Mosselen op een festival? Eens je je nare voorgevoelens omtrent voedselveiligheid opzij zet, blijkt het gewoon een voltreffer te zijn.
Lees alles wat u moet weten over de festivalzomer van 2025 in ons dossier.
Omdat de wachtrij aan de pendelbussen een pak korter was dan ik verwachtte, was ik veel vroeger dan gepland op Rock Werchter. Ik had twee opties om die extra tijd mee te vullen. Ofwel kon ik gaan luisteren naar de melige metalcore van While She Sleeps, ofwel kon ik mezelf trakteren op een gastronomische ervaring. De keuze viel al snel op het tweede. Ondertussen ben ik toch al een paar jaar een functionerend lid van de maatschappij met een fulltime job, dus ik besliste om mezelf te verwennen en een van de duurste gerechten te zoeken. Dit jaar ben ik dertig geworden, dus ik ben van een leeftijd waarop je al eens lekker decadent mag doen.
Ik wist meteen waar ik heen moest. De vorige jaren liep ik altijd meewarig voorbij het kraampje met zeevruchten. Oesters en mosselen staan er namelijk om bekend om een mens ziek te maken wanneer ze niet goed bereid zijn, en dan nog. Een festival is dus zowat de laatste plaats waar je schaaldieren wil bestellen. Niet alleen omdat je niet halverwege Rock Werchter ziek wil vallen, maar ook omdat je instinctief aanvoelt dat de kwaliteit van de bereiding hier automatisch lager ligt. Omdat ik dit jaar slechts één dag op het festival rondloop, trok ik echter mijn stoute schoenen aan.
Zoals verwacht was het geen goedkoop grapje. Voor een kleine portie mosselen betaalde ik 5 bonnetjes, omgerekend 19 euro. Nadat ik mijn bestelling plaatste, duurde het zo’n kwartier voor ik effectief mosselen in mijn handen had. Dat vond ik eerlijk gezegd geruststellend, want het gaf me meer vertrouwen in mijn kansen om gezond naar huis te gaan.
Voor 19 euro kon de presentatie beter. Mijn mosselsaus werd in een kartonnen frietbakje geserveerd, waardoor ik met een zee van saus naar mijn tafeltje moest wandelen. Het houten vorkje zorgde er dan vooral voor dat ik mijn mosselen in repen scheurde, zonder ze effectief mee te prikken. Niet mijn makkelijkste maaltijd.
Maar het moet gezegd worden: de mosselen zelf waren verrassend lekker. Het keukenteam had z’n tijd genomen voor de bereiding, en de schaaldieren waren lekker gegaard. Ook zag de gigantische poel saus er misschien niet zo esthetisch uit, maar het was er tenminste meer dan genoeg. Liever zo dan dat je halverwege droge mosselen zonder saus zit te eten. En ook de mosselen zelf werden in een best royale portie geserveerd. 5 bonnetjes is niet goedkoop, maar prijs-kwaliteitsgewijs behoort dit tot de beste maaltijden die je op het festivalterrein vindt. Een schraal bakje past kost uiteindelijk niet zó veel minder.
Hopelijk is dit niet het laatste bericht dat jullie van mij op Rock Werchter 2025 lezen. Indien wel, weet dan dat ik alsnog ziek ben geworden en dat de mosselen dus geen aanrader zijn.