Glints en Faisal maakten een plaat: ‘Wij zijn zó anders, en toch hebben we onze dynamiek gevonden’

Recht uit de koeltoog van het rapperscollectief Abbatoir Anvers: Glintsal Vol. 1. Jan Maarschalk Lemmens aka Glints en Faisal Chatar serveren vanuit hun hiphoplaboratorium acht aanstekelijke tracks, verpakt in 140 gram vers vinyl. ‘We maken iets wat we zelf nice vinden en hopen dat het resoneert.’

Glints (zanger, rapper) en Faisal (dj, producer) zijn al jaren muzikale bloedbroeders. Ze bundelen nu hun krachten op Glintsal Vol. 1. Het is een album vol aanstekelijke en sprankelende songs waarin echo’s klinken van Daft Punk, Anderson .Paak, The Streets en The Beatles. In ons gesprek vullen de twee elkaars zinnen aan alsof ze al jaren getrouwd zijn. Voor de gelegenheid schuift ook beeldend kunstenaar Iljen Put aan. Hij is de man achter het fraaie artwork van de picture disc-versie van het vinylalbum, de singles en de bijbehorende manga-comic.

Acht tracks. Is dat, in tijden van overvloed, kwaliteit boven kwantiteit?

Faisal Chatar: Acht tracks is behapbaar. All killer, no filler. (lacht)

Jan Maarschalk Lemmens: (onderbreekt) We hebben er echt veel filler afgeknald.

Chatar: Fillers vond ik het niet, want het waren sterke nummers. Maar ze pasten gewoon niet in het geheel. En fysiek pasten ze niet op de plaat. Je hebt maar een A-zijde en B-zijde.

Is die fysieke release in digitale tijden voor jullie belangrijk?

Chatar: Superbelangrijk. Omdat er een heel grafisch universum rondhangt. Kijk, ik heb net de testpersing van de lp ontvangen. Die is nog zonder artwork.

Lemmens: De white label! Die moet je goed bijhouden, da’s geld waard. (lacht)

Chatar: We hebben niet alleen een ‘gewone’ vinyl. We hebben ook een vinyl picture disc. En we zijn bezig met figurines, actiefiguurtjes van onszelf, waar je daar (wijst naar de kast) de ongeschilderde testversies van ziet. Die gaan we verkopen op shows. Dus we zijn echt een heel fysiek universum aan het creëren.
lljen Put: En er verschijnt een kleine manga-comic die ik getekend heb. Het is niet echt een afgerond verhaal, maar een soort Volume 1, zoals het album. Het is een story die niet parallel loopt met de muziek, maar er iets anders over wil zeggen. Misschien staat de comic wel wat haaks op het gevoel van het album. De songs zijn heel happy en catchy, de manga is meer dystopisch. Ik vond het interessant om met die contrasterende gevoelens te spelen.

Lemmens: Je kan het misschien nog het best vergelijken met die animatiefilm bij Discovery van Daft Punk.
Put: Interstella 5555 bedoel je. Die film was voor mij een revelatie over hoe muziek en animatie mooi kunnen samenkomen en iets nieuws creëren. Als je enkel Discovery beluistert, kan die plaat wat koud aanvoelen. Maar met die animatie erbij krijgen de songs een heel andere vibe. Ook Gorillaz is grafisch een invloed geweest, net als Otomo Katsuhiro, de tekenaar van Akira.

Zijn jullie tevreden met jullie grafische evenbeeld?

Lemmens: Zeer tevreden! Die kaaklijn, man! En ik vind dat mijn snor er fantastisch uitziet. Ik lijk wel een kolonel. (lacht)

Chatar: De persoonlijkheid shows. (lacht) Nu ik eraan denk: we hadden eigenlijk een muziekchip in de comic moeten steken, zoals een muzikale wenskaart.

Lemmens: Dat is een keigoed idee! Misschien moeten we zo’n kaartje maken om op te sturen als de plaat uit is.

Chatar: Schrik dus niet als er straks een ansichtkaart met de muziek van Glintsal in je bus belandt. Kijk, nu ben je getuige van onze brainstorms. (lacht)

Jullie maken al lang muziek, solo en samen, in het collectief Abbatoir Anvers. Wat heeft tot deze spin-off geleid?

Lemmens: De kiem is eigenlijk gelegd in de coronajaren. We woonden samen en zaten in quarantaine. Spelenderwijs zijn we beginnen te experimenteren in de studio van Yello (rapper en producer Yong Yello, nvdr.) en na een dag hadden we al drie songs.

Chatar: Soms schreef hij sneller dan ik een beat kon maken, en soms maakte ik een beat sneller dan hij lyrics kon schrijven.

Lemmens: Normaal werk ik met een heel goede voorbereiding en ken ik op voorhand de songstructuur, het refrein en de harmonieën. Dan stap ik naar iemand als Yello om de rest uit te werken. Glintsal is het tegenovergestelde: spontaan, los, geïmproviseerd. Dat is een aanpassing voor mij, maar ook iets wat ik naar op zoek was.

Chatar: Er is niet veel veranderd aan de originele demo’s. Sommige songs zijn exact hoe ze die dag in de studio gemaakt zijn.

Lemmens: Ook de teksten. Als Glints ga ik meer voor de grotere thema’s. Wat is het verhaal en hoe past de puzzel? Maar nu? Ik kan dat proberen met Faisal, maar dat gaat toch niet lukken. Ik moest gewoon volgen, en meegaan in zijn energie. Waardoor het heel ‘hier en nu’ is geworden, met dagdagelijkse thema’s. Dat is ook iets wat mij bijvoorbeeld altijd in The Streets heeft aangesproken. Dat heel concrete, uit het dagelijks leven gegrepen vignet. Mocht je naar een referentietrack vragen, zou ik Ooh Little Mama noemen. Die song begint heel catchy en springerig. Je hoort dat wij als twee orkanen in die studio rondlopen. Dan krijg je ineens een break naar een soort weirde synth–melodie, midden in het refrein. Het klopt niet en toch klopt het wel. Dat is voor mij ‘the right amount of not giving a fuck’.

Jullie boezemvriend Yong Yello heeft ook een rol gespeeld.

Chatar: Yello is de executive producer van het album. Ik heb nooit begrepen wat dat betekende, maar nu snap ik het.

Lemmens: Wanneer Faisal niet meer wilde of geen zin had, heb ik Yello erbij gehaald.

Chatar: Ik heb gewoon vaak geen zin om kleine dingetjes af te werken. Prutswerk, engineering. Daar is Yello heel erg goed in.

Lemmens: Als een stem nog een klein beetje sparkle moet hebben, dan is het Yello die daarvoor zorgt. Dat doet Faisal niet. Hij is een muzikale Jackson Pollock. Maar zelf vernissen doet hij niet.

Wat maakt van jullie dan de ideale sparringpartners?

Chatar: Jan is mijn motor. Hij zet me aan het werk. Trouwens, bij iedereen in wiens leven Jan een rol speelt, is hij de motor. (lacht)

Lemmens: Wij zijn zó anders, en toch hebben we op een of andere manier onze dynamiek gevonden. Met alle troeven en gebreken. Ik weet dat ik soms te pushy kan zijn, dat het allemaal te hard vooruit moet gaan. En ik weet dat Faisal soms een week zijn telefoon niet oppakt, maar ik accepteer dat. Er is enorm veel wederzijds respect tussen ons.

Hebben jullie op voorhand ambities uitgesproken rond Glintsal?

Chatar: Weet je wat ik heel nice zou vinden? Als mensen naar mij komen en zeggen: ‘Dit is heel uniek. Ik wist niet dat dit in België kon.’ Dat was mijn gevoel tijdens het maken van de songs. Ik zat in de studio en dacht: ‘Wow, dit is zo speciaal!’ Een samenwerking tussen twee Belgische artiesten die heel verschillende invalshoeken en stijlen hebben. Nu goed, Tom Barman en C.J. Bolland hebben dat ook gedaan, met Magnus. Wij zijn dan misschien de 2024-versie.

Glintsal Vol. 1 verschijnt bij het toonaangevende hiphoplabel TopNotch. Schept dat verwachtingen?

Lemmens: Nee, Faisal zat al bij TopNotch, waardoor het gewoon een voldongen feit was. Toch?
Chatar: Ja, dat is de waarheid. Ik zit er al een paar jaar. En ik heb nog nooit iets gereleased. Ik bleef maar gebruikmaken van TopNotch-money om studio’s te boeken, dus op den duur moest ik wel iets afleveren. En dan kwam Glintsal op de radar en ja, toen klopte alles ineens. Bij TopNotch zijn ze ook heel enthousiast, ze snappen de muziek.

Is er in België plaats voor Glintsal?

Chatar: Ik heb soms het gevoel dat dit té uniek is voor wat er nu in België naar voren geschoven wordt.
Lemmens: Fuck dat. Ik denk dat eigenlijk niet. Een song als Get U What U Want is echt popmuziek. Dat kan zelfs op Qmusic.

Zouden jullie juichen als Glintsal Vol. 1 een commercieel popsucces wordt?

Chatar: Dat is altijd de bedoeling.

Lemmens: Tuurlijk! Wat mij stoort, is dat alles altijd zo afgebakend is. Studio Brussel en Radio 1 draaien onze muziek. Super! Maar wat doet Qmusic? En wat doet MNM? Waarom kan dat niet? Als je naar de songs luistert passen die perfect op de ‘commerciële radio’. Het zijn meestal factoren van buitenaf die bepalen waar iets gedraaid wordt. Wat bullshit is. Ik denk dat de bomma ‘Get U What U Want’ ook goed kan vinden.

Chatar: Als maker wil je dat zo veel mogelijk mensen de kans krijgen om je muziek goed te vinden of niet. Maar ze moeten er wel eerst een keertje aan blootgesteld worden.
Lemmens: We maken geen muziek om commercieel succes te hebben, hè. We maken iets wat we zelf nice vinden en we hopen dat het resoneert. En ofwel is dat zo, ofwel niet. Ik weet alleszins dat ik van Glintsal Vol. 1 nooit spijt zal hebben.

Wie Vol. 1 zegt, denkt automatisch aan Vol. 2.

Lemmens: We gaan Vol. 2 sowieso maken. Of het zal verschijnen, hangt van jullie af.

Chatar: Er liggen eigenlijk al massa’s tracks klaar die op Vol. 2 zouden kunnen staan. En een hoop featurings die we nu in een lade hebben gestoken omdat Vol. 1 echt iets van ons twee is. Er is zelfs al een titel: Skateboard Dracula.

Lemmens: Nee man, gewoon Volume 2.

Chatar: Volume 2, en dan tussen haakjes Skateboard Dracula. Iedereen content! (lacht)