krijgt in het buitenland

Met zijn label Stroom schenkt Ziggy Devriendt, alias dj Nosedrip, obscure Belgische ambient, trance en new wave een internationale release.

Amateurisme

Ziggy Devriendt: Een zekere vorm van amateurisme is wat alle releases op Stroom verbindt. Meestal zijn het ook mensen die geen last hebben van een groot ego. Iemand als Axel Libeert van Pablo’s Eye, van wie we een trilogie re-issues hebben uitgebracht, had een veel groter verhaal kunnen schrijven – hij had er de contacten voor – maar commercieel succes stond niet bovenaan op zijn agenda. Dat is een vorm van eerlijkheid, deels misschien naïviteit, die mij erg aanspreekt. Pure expressie, zonder stil te staan bij verkooppotentieel.

Muziek is al te vaak een verhaal van winnaars, maar achter elke winnaar staan duizenden interessante underdogs. Hun verhaal wordt minder of helemaal niet verteld. Stroom is deels als reactie daarop ontstaan. Dat het zoals gezegd veelal mensen zijn wier ego onder minder druk staat, maakt hen misschien normaler maar ook aangenamer. Het is volgens mij geen toeval dat zoveel supersterren in allerlei pijnlijke schandalen verwikkeld raken.

Omgekeerd exotisme

Devriendt: Vorig jaar werd ik gecontacteerd door Radio 1 nadat de Amerikaanse gezaghebbende blog Pitchfork een heel lovende review aan Pablo’s Eye had gewijd. Dat gesprek ging niet over de muziek maar voornamelijk over hoe het voelde om met je label op de radar van Pitchfork te staan. Vreemd. Wat weerhoudt Radio 1 ervan om Pablo’s Eye – een Brussels project op een Belgisch label – zélf onder de aandacht te brengen? Zij staan er het dichtst bij, en het is heus niet zo dat wij Pitchfork met mails of zo bestoken. Ik doe het niet voor de goede reviews, maar wanneer een plaat door onze release een nieuw leven begint te leiden, dát doet deugd.

Het is wel zo dat we ons met Stroom niet specifiek op de Belgische markt richten, integendeel zelfs. Ik haal muziek uit de Belgische vijver en smijt ze in internationale wateren. Het is net die aanpak die zijn vruchten afwerpt en van Stroom een succes maakt: onze releases worden meer gekocht in New York en Londen dan in Brussel. Deels het gevolg van een soort omgekeerd exotisme, vermoed ik.

Obscuur

Devriendt: Dat Stroom zich vooral richt op obscure muziek, klopt mijns inziens niet. Obscure muziek, wat is dat? Is Frank Zappa obscuur? Zijn platen werden en worden massaal gekocht. Akkoord, de mensen achter de muziek die we uitbrengen, zijn tamelijk onbekend, en in die zin obscure artiesten, maar ze maken geen muziek die opzettelijk onbeluisterbaar is, hè.

Het is een kwestie van framing. Neem nu Amenra. Zij verkopen wereldwijd veel meer platen dan Bazart. Wie van de twee is dan de obscure groep? Net als Amenra bedienen we misschien wel een niche, maar wanneer onze releases telkens weer uitverkopen – we laten ze gemiddeld op 800 exemplaren persen – beschouw ik dat als een succes. Binnen ons segment zijn er weinig Belgische labels die zulke cijfers kunnen voorleggen. Dat we tegelijk aantonen dat België een heel interessant muziekland is, is mooi meegenomen.

Jan zonder Vrees

Devriendt: Voor onze volgende release werken we samen met Crammed Discs, net als Stroom een Belgisch label dat van bij het begin geen zak om de Belgische markt gaf. Het is internationaal, of het is niet, die filosofie. Hun platen vind je dan ook overal ter wereld.

De eerste plaat op Stroom was er een van Alain Pierre, die de muziek maakte voor de animatiefilm Jan zonder Vrees. Die film staat bij een hele generatie in het collectieve geheugen gegrift, maar niemand had er ooit aan gedacht de soundtrack uit te brengen. Alain heeft naast Jan zonder Vrees nog zo veel andere belangrijke dingen gedaan, maar geen kat die hem kende. Dat we hem via die soundtrack voor een deel in ere hebben hersteld, was voor mij erg belangrijk.

De samenwerking met Crammed draait om Benjamin Lew, die in de vroege jaren tachtig in dezelfde vruchtbare Brusselse scene als Tuxedomoon en Minimal Compact rondhing. Opnieuw zo’n zelfverklaarde amateur die tussen de plooien van de geschiedenis is gevallen. Zelfs voor veel kenners is hij een nobele onbekende. Een obscuur figuur, jawel, maar wel muziek die iedereen kan en moet beluisteren.