Ondertussen is Alex James ook kaasmaker, maar deze zomer staat hij als bassist van Blur nog eens op een Belgisch podium

Blur-bassist Alex James komt niet alleen naar België voor de Lokerse Feesten. Hij durft hier met het gezin ook al eens te komen tafelen en shoppen.

Met een nieuw album onder de arm – The Ballad of Darren, dat op 21 juli uitkomt – staat Blur voor het eerst in jaren nog eens op een Belgisch podium – de vorige keer was Rock Werchter 2013 – maar Alex James was veel recenter nog in het land. ‘Een paar weken geleden nog, met mijn familie. We hebben mosselen-friet gegeten in Zeebrugge. En daarna hebben we een pak kazen gekocht.’

James is naast bassist namelijk ook kaasmaker – een van zijn producten heet ‘Blue Monday’, naar zijn favoriete New Order-song. Hij kocht jaren geleden al een boerderij in de Cotswolds waar hij niet alleen zijn koeien- en geitenkazen produceert, maar eind augustus ook een jaarlijks familievriendelijk music & food-festival organiseert, The Big Feastival, waar je net zozeer Texas als Peppa Pig tegen het lijf kunt lopen. Deze zomer gaat hij wel eerst nog de hort op met zijn oude muzikale maten.

In november kondigden jullie een eerste concert in Wembley aan, daarna volgde een tournee. En uiteindelijk vonden jullie zelfs tijd om nog een nieuw album op te nemen.

Alex James: Toen we elkaar in december ontmoetten om over de shows te praten, stelde Damon voor: ‘Als we toch weer het podium op gaan, kunnen we misschien meteen ook wat nieuwe nummers maken, of zelfs een album?’ Je kunt nooit zeker zijn, maar telkens als we de studio in trokken, zijn daar leuke dingen uit gekomen. Nu ja, op een paar uitzonderingen na. (lacht) Deze keer is het allemaal heel snel gegaan. Op de eerste dag hadden we al de basis voor vier nummers gelegd. Uiteraard zijn er altijd één of twee tracks waarop je meer zit te wroeten, maar al bij al ging het zeer vlot. Toch vanuit mijn perspectief. Zangers of gitaristen moeten altijd wat meer ‘lijden’ in de studio. (glimlacht)

Waarom was dit het juiste moment om Blur weer tot leven te wekken?

James: We hebben allemaal onze eigen projecten. Het is nog steeds niet makkelijk om weer samen te komen. Sinds ik twintig jaar geleden getrouwd ben, hebben we niet zo veel shows meer gespeeld – hooguit een dertigtal. Maar we kunnen Blur nooit helemaal achter ons laten. De band heeft een groot deel van ons leven bepaald. Als we weer samenkomen, is er altijd een soort chemie. Natuurlijk hebben we ons in al die jaren ook aan elkaar geërgerd. Maar ik herinner me dat we tijdens onze allereerste repetitie samen al een nummer maakten dat we nog steeds spelen. Dat is toch bijzonder. En vandaag nemen diezelfde vier mensen nog steeds samen muziek op. Ik ben erg trots op deze plaat. Ze doet me denken aan Modern Life Is Rubbish (1993). Ze probeert niets te zijn. Het is gewoon wij vier die zich uitdrukken in muziek op de meest eerlijke en ontspannen manier mogelijk.

Damon Albarn noemt The Ballad of Darren een ‘after-shock-plaat’? Wat bedoelt hij daarmee?

James: Ik zou het niet weten…

Doelde hij niet op de pandemie? Hebben de lockdowns bijvoorbeeld dingen in perspectief gezet, zoals het belang van een band als Blur?

James: Ze hebben ons er duidelijk aan herinnerd hoe belangrijk muziek is, zeker als je zoiets meemaakt. Ik had net Chic geboekt voor The Big Feastival. Toen de manager van Nile Rodgers het contract kwam tekenen, bracht hij me een doos met alle vinylplaten van Chic. En toen kwam covid. Dat gaf me een jaar om me in de muziek van Nile Rodgers te verdiepen. Het was fantastisch.