Festivals worden steeds meer een totaalervaring die om meer dan alleen muziek draaide. Om die reden schoolde onze recensent zich vliegensvlug om tot culinair journalist.
Lees al onze verslaggeving van Rock Werchter 2024 in ons dossier.
Ooit had het woord ‘episch’ een specifieke betekenis. Het verwees naar grootsheid, naar heldendichten over spectaculaire oorlogen en heldhaftige figuren. Dankzij het internet betekent het woord echter al zo’n twintig jaar niets meer. Alles wat ook maar een beetje grappig, interessant of opmerkelijk was, werd plots ‘epic’ gedoopt. In feite is het een beetje zoals met woke: iedereen heeft er z’n eigen invulling aan gegeven, waardoor het op alles en niets kan slaan.
Tegenwoordig krimp ik zelfs een beetje ineen als ik het woord hoor. Het roept herinneringen op naar een internet uit een ver verleden, waar alles nog onschuldig en een beetje knullig was. Op het internet van 2010 was er niets grappiger dan lapjes spek – ‘epic bacon’ was een waar begrip. Wanneer iemand iets ‘epic’ noemt, neem ik het in de eerste plaats niet zo serieus, en zie ik in de tweede plaats mijn vijftienjarige zelf waar achter zijn computer zitten om met heel flauwe prentjes te lachen.
Om maar te zeggen: toen een van de eerste dingen die ik op Rock Werchter zag een kraampje was waar ‘epic loaded fries’ verkocht werden, was ik meteen sceptisch.
Als journalist was het echter mijn plicht om mijn nieuwsgierige schoenen aan te trekken en het kraampje van dichterbij te bekijken. Eten moest ik toch, dus dan kon ik even goed eens onderzoeken hoe epic deze loaded fries precies waren. Ik groef diep in mijn portefeuille en bestelde een portie ‘Belgian loaded fries’.
Volgens wikipedia is de definitie van loaded fries ‘een gerecht dat bestaat uit frietjes waarop een combinatie van kaas, saus, vlees (meestal bacon) en groenten wordt gelegd’. In principe heb ik helemaal geen loaded fries gekregen, want de Belgian loaded fries blijken gewoon een portie friet met stoofvlees en mayonaise te zijn. Onder een hippe naam heeft Rock Werchter mij een oerklassiek gerecht verkocht. Saus en vlees waren aanwezig, kaas en groenten ver te zoeken.
Oké, maar was het epic? Niet per se. Op zich was het stoofvlees best te pruimen. Uiteraard blijft het festivalkost en hoef je dus geen Michelinkeuken te verwachten, maar de saus was lekker en het vlees mals. Over de frieten was ik wat minder te spreken. Het was me niet altijd duidelijk waar de aardappel eindigde en overging in mijn kartonnen bakje. Tot het schrijven van heldendichten heeft het me niet geïnspireerd.
Wel van Homerische proporties was de prijs van deze epic loaded fries. Het gerecht kostte me 4,8 coins, wat neerkomt om 16,8 euro. Budgetvriendelijk eten zal je op de weide niet vinden, maar volgens mij vallen er prijs-kwaliteitsgewijs toch betere koopjes te vinden.
Al kan het ook zijn dat er simpelweg verkeerde verwachtingen waren gecreëerd. Als ik geen ‘epic loaded fries’ had gekocht, maar gewoon een ‘bakje friet met stoofvlees’, dan was het me misschien beter bevallen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier