Gotu Jim, de voormalige ster van menig studentenfeestje in Nederland, trad voor het eerst solo op in België en bewees daarmee dat zijn sprankelende poprap ook een melancholisch kantje heeft.
‘Ik word wakker, heb weer kankerveel geblowd.’ De tekst van Tweede Klas Shit, het eerste nummer waarmee Gotu Jim bekendheid begon te krijgen, schetste meteen een zeker beeld van de jonge rapper. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de Amsterdamse rapper oorspronkelijk vooral op studentenfeestjes optrad. Al hoorden sommige belangrijke oren in de Nederlandse hiphopscene er meteen meer potentieel in. Zo rekruteerden Pepijn Lanen (beter bekend als Faberyayo) en Abel van Gijlswijk (frontman van Hang Youth) Gotu Jim om als allereerste artiest iets uit te brengen op hun nieuwe label Burning Fik.
Ondertussen zijn we een paar jaar later en lijkt Gotu Jim de studentenfeestjes ontgroeid te zijn. Niet dat er op zijn nieuwe album Niet Geslapen Wel Gedoucht geen verwijzingen naar drugs meer staan. Integendeel, de Amsterdammer lijkt van wiet overgeschakeld te zijn op ketamine en MDMA. Maar waar de vibe vroeger speels en zorgeloos was, sluipt er nu een zekere melancholie in zijn teksten. Zo rapt hij ‘hoe komt het dat ik nooit tevreden ben, terwijl ik eigenlijk alles heb’ op Honderd Duizend Rondjes. Zijn druggebruik lijkt dit keer een toevluchtsoord om een zekere leegte in zijn leven op te vullen. Al blijven zijn nummers gewoon sprankelende poprapsnoepjes, met springerige beats en aanstekelijke autotune, waardoor het geheel te dansbaar blijft om deprimerend te worden. Wij waren alvast erg benieuwd hoe dat zou uitpakken in Trix, waar Gotu Jim zijn eerste soloshow op Belgische bodem speelde.
Van Spinvis naar hyperpop
Het optreden begon op dezelfde manier als het album Niet Geslapen Wel Gedoucht: met Wannsee, een ingetogen track die klinkt als Spinvis na een wilde feestavond. Meteen daarna moest de melancholie evenwel weer opzij schuiven voor de opgeblazen bassen van Me Dealer Heet Mark, waarmee het contrast tussen het nieuwe en het oudere materiaal meteen in de verf werd gezet. De recente nummers zijn een hoop beter uitgewerkt. ‘Hoezo ga ik altijd te ver?’ zong de rapper vervolgens op AcidTab, waarmee hij weer uit zijn nieuwe boreling putte en de kwaliteit van de muziek weer de hoogte in schoot. Op dit nummer laat Gotu Jim zich van zijn beste kant zien: kleurrijke poprap met een bitterzoet randje.
De zin hierboven is wat we zouden antwoorden als je zou vragen om ‘de typische Gotu Jim-sound’ te omschrijven, maar eigenlijk bestaat die niet. In trix bewees de jonge Amsterdammer dat hij uit heel wat stilistische vaatjes durft te tappen. Zo knipoogde de beat van Regen naar drum-‘n-bass, terwijl we in Geekin de schuifelende ritmes van garage te horen kregen. Het feestnummer Bonky klonk dan weer als acid die in een sjofele Berlijnse club niet zou misstaan. Oeh was aanstekelijke hyperpop, Ketaverse een scheve rocksong en op het zachte Stiekem Wil Ik DJ zijn liet Gotu Jim horen dat er ondanks alles toch een onironische romanticus in hem schuilt.
Afterparty
Veel verschillende invloeden, maar Gotu Jim wist alles tot een coherent geheel te kneden. Hoewel de rapper zijn muzikale inspiratie op veel verschillende plaatsen haalt, weet hij elk nummer dezelfde sfeer te geven: dat van de afterparty na een feestje, wanneer je nog niet nuchter bent en nog in het enthousiasme van het moment hangt, maar wel begint te beseffen dat de kater morgen zal toeslaan en je in een gat zal vallen wanneer je weer op je eentje bent. Of om de man zelf te citeren uit het toepasselijk getitelde After: ‘Weggaan op een after, dat is nooit een slecht idee. En toch wil ik telkens blijven, anders voel ik me alleen.’
Al schetsen we nu misschien een iets te deprimerend beeld van Gotu Jims performance. Ondanks de mistroostige ondertonen, bouwde hij vooral een goed feestje vol sympathieke, aanstekelijke cloudrap-bangers. Wanneer een nummer als Emma eerst als een liefdesliedje klinkt, tot je beseft dat het niet over een meisje maar over MDMA gaat, dan kun je daar de tristesse van inzien, maar je kan ook gewoon dansen op de springerige beat. De afterparty hebben we overgeslagen, maar we zien hem graag een volgende keer naar België komen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier