Onze tips voor Les Nuits Botanique: doedelzakmetal, dissociatieve bass en post-whatever

Een greep uit de geluiden die u te horen krijgt op Les Nuits Botanique, het tiendaagse muziekfestival aan Brussels mooiste botanische tuin.

Poison Girl Friend (Zondag 25.05)

Een compilatie-cd van Japanse leftfieldpop uit de nineties, een knipoog van Yaeji en een handvol muzieknerds op YouTube: meer was er niet nodig om de Japanse Noriko Sekiguchi, ofwel Poison Girl Friend, te bombarderen tot dé cultartiest van het moment – dertig jaar na datum. Haar uitstekende ep Melting Moment – waarin ze invloeden uit haar jeugd in Frankrijk, Japan, Brazilië en het Londense nachtleven mixt tot vreemde, avant-gardetriphop – dateert van 1992, maar kan nu pas op de nodige erkenning en airplay rekenen. Voor fans van stijlvolle hotelkamers en melancholische nachtelijke taxiritten.

Liturgy (Donderdag 15.05)

Nieuw op Les Nuits dit jaar: Obsidian Dust, een eendaags metalfestival van Botanique en Metadrone, het team achter Desertfest in Antwerpen. Zijn zoal te gast: Zeal & Ardor, Pallbearer en onze tip Liturgy, tegelijk de meest én minst graag geziene gast op metalaffiches. Omdat hun platen begeleid worden door filosofische manifesten. Omdat ze met ‘transcendente black metal’ een eigen genre hebben uitgevonden voor hun muziek. En omdat ze al eens doedelzak spelen. Pretentieus volgens puristen, geniaal volgens de liefhebbers. Aan u de keus.

Azealia Banks (Dinsdag 20.05)

Een niet-exhaustieve lijst van redenen om dit optreden te skippen? Azealia Banks is een internettrol die werd beschuldigd van racisme en homofobie. Ze stemde voor Donald Trump in de (ijdele) hoop dat hij de verzendkosten voor haar beautymerk zou verlagen. En zelfs als u haar X-account negeert: haar recentste album dateert al van 2017. (We laten de ‘healing frequency music’ die ze eind april op X dropte even buiten beschouwing.) Toch wordt het eerste optreden van de 212-rapper in elf jaar tijd hoe dan ook een evenement – al is het maar omdat ze de enige artiest is die een volledige festivaldag aan haar gewijd krijgt.

Quiet Light (Zondag 25.05)

Als tienermeisje in Texas wilde Riya Mahesh maar twee dingen worden: prom queen en operazangeres. Enkel het eerste lukte. Op haar 24e zit Mahesh in haar derde jaar geneeskunde en ruilde ze Mozart in voor Joni Mitchell en Charli XCX. Niet dat dat haar slecht vergaat. Met Pure Hearts loste de singer-songwriter in januari haar vijfde album in twee jaar tijd, een bloedmooie ambient-folkplaat die moest aanvoelen als ‘metaforisch gespiesd worden door ijs’. Intussen mocht ze het publiek al doorklieven als voorprogramma van Hovvdy, Chanel Beads en Nilüfer Yanya. Volgende vrijwilligers: de vroege vogels aan Les Nuits’ kraaknieuwe Fountain Stage.

Aya x MFO (Vrijdag 23.05)

Als prille twintiger kreeg Aya Sinclair de keuze: in de kast blijven of de kerk verlaten. Ze koos het tweede, uitte zich als trans vrouw, verhuisde naar Manchester, ontdekte clubs, raakte verslaafd aan cocaïne en alcohol en kickte af. Haar veelgeprezen elpee Hexed!, die ze voorstelt op Les Nuits, vertolkt die desoriënterende tocht naar nuchterheid, dissociatieve paniekaanvallen incluis, in een mengelmoes van UK bass, industrial, metal, ambient en hardcore. Mag u verwachten: een intense ervaring, aangedikt met al even overweldigende visuals van MFO.

Bota by Night (Vrijdag 23.05)

Een ‘half etmaal van denken en dansen’, zo omschrijft Les Nuits hun achtste festivaldag, die opent met Jenny Hval en Alabaster DePlume en afsluit met de tegendraadse clubmuziek van het bekende feestconcept Bota by Night. In het Museum van Botanique headlinet Tygapaw, de Jamaicaanse producer die met hun label Fake Accent een platform biedt aan queer artiesten van kleur en zelf snoeiharde, door Detroit techno en dancehall geïnspireerde sets draait. In de Orangerie vindt u Toccororo, de Spaanse Latinx-koningin uit de kringen van Hudson Mohawke en Bambii. Smeer uw heupen in.

Moin (Zondag 25.05)

Nee, het is geen nalatigheid van de Botanique om de Londense gitaarband Moin te programmeren tussen de queer electroclash van Debasement en de avant-pop van Stereolab, en niet op de gitaardag met The Jesus Lizard, Soccer Mommy en Mclusky (18.05). Sinds Tom Halstead en Joe Andrews in 2021 hun gothic technoproject Raime verlieten om met drummer Valentina Magaletti het trio Moin te vormen, maken ze experimentele muziek die in de pers omschreven wordt als ‘post-whatever’: een geconstrueerd geluid dat zich ergens op het kruispunt van grunge, techno, postpunk en shoegaze bevindt, maar klinkt als iets waarover u achteraf allesbehalve ‘whatever’ zult zeggen.

Greentea Peng (Zaterdag 24.05)

‘I am not who I was yesterday’ declameert Greentea Peng op I Am Reborn, een punky track uit haar recent verschenen tweede album Tell Dem It’s Sunny. In 2022 beviel ze van een dochtertje, bij haar thuis, zonder pijnmedicatie. Een transitie waar een nieuwe Peng bijhoort: na de ‘hippy flower shit’ van debuutplaat Man Made, ruilt ze neosoul in voor een donkerder landschap, waar ook dubby bassen, lofi-hiphop en enkele gruizige gitaarriffs bloeien. Al is een zalvend zonnetje nooit veraf.