Néé, het doet er niet toe op welke knoppen Caterina Barbieri drukt
Niet te missen: het concert van Caterina Barbieri op de openingsavond van Nuits Sonores. Minimalistische electronica is echt niet alleen iets voor synthnerds – in elk geval toch die van haar niet.
Bologna, vroege jaren 2000. Caterina Barbieri groeit op omringd door klassieke muziek. Op familiebijeenkomsten zingt haar grootmoeder, een amateur-operazangeres, Puccini en Rossini. Op het conservatorium, waar ze sinds haar veertiende klassieke gitaar studeert, oefent ze urenlang de suites en airs van Bach en John Dowland in – haar favoriete componisten. Die gecontroleerde en netjes gestructureerde wereld barst open wanneer ze voor het eerst naar noise- en metalshows gaat. ‘Mijn leven draaide om discipline’, vertelde ze daarover aan MixMag. ‘Toen ik naar concerten begon te gaan en in bands te spelen, voelde ik me bevrijd.’
Maar haar wereld ging pas écht open toen ze enkele jaren later tijdens haar studie elektroakoestische compositie op Erasmus naar Zweden ging. Aan het conservatorium van Stockholm ontdekte ze de Buchla, een van de eerste modulaire synthesizers (een oud type dat je met modules eindeloos kunt aanpassen en dat iets weg heeft van die gigantische vroege computers vol knoppen en draadjes). Ze werd aangetrokken door de enorme vrijheid en mogelijkheden van het instrument. ‘In de klassieke wereld is alles heel gestructureerd, ook op vlak van genderrollen. Die synths vormden een onontgonnen terrein waar ik kon zijn wie ik wilde zijn’, zei ze daarover aan Crack. Ze legde zich toe op zulke machines en bracht in 2014 haar eerste album Vertical uit, een reeks composities voor stem en Buchla Synthesizer 200 op de grens tussen drone, minimalistische electronica en techno.
Wees gerust: je hoeft de Buchla’s, Moogs en ARP’s niet uit elkaar te kunnen houden om het werk van Barbieri te appreciëren. Integendeel. Ze heeft een hekel aan synthnerds en hun ‘techniekenfetisj’. ‘Na elke show komen mannen me vragen: “Wat deed je precies in die ene passage? Hoe heb je die ene overgang gemaakt?” Weet ik veel. Het is geen algoritme. Het is net heel persoonlijk.’ Ze plaatst zich nadrukkelijk in de traditie van onder meer Laurie Spiegel en Éliane Radigue, electronicapioniers die muziek op een intuïtievere, spiritueler manier benaderden dan hun mannelijke tijdgenoten. ‘Ik zie muziek als een transformerende ervaring, een proces eerder dan een vorm’, legde Barbieri uit in Something Curated. ‘Het gaat over de veranderingen die we als luisteraars ondergaan, eerder dan over de veranderingen die het materiaal zelf ondergaat.’
Het resultaat is minimalistische electronica die steunt op herhaling, arpeggio’s en delay die ‘je in een staat van trance of hypnose kunnen brengen’. Het beste voorbeeld is Fantas Variations (2021), dat bestaat uit acht herwerkingen van het nummer Fantas – inclusief versies voor stem, saxofoon, een samenwerking met Kali Malone en een hardcorevariant. Maar ook haar net voor de zomer verschenen Myuthafoo heeft die gebroken akkoorden en loops die Barbieri’s werk zo bezwerend maken. Ze presenteert het album in Brussel op Nuits Sonores. Haar vaste videoartiest Ruben Spini en scenograaf Marcel Weber zullen alvast voor genoeg rook en visuals zorgen zodat je níét kunt zien op welke knoppen ze precies drukt, wat ze precies deed in die ene passage of hoe ze die ene overgang heeft gemaakt.
Caterina Barbieri
12.10, Bozar, Brussel Diezelfde avond speelt ook David August. Nuits sonores, 12-15.10 op verschillende locaties in Brussel, nuits-sonores.be
3x Nuits Sonores
Het Brusselse vooruitstrevende electronicafestival heeft nog meer te bieden.
C12: Friday (13.10, C12)
In C12, een club onder Brussel-Centraal, verstopt tussen een stripmuseum en een Van Gogh-expo, draaien op vrijdagavond Answer Code Request, een Berlijnse legende die bekendstaat om zijn technosets vol bass en breaks, en Skee Mask, een Duitse producer die in 2018 verraste met zijn album Compro en als dj – op Nuits Sonores speelt hij een dj-set – geroemd wordt om zijn unieke draaitechniek en mix van hiphop, techno en jungle. Brodinski en Slikback, respectievelijk een producer uit Kenia en een dj-producer-labelbaas uit Parijs, spelen een verrassende back-to-backset in navolging van Lossless (2022), hun ep vol dreigende en energieke bassmuziek, en ook succesvolle locals Emily Jeanne, Icedlattina en Ojoo nemen plaats achter de draaitafel.
A night with Haai (14.10, Bozar)
U kent Haai van Lights Out, haar dansvloerhit met Fred Again en Romy van The xx. Solo maakt de Australische producer trippy techno met zware bassen en een stevige toets psychedelica. Op de avond die ze in Bozar mag cureren, nodigt ze onder meer Vegyn uit, een Britse producer bekend van zijn werk met Frank Ocean, de prijzenwinnende Londense dj Josey Rebelle en de Limburgse multi-instrumentalist Dienne. Maar de grootste naam die nacht is ongetwijfeld Boys Noize, de Berlijnse producer die door Rolling Stone werd uitgeroepen tot een van de beste tien dj’s ter wereld, een band vormt met Skrillex en al remixes maakte voor Daft Punk en Depeche Mode. Al plannen? Een dag eerder, op 13.10, cureert ook Detroit-technoboegbeeld Richie Hawtin een avond in Bozar.
Pan15 (14.10, Reset)
Pan, het Berlijnse avant-gardelabel van Bill Kouligas dat muzikanten als Arca, Yves Tumor en Eartheater voortbracht, viert zijn vijftiende verjaardag en neemt voor de gelegenheid de Brusselse club Reset over. Mogen (onder meer) de kaarsjes uitblazen: Puce Mary, een industrial-noiseartiest uit de punkscene van Kopenhagen, Amnesia Scanner, een Fins deconstructed-clubduo dat naam maakte met heftige sets vol rook en stroboscopen maar het nu naar eigen zeggen ‘iets menselijker’ aanpakt, Liyo, de Brusselse dj achter de populaire Heartbroken-feestjes, en uiteraard Kouligas zelf.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier