Alweer stond Joost Klein op het hoofdpodium van Pukkelpop. Alweer was het een knotsgek feestje vol gabberbeats, gekke rijmelarijtjes en een reeks special guests. Alweer hebben we ons uitstekend geamuseerd.
Aan het rijtje ‘peper & zout’, ‘België & regen’ en ‘Frank & Simonneke’ mogen we stilaan ‘Joost & de main stage van Pukkelpop’ toevoegen. Het was immers de derde keer op rij dat de Nederlandse internetrapper het grootste podium in Kiewit mocht komen afbreken.
Op voorhand vroegen wij ons alvast af in welke mate deze show zou verschillen met de vorige die we Joost Klein al zagen geven. In het begin wist hij ons alvast te verrassen. Producer Tantu Beats verscheen op het podium en zette een soort plechtige misviering in, waarop Joost en enkele van zijn vrienden als mimespelers het podium opkwamen. Een ietwat bevreemdende maar verrassend ingetogen aftrap voor een Joost-show. Enfin, tot ze plots begonnen te moonwalken om Billie Jean van Michael Jackson, toch. Toen uiteindelijk de beat van Ome Robert door de boxen begon te schallen, sinds jaar en dag het eerste nummer op optredens van Klein, bevonden we ons echter weer op bekend terrein.
Niet dat je ons daarover hoort klagen. Die combinatie van knotsgekke beats met de extravagente rijmelarijtjes van Joost zelf was exact waarvoor we gekomen waren. Toen Joost bij het tweede nummer vroeg om een middelvinger in de lucht te steken en ‘fuck wachten’ te roepen, wisten we ook meteen dat de Sesamstraathardcore van Wachtmuziek als tweede zou volgen. Laat je echter niet misleiden door de haast kinderlijke melodieën van dit nummer: Wachtmuziek is een verrassend effectief aanklacht tegen de ellenlange wachtlijsten in de psychologische zorgn. Dat het nummer op het einde ontspoorde in de snoeiharde Vieze Asbak-remix van hetzelfde nummer, kon daar niets aan veranderen. Een paar nummers later kreeg Traumacentrum Nederland dan weer een shoutout, volgens Klein de enige instantie die hem wel deftig geholpen heeft.
Boodschappen over mentale gezondheid terzijde, er werd vooral lol getrapt en heel veel gesprongen. Probeer maar eens stil te staan op de happy hardcore van Summervibes 2019 of de loeiharde bassen van Door De Kerk. Voor een bende mimespelers maakten de mensen op het podium wel erg veel lawaai.
Op een bepaald moment liet Joost ook zijn tattoo van Crazy Frog zien, een artiest waar hij al meermaals zijn inspiratie over uitsprak. Hij wilde het publiek nog eens los laten gaan op diens Axel F, ‘maar wel voor de allerlaatste keer’. Hij betreurt het namelijk dat er tegenwoordig zoveel andere artiesten ook dwepen met Crazy Frog, en dat het nu niet meer speciaal voelt. Het zware lot van een trendsetter.
Aan het rijtje ‘peper & zout’, ‘België & regen’, ‘Frank & Simonneke’ en ‘Joost & de main stage van Pukkelpop’ mogen we stilaan ‘shows van Joost & special guests’ toevoegen. De rapper komt immers nooit in z’n eentje optreden. Toen hij ook dit keer aankondigde dat hij een special guest mee had genomen, verwachtten we meteen dat bevriende Youtuber Acid andermaal zijn opwachting zou maken. In plaats daarvan kwam echter Bloempot Media op het podium, een content creator waar Klein enkele weken naast woonde in Antwerpen. Een uitstekende gelegenheid om het nummer Buurman mee in te zetten. Later zouden nog de eerdergenoemde producer Vieze Asbak en rapper Parsa van het VHS-collectief hun steentje bijdragen met de hardste nummers van de set. En na het ingetogen Florida 2009 mocht Acid alsnog zijn Go Acid komen brengen, al werd het deze keer een smerige hardcoreversie met dank aan Vieze Asbak.
‘Beste organisatie van Pukkelpop, ik denk dat ik volgend jaar terug moet komen op een nog betere tijd, want mijn show is gemaakt om in de avond te werken.’ Ons zou het alvast niet verbazen mocht de organisatie hier gehoor aan geven. En anders liet de rapper nog weten dat hij ambities heeft om zijn land te vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival, dus mogelijks tref je hem daar binnenkort ook aan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier