Van industriële metal tot rokerige jazz: zes tips voor We Are Open

Naar jaarlijkse gewoonte zet Trix jong Belgisch talent in de kijker tijdens het showcasefestival We Are Open. Zes redenen om af te zakken naar de koekenstad.

Baely

Dankzij het internet is het makkelijker dan ooit geworden om je niet op één genre te richten, maar om naar alles te luisteren. Kijk bijvoorbeeld naar Billy Andriessens. Vorig jaar was hij nog finalist in De Nieuwe Lichting als gitarist van de punkband Dammit. Met zijn soloproject Baely laat Andriessens een heel ander geluid horen. Geen rammelende gitaarmuziek, maar kleurrijke, maximalistische electronica die naar artiesten als Sophie, Skrillex en Rustie knipoogt, maar die even goed samples van Bulgaarse koorzangen bevat. Live kruipt het gitaristenbloed evenwel waar het niet gaan kan. Baely kiest er tijdens zijn optredens niet voor om zich achter de synthesizers te verstoppen, maar voegt een extra lawaailaag toe met zijn gitaar. Eén ding is zeker: het wordt luid.

Bloed

Amenra, Raketkanon, Aborted, Stake, Brutus… Het is al lang geen geheim meer dat we in België graag een potje herrie maken. Daarom hoeft het niet te verbazen dat Bloed – het project van broers en zus Toon, Tuur en Fieke Soete – in 2023 een van de winnaars van de muziekwedstrijd Sound Track werd. Toegankelijk voor een breed publiek kun je hun geluid nochtans niet noemen. Hun industriële metal, een combinatie van beukende synthesizers, knarsende gitaren en een vleugje hiphop, doet nog het meest denken aan de landgenoten van Doodseskader. Bloed is een band voor mensen die hun muziek graag donker, hard en een tikje verontrustend hebben. Al heeft de familie Soete duidelijk ook gevoel voor humor: songtitels als Druk en Neus worden een pak grappiger wanneer je er de artiestennaam Bloed voor zet.

Sky H1 x Mika Oki

Iedereen met een neus voor elektronische muziek en de vinger aan de pols van de underground, weet al enkele jaren dat Sky H1 een van onze interessantste artiesten is. Haar klankenpalet verwijst regelmatig naar trance en andere ravegenres, maar wordt net ingezet om je tot rust te brengen. Sky H1 specialiseert zich immers in bloedmooie composities, haar melodieën en beats sporen je aan om te dromen in plaats van te dansen. Om je fantasie een handje te helpen, slaat de producer live de handen in elkaar met visueel artiest Mika Oki. Zij liet zich inspireren door Sky H1’s track Elysium om de installatie Parhélion te bouwen. Met behulp van licht, projecties, rook en schaduwen probeert Mika Oki het optische fenomeen van de ‘dubbele zon’ na te bootsen om zo de feeërieke klankenwereld van Sky H1 extra aanlokkelijk te maken.

Gone Icon

Sommige liedjes raken je omdat ze met kleurrijke melodieën en aanstekelijke ritmes een concreet gevoel opwekken. Andere omdat ze iets ongrijpbaars verklanken waar je zelf niet de juiste woorden of geluiden voor kende. De ingetogen ‘club ballads’ van Gone Icon vallen duidelijk in die tweede categorie. Soms worden zijn nummers ondersteund door een elektronische beat, maar de rest van zijn muziek klinkt als een spookachtig fragment dat uit de nevelen opdoemt en even snel weer verdwijnt, waardoor je bijna niet zeker bent of je je die muziek ingebeeld hebt of niet. Maar de herinnering aan Gone Icons breekbare stem en diens emotionele impact zal te concreet zijn om daar echt aan te twijfelen.

Abel Ghekiere

Voor het verdwijnt, en daarna is niet alleen een treffende titel voor een album over verlies en rouw, het is ook een handige omschrijving van Abel Ghekieres muziek. De jonge muzikant brengt een minimalistische mix van jazz, folk en ambient die soms eerder klinkt als de nasluimerende herinnering aan een lied dan de eigenlijke song, een beetje zoals het werk van de Engelse ambientlegende The Caretaker. Het resultaat is een warme geluidswereld die niet alleen melancholisch is, maar ook troost biedt. Wel zijn we nog niet zeker hoeveel daarvan te merken zal zijn tijdens Ghekieres optreden op We Are Open. In februari brengt hij zijn nieuwe album In de verte, dit uitzicht uit dat naar eigen zeggen zachter en euforischer zal zijn. Al doet de lead single Dit uitzicht ook denken aan de donkere, rokerige ambient jazz van Bohren & der Club of Gore.

Catalina b2b Stella K

We Are Open gaat door tot in de vroege uurtjes, dus uiteraard mag er ook gefeest worden. Ook qua dj’s kiest het showcasefestival voluit voor onze tricolore, al wordt er soms toch een beetje naar het buitenland gekeken. Catalina en Stella K zijn allebei actief in Brussel, maar ze nemen invloeden mee uit de rest van Europa. Catalina is een Roemeense die van Londen naar Brussel verhuisde, wat nog steeds voetafdrukken nalaat in haar trackselectie, zoals in haar sets bij Kiosk Radio. Stella K, die regelmatig in de Brusselse Beursschouwburg te zien is, fladdert dan weer tussen onze hoofdstad en Parijs, waar ze eveneens een eigen radioshow heeft. Wanneer deze twee dj’s de decks delen, belooft het dus een mengelmoesje van Europese geluiden te worden. En geef toe: is er iets Belgischer dan dat?