De tops en flops van Rock Werchter (dag 3)

© Rob Walbers
Tobias Cobbaert

De derde dag van Rock Werchter stond in het teken van de powervrouwen. Bijna allemaal wisten ze indruk te maken, al was er één uitschieter in negatieve zin.

Lees al onze verslaggeving van Rock Werchter 2024 in ons dossier.

Tops

© Rob Walbers

Het (niet zo heel) stiekeme activisme van Noname

Rapper had een liveband meegenomen waardoor de jazzy en soulachtige aspecten van haar muziek extra in de verf werden gezet. Wie veertig minuutjes lang wilde viben op gezellige hiphop, kreeg daar dus alle kansen toe. Ook de brede glimlach en het enthousiasme van de rapper zelf verborgen dat ze eigenlijk best radicale, activistische teksten bracht. Ze kwam op voor transgenderrechten, klaagde kolonialisme en politiestaten aan en riep op om de rijken veel harder te belasten. Benieuwd hoeveel mensen die overtuigd werden om mee te doen beseften wat ze écht aan het zingen waren. Eén ding is zeker: Noname bracht een overtuigende rapshow waarin fleurig entertainment en maatschappelijke boodschappen verrassend vlot hand in hand gingen.

© Rob Walbers

Het totaalspektakel van Janelle Monáe

Is er iets dat Janelle Monáe niet kan? Je kent haar misschien als actrice in films als Moonlight en Glass Onion, maar aanvankelijk raakte ze bekend als muzikante. Wanneer ze optreedt, staat ze altijd garant voor totaalspektakels waarin dans, kostuumwissels, livemuziek en zang voor een imposant geheel zorgen. Tijdens haar show op Werchter was dat weer niet anders. Een uur lang stond ik me af te vragen hoe ze zo soepel haar choreografieën met haar zangpartijen kon combineren, terwijl ik zelf stond te dansen op bijvoorbeeld het onweerstaanbare Make Me Feel of het stoere rapnummer Django Jane. Monáe droeg haar show op aan de liefde en aan het genot, volgens haar twee geboorterechten voor ieder mens. Tijdens dit optreden waren beide alvast in overvloed aanwezig.

© Rob Walbers

De triomf van de andere powervrouwen

Noname en Janelle Monáe waren niet de enige vrouwen die indruk maakten. Tijdens dag drie van Rock Werchter stonden immers zoveel sterke soloprojecten van vrouwen geprogrammeerd, dat die officieus ‘de dag van de powervrouwen’ gedoopt werd. Zo brachten Jessie Ware en Róisín Murphy allebei piekfijne, groovy discoshows, waarbij vooral die eerste imponeerde met een weelderig gechoreografeerde set.

© Rob Walbers

Over weelderige choreo’s gesproken: met haar blockbustershow deed Dua Lipa me meteen vergeten dat haar nieuwe album Radical Optimism nogal flauw klinkt – wellicht omdat ze meer nummers uit het superieure Future Nostalgia bracht. Dat terzijde: dankzij de opzichtige manier waarop de popzangeres in haar songs naar de eighties knipoogt, was ze de ideale headliner om jong en oud te verenigen op de Werchterweide. Voeg daar het visuele spektakel aan toe, en je hebt een zeer amusant feestje om de festivaldag mee af te sluiten. Meer van dat!

Flops

© Rob Walbers

Die ene powervrouw die niet wist te overtuigen

Avril Lavigne had geluk dat ze kon rekenen op een publiek dat al haar hits meezong, want zelf stond de poppunkprinses er maar levenloos bij. Ze bracht haar springerige nummers alsof ze recht van de geriatrie kwam, wat bij dit genre simpelweg niet werkt. Tegen het einde toe begin ze er een klein beetje in te komen, maar tegen dan was het kalf al lang verdronken. Dankzij het gebrek aan jeugdige energie klonk de tekst ‘here’s to never growing up’ cynischer dan ooit tevoren.

© Rob Walbers

De vervelendste gimmick

Hahaha, Marc Rebillet komt in onderbroek op! Hahaha, Marc Rebillet schreeuwt het publiek toe als een holbewoner en trekt een scheve muil! Hahaha, Marc Rebillet klikt een mapje genaamd ‘not porn’ aan waarna er toch een schaarsgeklede vrouw op het beeld verschijnt. Hahaha, Marc Rebillet heeft een flesopener in de vorm van een PENIS aan zijn draaitafel liggen! Hahaha, Marc Rebillet speelt extreem platte beats waar het publiek los op gaat alsof het nog nooit eerder een elektronische bas heeft gehoord! Was hier een collectieve vorm van psychose aan de gang waar ik als enige immuun voor was? ‘Maar Tobias, hij doet alles live, hij is zo getalenteerd!’ Kan me niet schelen. Er zijn ontelbaar veel producers die betere feestjes bouwen zonder gimmicks en geforceerde pogingen om viraal te gaan.

Mensen die in het publiek naar voetbal staan te kijken

Je bent op een festival! Er is live muziek! Als je eventjes niet wil zien kun je naar de bar gaan! Of lekker luieren in het gras! Je hoeft hier echt niet moet domme spelletjes bezig te zijn!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content